JuridischForum.be

4 jaar geleden is mijn vader overleden en mijn moeder geraakt daar maar niet overheen. Ze waren inderdaad zielsverwanten. Mijn moeder heeft al sedert ik kind ben een alcoholprobleem. Toen mijn grootvader en mijn vader nog leefden hadden zij dat enigszins onder controle want ze luisterde naar hen. Ze is ook in al die jaren al 2 keer opgenomen geweest in psychiatrie omdat ze suicidale neigingen had. Mijn moeder is ook COPD patient en heeft de laatste tijd daarvoor al geregeld in het ziekenhuis gelegen.

Nu is het zaterdag geëscaleerd. Ze heeft met mij willen ruzie zoeken omdat ons gezin niet met haar wilde gaan uiteten omdat ze gedronken had. Mijn moeder is heel agressief en veeleisend en hautain op zulke momenten en niet voor rede vatbaar. Ze heeft mij dan ook buiten gegooid. Ons gezin is dan toch iets gaan eten en ik kreeg telefoon van vrienden van mijn moeder met de melding dat ze een verontrustend telefoontje hadden gekregen van mijn moeder dat ze gedreigd heeft om pillen te nemen. Ik ben naar ginder gereden, intussen was iemand van de vrienden al aanwezig en had de ambulance en mug gebeld. Ze had inderdaad pillen genomen, samen met 4 liter bier en 1 fles porto. Ze werd afgevoerd naar het ziekenhuis en de dag erna wilde ze naar huis. Ik heb gezegd aan de verpleging dat ik haar niet thuis wilde. De psychiater heeft haar in tussen laten opnemen op epsi maar daar wil ze ook niet blijven, ze wil naar huis. Ze blijft echter iedereen afblaffen en stelt haar eisen. Ik weet dat ze haar daar in principe niet kunnen houden zelfs niet als het advies negatief is. Gisteren ben ik op bezoek geweest maar ze heeft mij opnieuw buitengegooid. Haar metekind is ook langs geweest en tegen hem heeft ze gezegd dat als ze naar huis gaat ze opnieuw gaat proberen er een einde aan te maken of als ze uit het ziekenhuis geraakt ze in het water gaat springen. Toen hij dit wilde melden aan de verpleging kwam ze hem achterna om te horen wat hij ging zeggen dus is hij maar vertrokken. Ook toen ik met de verpleging aan het praten was kwam ze al tierend mij achterna om te eisen dat ze wilde weten wat ik had gezegd. Gisteravond heb ik dan nog maar melding gedaan van wat ze heeft verteld.

Vandaag is er nog eens overleg met haar psychiater (waar ze intussen al 2 afspraken heeft laten voorbij gaan ambulant) en gaat hij nog een poging doen om haar te overtuigen om zich te laten opnemen. Wat als ze blijft weigeren ? Ze is een gevaar voor zichzelf en ik heb geen zin om bij haar thuis te komen en haar daar te vinden. Ze eist dat ik haar ga ophalen, maar ik weiger dit te doen. Kan ik blijven weigeren ? Thuis gaat ze niet geraken, ze heeft geen schoenen, sleutel en portemonnee bij. Ik heb die bewust niet meegegeven/gebracht. Hoe kan ik voorkomen dat ze naar huis komt. Ik heb ook een gezin en wil die verantwoordelijkheid niet nemen. Ze wil niet geholpen worden, dus sta ik machteloos. Ik heb ook geen broers of zussen of ooms en tantes die mij kunnen bijstaan en proberen op haar in te praten. Wat kan ik juridisch doen ? En een colloquatie hoe gaat dat in zijn werk ?

Collocatie :
Ofwel via een arts (huisarts) en dan vrederechter
Ofwel via politie die in opdracht pdK een arts aanstelt en dan wordt er doorverwezen naar instelling op lijst pdK (Elke politiezone of gedeelte ervan heeft een psychiatrische kliniek toegewezen gekregen)
Goede uitleg.
http://www.vredegerecht1stekantonantwer ... emecum.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;.

Gelet op feit dat jullie familie zijn zal de psychiater wel info aan jullie moeten geven.... staat hij erachter dat ze gedwongen wordt opgenomen.
Indien ze ook syndroom Korsakov heeft bestaat die kans ( hersensverwelking door alcoholgebruik)
In elk geval bescherming tegen zichzelf en bescherming voor derden is al een reden).

De epsi afdeling waar ze verblijft heeft een niet al te goede reputatie. Ik ben zopas langsgeweest bij de huisarts, maar als ze niet wil geholpen worden kan er niet al te veel gedaan worden. Ik had een onderhoud gevraagd met de psychiater, maar die vindt het blijkbaar niet nodig om eens met mij een gesprek te hebben. Onze huisarts zal bellen naar de epsi afdeling, maar ik vrees ervoor.
De afdeling zegt, ze moet naar huis. Dus cru gezegd, willen ze zeggen trek er uw plan mee, het is ons probleem niet meer. Ze is nog steeds niet voor rede vatbaar, want ik ben in de fout. Niet zij, maar ik. Ze zegt dat ze er een einde aan gaat maken, maar toch is er nog steeds geen indicatie dat ze gedwongen moet worden opgenomen. Dus als de psychiater niet meewerkt, kan ik het vergeten. Nu ja, een vriend van mij had ook een zelfmoordpoging ondernomen en mocht ook naar huis, want er was geen aanwijzing dat hij het nogmaals zou doen. 2 weken later hebben we hem begraven. Dezelfde afdeling.

Ze terroriseert ons gezin op deze manier en ik heb schrik als ze thuis is, om bij haar langs te komen. Ik moet mijn kinderen zeggen dat ze niet alleen naar hun oma mogen. Ik begrijp die psychiaters niet.

Via politie zoals Francicus aanhaalt als tweede optie?

En het zal moeten gaan via een uitspraak van de rechtbank.
Let op, een collocatie is geen eenvoudige procedure.
Zeker niet als de persoon in kwestie nog in staat is een advocaat onder de arm te nemen.