JuridischForum.be

Beste lezer,

Ik ben 22 weken zwanger van mijn ex. Wij zijn al een aantal maanden uit elkaar. ( nooit getrouwd ) Toen wij samen waren moest hij niets weten van mij of van mijn dochtertje, maar sinds het gedaan is wil hij haar volledig voor zich. Hij heeft gedreigd met volledig voogdijschap te eisen na de bevalling. Hij gaat zelfs een stapje verder met te dreigen haar 'af te pakken' ( ontvoering dus ). Nog steeds geeft hij niet om haar ( vraagt nooit hoe het met haar is enzo... ) maar hij eist dit omdat hij weet dat het mij kwetst.

Hij zegt verschrikkelijke dingen. En hij doet verschrikkelijke dingen. Ik ben bij hem weg voor een reden natuurlijk. Als volwassen vrouw kan ik zo'n dingen overleven, maar een baby'tje niet. (verwaarlozing. Hij liet mij aan mijn lot over toen ik zwanger was en dringend naar het ziekenhuis moest. + psychische mishandeling ) Hij valt mij nog steeds lastig met stalk gedrag.

Ik wil hem na de geboorte niet erkennen als vader, zodat hij haar niet van de crèche zou kunnen halen aangezien hij gedreigd heeft haar weg te nemen. Ik zou eventueel wel begeleide bezoeken in een ontmoetingscentrum toestaan. Maar ik wil niet dat hij erkend word.

Moest hij nu naar de rechtbank stappen en een DNA onderzoek eisen, dan is hij inderdaad de biologische vader. Kan zijn vaderschapserkenning geweigerd worden wegens voorgaande redenen?

Mvg
Bange moeder

Zonder DNA onderzoek wéét hij gewoonweg niet of hij de vader is. En uw geheugen laat U natuurlijk in de steek.

Maar als de vader naar de rechtbank trekt, zal die een DNA test bevelen en zal het vaderschap vast komen te staan. (Of TS zal weigeren en vaderschap wordt zo vastgesteld, zonder DNA test)

Wat een man al dan niet heeft gedaan in zijn leven, zal hier niet meespelen. Als hij de vader is, is hij de vader en zal hij die erkenning krijgen. Een erkenning zal nooit worden tegengehouden owv zulke feiten. Het is daarna dat de miserie zal beginnen, wanneer er over een omgangsregeling e.d. gesproken zal worden.

Mariette: Hij weet wel dat ik een kindje van hem verwacht, jammer genoeg laat zijn geheugen hem niet in de steek

Duma: Ook niet wegens risico op ontvoering? Heb hier tans al wel van gehoord. Dat een vader wel bezoekrecht krijgt maar geen rechten op het kind. Dus hij zal haar dan niet kunnen afhalen van de crèche. Nu zoek ik bevestiging.

(Of TS zal weigeren en vaderschap wordt zo vastgesteld, zonder DNA test)

hoe kan een rechtbank met zekerheid vaststellen dat een man die zelfs niet officieel gehuwd is, de vader is van het ongeboren kind?

Vraag is hier of hij die moeite zal doen om eerst een DNA test te laten uitvoeren.

uiteraard is er geen kans op het weigeren van het vaderschap indien hij het volgens de regels speelt. Maar gezien TS dat liever niet heeft, kan ze het misschien wat moeilijker maken in de hoop dat hij er zelf van afziet.

Wat is TS eigenlijk?

hij heeft me verweten zijn toekomst af te pakken met 'dit kind', toen ik vertelde dat ik zwanger was. En nu wil hij het kindje ineens, omdat het mij kwetst. Dus ik denk wel dat hij gaat proberen haar te krijgen.

TS = topic starter. Jij dus.

Dank u Mariette.
In ieder geval ga ik hem niet erkennen, zoals mijn juriste heeft aangewezen, en laat ik hem niets weten als ze geboren is. We zitten nu nog met een vervelende regeling ivm een appartement dat we gekocht hadden. Indien dat afgelopen is blokkeer ik alles waarop hij me kan bereiken. FB blokkeren, nummer blokkeren, .... Dan weet hij enkel nog waar ik woon. Indien hij me hier lastig valt kan ik hem aangeven wegens stalking. ( Wat ik nu ook al kan doen misschien.. )
voor de rest maak ik me zoveel zorgen ivm mn dochter. Hij mag van mij contact hebben met haar, maar dan wel via een neutrale bezoekruimte. Mijn andere zorgen zullen niet opgelost kunnen worden zeker?

Risico op ontvoering, ok, maar dan moet je al staalharde bewijzen hebben dat hij dat van plan is. Meestal gaat het dan ook om een ouder met roots in het buitenland en een verbod om te reizen.

Ik kan je alleen maar aanraden om zulke bewizjen bij te houden:
- neem telefoons op die je met hem doet (is perfect wettelijk, één persoon moet toestemming geven om het op te nemen en jij geeft jezelf toestemming)
- hou (relevante) mails/beriichtjes/FBberichten bij. Print ze af.

Maak voor jezelf een tijdlijn van bedreigingen in die aard. Hou het bij de relevante! Dat hij jou ergens misschien een k*twijf noemt, is niet van tel, wél de bedreigingen die hij uit naar een ongeboren kind.

Doe hetzelfde voor mails e.d. waarin hij je duidelijk maakt dat hij het kind niet wil en hij er jou alleen voor heeft laten instaan.

