JuridischForum.be

Beste mensen,

Ik zit hier toch wel verveeld mee daarmee dit bericht misschien kan er hier iemand mij helpen.

Voor een lang verhaal kort te maken.
Ik heb een dochter van 11 jaar.
Ze was helemaal niet gepland en ik had ook geen relatie met haar mama.
Dus ja zwanger en wat nu.
Bij de notaris laten opmaken dat ik het kind erken en er alimentatie voor betaald wordt.
Ik zou mijn dochter iedere zondag namiddag mogen zien en hoe ouder ze word hoe meer bezoekrecht aan gekoppeld zou worden.
De eerste 2 jaren heb ik ze niet mogen zien altijd ziek of andere excuses.
Mijn moeder mocht er wel op letten als ik niet thuis was.
Zo heb ik ze toch nog af en toe kunnen zien.
Tis een heel advocaten gedoe geworden dat ik het op een gegeven moment heb opgeven omdat ik zag dat het kind heel opgesteukt was en bang had van mij.
Dan 2,5 jaar geleden stond het voor mijn deur hier is u dochter (8jaar) kreeg ik te horen.
Madam had een nieuwe vriend met 4 kinderen en zij was teveel.
Ik was blij dat ze er was maar voor haar moet het heel moeilijk zijn geweest omdat ze terecht kwam in een gezin van 4 personen (mijn vrouw ikzelf en 2kinderen)
We hebben toen overeen gekomen dat ze om de 2 weken bij mij zou logeren.
Mijn vrouw is dan naar een psycholoog gegaan met haar voor de overgang wat gemakkelijker te maken.
Een paar weken laten verbleef ze al 2 maan aan een stuk bij ons door opname moeder psychiatrie (breuk met nieuwe vriend).
We zijn dan overgegaan op co ouderschap ook vastgelegd bij de jeugdrechtbank.
Dat heeft 5 maanden geduurd en toen is ze full time bij ons komen wonen reden nieuwe opname moeder pshychiatrie waar ze 9 maanden heeft gezeten.
Wij hebben haar altijd naar het ziekenhuis gebracht op woensdag namiddag en zaterdag of zondag zodat ze toch ook bij haar mama kon zijn.
Toen ze uit het ziekenhuis is ontslagen hebben we een nieuwe overeenkomst laten vastleggen bij de advocaat.
Dat ze bij ons blijft wonen en dat ze in de weekends bij haar mama verblijft.
Reden omdat de moeder het nog niet aankon.
De verstandhouding ging goed ze heeft zelfs kerstmis bij ons gevierd. We hebben dit ook gedaan voor mijn dochter omdat de moeder anders alleen was.
Nu dat is goed gegaan tot over een paar maanden terug.
Mijn dochter gaat 11 jaar worden dit jaar nog en ze is wat opstandig aan het doen tegen de moeder.
Reden : Mijn mama ligt de ganse dag in haar bed ik moet voor mijn eigen zorgen.
Het is daar heel vuil.
Ze heeft nooit tijd voor mij.
enz....
We hebben altijd gezegd je moet blijven gaan het is en blijft u mama.
Dus ieder weekend drama omdat ze niet wil gaan.
We hebben het al eens besproken met de moeder dat ze misschien best eens met haar naar de psycholoog gaat en dat ze het daar eens bespreken als ze er zelf niet uitkomen.
Daar wou ze niks van weten.
Dus ja vorig weekend is alles geëscaleerd ik breng mijn dochter zoals afgesproken weer met veel drama.
De mama was heel kwaad op mij en op haar.
Ik heb mijn dochter terug meegenomen naar huis omdat ik ze niet vertrouwde.
Ze heeft meerdere zelfmoordpogingen achter de rug en mijn dochter heeft al teveel gezien op haar jonge leeftijd.
Ik heb dan s'avonds nog gebeld voor te horen of ze gekalmeerd was en hoe we het gingen oplossen.
Ik heb haar ook verteld dat ikk zeker niet van plan ben haar dochter af te pakken.
Maar er moet wel een oplossing komen.
Ze wilt ze niet meer zien alles is ons en haar fout.
Ze steekt de schuld op mijn dochter reden zij steukt tussen de ouders.
En op mij en mijn vrouw dat wij haar brainwashen.
Dus voor geen reden vatbaar.
We bellen haar de dagen nadien op verschillende keren geen reactie.
facebook gebeuren helemaal geblokkeerd.
Maar ik zie wel dat ze constant op stap gaat ik vind dat toch ma raar hoor.
Mijn advocaat zegt voorlopig het zo te laten en een papier vragen aan de psycholoog dat we haar terug hebben meegenomen uit veiligheid.
De psycholoog raadt aan voor bemiddeling maar als ze niet opneemt is dat nogal moeilijk.
Wat kan ik nu het beste doen?
Voor de rechtbank er in te betrekken heb ik wat bang voor wand stel dat het terug co ouderschap gaat worden.
Dan zie ik het niet goed komen met mijn dochter.

