JuridischForum.be

Hallo

Even mijn situatie uitleggen.
Ik ben een 27 jarige man, geboren in Belgie. Ik ben opgegroeid bij men biologische ouders alleen op mijn identiteitskaart staat er een andere achternaam op.
ook op mijn geboorte akte staat er een vreemde man zijn naam als mijn "vader".

Ik had samen met mijn ouders een dna test gedaan en gelukkig waren ze mijn biologische ouders.
Dus heb ik een advocaat genomen om dit recht te zetten, maar het was natuurlijk niet eenvoudig. Mijn vader kon mij alleen erkennen via adoptie en daar dook dan weer een probleem op dat mijn vader een papier moest laten tekenen door zijn eerste vrouw waar hij nog steeds mee getrouwd is (niet mijn moeder)

Ik heb twee half broers (moederskant) waar ik mee ben opgegroeid en twee halfzussen (vaderskant) die ik nooit heb gekent.
Het blijkt dat de halfzussen van men bestaan wisten en willen er alles tegen doen om te voorkomen dat ik erkend word door mijn vader. Ze willen natuurlijk dat ik niets erf. Sinds mijn geboorte was mijn vader 2 dagen in de week thuis en ook al ben ik verhuist hij is daar nog altijd 2 dagen in de week. Dus ik geloof dat ik wel recht heb op erfenis ook heeft hij aantal gronden in een ander land waar hij was geboren.

Mijn vader werkte eerst mee voor de erkenning van de vaderschap inorde te brengen, alleen wou hij hier zijn vrouw er niet bij betrekken. Omdat de advocaat zei dat het niet anders kon wou men vader niet meer meewerken met haar. En heeft de advocaat ook de dossiers vernietigd.

Mijn familie raad me aan om mijn vader voor de rechtbank te slepen om mijn naam inorde te brengen en ik heb evenveel recht op zijn erfenis als zijn dochters. Zelfs mijn vader stemt toe..

Is dit een oplossing?

Dit doet heel hard denken aan de situatie van een zekere Delphine en haar (beweerde) vader Albert.

Je hebt nu juridisch een vader. De persoon die op je geboorteakte vermeld staat. Eerst moet dit vaderschap met succes betwist worden. Een procedure waarbij de rechtbank zegt dat die persoon je vader niet is. Het probleem hierbij is dat de wet bepaalt dat jij deze procedure kon instellen uiterlijk de dag dat je 22 jaar werd. Dus ben je te laat. De rechtbank kan wel een prejudiciële vraag stellen aan het Grondwettelijk Hof of deze bepaling de Grondwet niet schendt. Bij een gunstige uitspraak van het Grondwettelijk Hof kan de rechtbank dan je vordering toch gegrond verklaren en zeggen dat de man niet je vader is. Daarna (of tegelijkertijd, zie Delphine en Albert) kan de rechtbank dan zeggen dat je biologische vader ook juridisch je vader is.