Dat je zelf de erkenning op deze moment niet zal toestaan, kan ik gezien je situatie begrijpen, maar weet dat, -als hij het echt wil- die erkenning zal krijgen, hij de wettelijke vader van je kind zal zijn, met alle rechten en plichten vandien. Focus vooral ook op het verhaal NA de erkenning, want nu kan je toch niets doen. Ofwel laat hij het erbij en is hij de vader niet, ofwel gaat hij voor die erkenning en dan laat je het gerecht zijn rol maar spelen, met eventueel enkele vertragingsmanouvres van je raadsman erbij.

De vraag is: wat ga je doen als die erkenning er is? bij wet zal hij co-ouderschap hebben (gezamenlijk gezag) en zal hij bij voorkeur ook bilocatei verkrijgen. Wat ga je doen om dat tegen te gaan? Welke bewijzen heb je om de rechter duidelijk te maken dat dat niet het beste is voor jullie kind.


@Mariette: Een weigering van de moeder om het kind een DNA test te laten ondergaan, kan door de rechter aanzien worden als een vermoeden van vaderschap van de man die de DNA test vraagt. Ik zeg kan, maar moet niet. De rechter kan de vader dan alle wettelijke rechten en plichten van een vader opleggen.

Misschien ook es lezen:
http://www.juridischforum.be/forum/view ... 27&t=53925

Die topic is natuurlijk vanuit het andere standpunt geschreven, maar komt op hetzelfde neer...

Wettelijk vermoeden van vaderschap kan al volstaan om erkenning toe te staan...

Duma,

Het kindje is op dat moment nog te klein om op 2 locaties te wonen. De meeste rechters staan dit pas toe op kleuterleeftijd. Daarbij is hij niet in orde om het kindje in huis te halen. ( Heeft geen opvang, huis niet in orde ). Dat zal hij dan eerst nog moeten regelen.
Verder heb ik enkel een niet-wettelijke geluidsopname, die ik dus niet mag gebruiken. Ik hou al zijn smsen bij, maar hij is te slim om me via sms niet uit te schelden en te bedreigen. ( Jammer genoeg )

Hartelijk dank voor jullie antwoorden al, iedereen

Mn Ex weet hoogswaarscheinlijk niet eens dat hij erkent moet worden. Hij is ervan overtuigd dat hij vader is, wettelijk gezien, nadat het kindje geboren is. ( En ook tijdens de zwangerschap )
Is het slimmer om hem in die waan te laten en hem bezoekrecht te geven? ( Zonder dat er iets van op papier staat ).

Wat is volgens u een niet-wettelijk geluidsopname? Tussen wie ging het gesprek? Waarom zou het onwettelijk zijn?


Dat bilocatie pas op kleuterleeftijd wordt toegestaan is iets dat ik al vaker mensen heb horen opeeren, maar uit persoonlijke ervaring onmiddelijk kan weerleggen. 6 maanden oud was mijn stiefje hier toen bilocatie werd uitgesproken. Nergens staat trouwens in de wet dat er pas vanaf een bepaalde leeftijd bilocatie kan zijn. Het enige dat er staat is dat bilocatie de voorkeur geniet, tenzij er tegenindicatioes zijn. Leeftijd kan zo'n tegenindicatie zijn, maar is het dus zéker niet altijd!

Verder wil ik nog aanhalen dat het feit dat hij volgens u geen opvang heeft en zijn huis volgens u niet in orde is, absoluut geen argument is. Elke ouder doet in zijn tijd wat hij wil. Zoals al vaker geschreven: de vader moet zelf zijn opvang organiseren. Of hij dat nu doet bij een onthaalmoeder, zijn ouders, zelf minder werkt of andere uren vraag ... dat is cru gezegd uw zaak niet. Het is een HEM om dat te regelen.

Over het huis: Wat is er volgens u niet in orde? Als er echt structurele problemen zijn, is het best een maatschappelijk onderzoek aan te vragen. Dan komt er iemand bij hem (en bij jou) thuis kijken om te zien naar de omgeving waar het kind in zal opgroeien. Als er dan echt problemen zijn, zullen die gedetecteerd worden.

'bezoekrecht geven'. Wat bedoelt u daarmee?.

Uiteraard is het altijd beter om onderling dingen te regelen, maar als er bezoekrecht is, zal hij dat zeker ook als argument kunnen gebruiken om aan te tonen dat hij de vader is. Waarom zou u hem anders 'bezoekrecht geven'?
Als u hem dus nu contact toestaat met uw kind en hij meer wil, of als er ruzie komt of ... waardoor hij alsnog naar de rechtbank trekt, zal hij die erkenning misschien zelfs wel zonder DNA test snel binnen halen, aangezien er andere aanwijzingen genoeg zijn dat hij de vader is. Bovendien loopt u dan nog het risico om door de rechter serieus op het matje te worden geroepen, aangezien u duidelijk weet dat hij de vader is, er contact geweest is tussen vader en kind en u daarna (om welke reden dan ook) dat contact hebt verbroken.

Ik zou u aanraden om niet voor die 'tussenoplossing' te gaan, omdat ik die jou alleen maar problemen zie opleveren later ...

Een opname van een gesprek zonder zijn toestemming er voor te vragen. Niet dat het verborgen was gehouden ( wat het dan wel weer een legale opname maakt ) maar hij heeft niet letterlijk gezegd dat hij er mee toestemt, op de opname zelf.

De dingen die ik hier zeg komen van twee juristen die zelf deze zaken aanvechten ( zoals moeder als vader kant ) en een rechter die zo'n zaken beoordeeld. Dus het is niet gebaseerd op ' zomaar wat '.

Ik heb nooit gesproken om het contact na een tijdje zomaar te verbreken. Ik zit er niet mee in moest hij mijn dochter zien en er een band mee kweken. Ik wil enkel dat dit veilig gebeurd.