Alvast bedankt aan degene die mijn verhaal lezen.

Juridisch gezien kan ik je niet helpen. Maar aangezien ik zelf als kind uit een moeilijke situatie kom, begrijp ik je dochter. Er zijn over heel Vlaanderen gespecialiseerde kinderpsychiaters die je dochter kunnen helpen, want ze heeft het erg moeilijk. Ze voelt zich afgewezen, niet geliefd door haar moeder. Daarom verzet ze zich er zo tegen om naar haar moeder te gaan. en uiteraard omdat ze zichzelf maar moet zien te redden. ( " moeder ligt hele dag in bed, ect " )
Het is knap voor je dat je je kind zo beschermd en haar na al die tijd in huis hebt gehaald. Ik hoop dat je hier uit raakt.

Waar is dochter nu gedomicilieerd?
Zijn er verslagen van CLB- sociale dienst - CBJ - psychologen enz ( ik vermoed van wel)
Staat er een omgangsregeling op papier via authentieke akte - of via een vonnis.

Zeker voorstel tot bemiddeling laten doorgaan - alle elementen helpen.

Edoch u moet er met uw dochter over praten dat ze wel met haar moeder contact MOET hebben -
Uw dochter heeft in deze geen beslissingsrecht het zijn de ouders die voor haar beslissen. Ouders best samen met dochter praten met vb iemand van bemiddeling.
U moet dus uw uiterste best doen om het contact te herstellen.

Uit het dossier zal dan vermoedelijk blijken dat u alle middelen aanwend maar dat er kinken in de kabel zijn.

Na dit alles stelt u voor een geleidelijk terug activeren van het contact - mogelijk eerst op een neutrale plaats en zo verder opbouwen.

Zorg dat u in deze procedure goed begeleid wordt.

beste,

Het vonnis van de rechtbank is het co ouderschap.
We hebben dan zelf een overeenkomst dat ze bij mij woont en in de weekends naar haar mama gaat.

Nu zijn we ondertussen 2 weken verder en nog steeds geen contact ze neemt geen enkele telefoon aan.
Dus ik kan ze ook niet brengen als ik niet weet tot hoelaat ze moet werken.
Ik heb er wel mijn mening over op deze manier gaat het er echt over.
Van moeder op dochter deze houding ??
Ik hoop alleen dat ze geen vuil spel gaat spelen.
De psycholoog wilt geen papier opmaken reden dat ze dat wettelijk niet mag.
Voor de rest laat ik het nu maar gewoon omdat ik met mijne rug tegen de muur sta.
Ik weet ook niet meer wat doen.

U doet best elke maal aangifte bij politie dat u dochter niet kan brengen gezien moeder alle contact ( telefonisch) weigert.
Psycholoog kan inderdaad geen 'attest' schrijven ... beroepsgeheim - rechtbank kan indien nodig wel een en ander opvragen oa via politie.
U kan vb van bij de politie naar uw ex bellen - hopen dat ze opneemt of niet en politie (iemand van de dienst klachten en aangiften) meestal een officier gerechtelijke politie laten meeluisteren.
Daarna kan politie daarna via hun lijn ook eens bellen en zien of ze opneemt.

Eventueel eerst eens via de jeugdbrigade van politie ( sociale dienst) langsgaan kwestie van de beste strategie te gebruiken.

Ja ik denk dat er niet veel anders opzit.
Ik hou jullie,op de hoogte