JuridischForum.be

Hallo iedereen,
Graag weet ik als je dochter samenwoont (nog steeds in wachttijd en nog kinderbijslag krijgt)met haar vriend en hij werkt niet enkel stempelgeld krijgt voor hen samen, moet ik als moeder opdraaien omdat ze tekort hebben? Ze heeft een baby'tje van 4maanden, maar mijn kleinzoon heeft niks tekort door zijn omaakes.

Let wel, ik geef haar nu 150€ per maand en 1 keer naar de winkel per maand, karretje vol.

Maar mijn echtgenoot zegt dat het nu genoeg is en dat ze maar eindelijk eens moeten gaan werken, maar opeens werd ze woest en zei dat ze behoeftig zijn en dat ik haar moest blijven financieel steunen of dat ze geen contact meer wou.

Ai een steek door mijn hart, ik zie die kleine pruts te graag.

Ze gaat waarschijnlijk haar wachtuitkering ook verliezen omdat ze niet op de vdab en RVA afspraken komt.

Pas op ik heb het ook niet makkelijk, er lopen hier nog 2 tieners thuis!

Moet ik haar blijven helpen, of geef ik haar een koude douche dat ze eindelijk beseft dat ze moet werken, en hij ook?

Ik vraag het gewoon even algemeen, wat zou jij doen?

Groeten en bedankt!

Indien ze niet studeert zou ik haar als moeder ook niet meer bijstaan.

Het is haar eigen verantwoordelijkheid dat ze op die leeftijd " behoeftig " is; We hebben voldoende sociale diensten en voorzieningen waar we allemaal voor bijdragen. Ook daar zal ze zich aan bepaalde voorwaarden moeten houden om bijstand te krijgen.

Neen ik vind niet dat U zich daar nog extra voor moet inspannen.
(en zo'n dreigement van "dan wil ik geen contact meer" is wel een teken aan de wand.

Als je toch nog iets wil doen: koop kinderkleding OP VOORWAARDE dat je je kleinkind regelmatig ziet.

Volledig akkoord met Mariette.

Daarnaast ook een voorbeeld stellen naar uw twee andere tieners, zo niet zit je met het risico dat zij in de toekomst ook zullen zeggen "we moeten niets doen, ons ma zal alles wel betalen".

Normaal moet u betalen tot einde wachttijd of de tijd dat zou duren als ze zich weigeren in te schrijven bij de VDAB.

Dochter woont SAMEN met werkende vriend.
Woont blijkbaar niet meer bij moeder.

Precies zoals Fransiscus oppert: van zodra een meerderjarige er voor kiest om "samen te wonen" en dus ook gedomicilieerd is op een ander adres dan de ouderlijke woonst, staat ze op eigen benen en is het koppel samen verantwoordelijk voor elkaar en hun kinderen. Dus als de dochter meent dat ze "behoeftig" zijn, moet ze samen met haar partner bekijken hoe ze dit oplossen. Het is zeer grootmoedig van je dat je er voor je kleinkind wil zijn, maar op die manier blijft je dochter in een neerwaartse spiraal zitten waarmee ze haar problemen niet zal leren oplossen. Eens contact opnemen met de dociale dienst van jullie gemeente, zodat er een neutrale derde persoon met haar kan praten ?

Bedankt voor jullie bemoedigende antwoorden.
Ik wacht het even af, en laat haar even bezinnen.

Groeten F.

Het dreigement dat u uw kleinkind niet meer zou mogen zien, is ook iets dat ze niet kan afdwingen. Indien nodig (wat mij wel zo lijkt als men tracht hiermee de eigen ouders te chanteren) kan u omgangsrecht afdwingen via de rechtbank. Niet dat u meteen deze stap zal moeten nemen, maar weet dat ze u niet kan verbieden om uw kleinkind te zien.