JuridischForum.be

Geachte, sinds een paar weken is het moeilijk om mijn dochter van 12 jaar mee te krijgen. Ik ben, zoals afgesproken een maal in 2 weken, om hun op te halen. Dan duurt het een uur tot langer voordat ze wil mee komen. De moeder vindt dat zij recht heeft om te beslissen en dat ze dan maar niet moet meegaan. Nu wou ik weten welke rechten ik als ouder heb en of ik iets kan ondernemen.
Wat als ze echt niet meer wil meekomen ? Kan zij (mijn ex.) mijn rechten ontzeggen?
Wat kan ik doen als ze de kinderen niet meegeeft ? Moet ik dan een PV laten opstellen ?
Wat ik wil is dat mijn kinderen blijven komen en dat mijn ex. moet stoppen ze proberen van mij te vervreemden.

Is er een vonnis?

Als er een vonnis is waarin het omgangsrecht beschreven staat dan is het
art 432 strafwetboek van toepassing.
U doet aangifte bij de politie - zorg dat u het vonnis EN een copie voor de politie bij hebt.
(Politie moet elke maal als er een aangifte gedaan wordt een copie van het vonnis bijvoegen).
Doe de aangifte op de plaats waar de dochter verblijft.

Wijs de moeder er eerst nog eens op dat de dochter GEEN beslissingsbevoegdheid heeft .
Dat ZIJ er mee moet voor zorgen dat de dochter meegaat dat wil zeggen ACTIEF meewerken.

Dat u ook een co-ouderschap dus 50-50 kan vragen of dat de regeling gewoon wordt omgekeerd.

Rechtbanken zijn meer en meer niet gediend door een ouder die obstructie voert


Art. 432. <W 2000-11-28/35, art. 31, 029; Inwerkingtreding : 27-03-2001> § 1. Met gevangenisstraf van acht dagen tot een jaar en met geldboete van zesentwintig [euro] tot duizend [euro], of met een van deze straffen alleen worden gestraft :<W 2000-06-26/42, art. 2, Inwerkingtreding : 01-01-2002>
de vader of moeder die het minderjarige kind onttrekt of poogt te onttrekken aan de rechtsvervolging, tegen dit kind ingesteld uit kracht van de wetgeving betreffende de jeugdbescherming of betreffende de jeugdbijstand, die het onttrekt of poogt te onttrekken aan de bewaring van de personen aan wie de bevoegde overheid het heeft toevertrouwd, die het niet afgeeft aan degenen die het recht hebben het op te eisen of die het, zelfs met zijn toestemming, ontvoert of doet ontvoeren.
Is de schuldige geheel of ten dele ontzet uit de ouderlijke macht, dan kan de gevangenisstraf tot drie jaar worden verhoogd.
§ 2. Indien de schuldige het minderjarige kind meer dan vijf dagen verborgen houdt voor degenen die het recht hebben het op te eisen of het minderjarige kind onrechtmatig buiten het grondgebied van het Koninkrijk vasthoudt, wordt hij gestraft met gevangenisstraf van een jaar tot vijf jaar en met geldboete van vijftig [euro] tot duizend [euro], of met een van deze straffen alleen. <W 2000-06-26/42, art. 2, Inwerkingtreding : 01-01-2002>
Is de schuldige geheel of ten dele ontzet uit de ouderlijke macht, dan is de gevangenisstraf minstens drie jaar.
§ 3. Wanneer over de bewaring van het minderjarige kind mocht zijn beslist, hetzij gedurende het verloop of ten gevolge van een geding tot echtscheiding of tot scheiding van tafel en bed, hetzij in andere bij de wet bepaalde omstandigheden, dan worden de straffen bepaald in de §§ 1 en 2 toegepast op de vader of de moeder die het minderjarige kind onttrekt of poogt te onttrekken aan de bewaring van hen aan wie het krachtens de beslissing is toevertrouwd, die het niet afgeeft aan degenen die het recht hebben het op te eisen of die het, zelfs met zijn toestemming, ontvoert of doet ontvoeren.
§ 4. Indien over de bewaring van het minderjarige kind een aan de rechtspleging door onderlinge toestemming voorafgaande minnelijke schikking is getroffen, worden de straffen bepaald in §§ 1 en 2 toegepast op de vader of de moeder die, vanaf de datum van de overschrijving van de echtscheiding door onderlinge toestemming, het minderjarige kind onttrekt of poogt te onttrekken aan de bewaring van hen aan wie het krachtens de beslissing of de minnelijke schikking is toevertrouwd, die het niet afgeeft aan hen die het recht hebben het op te eisen of die het, zelfs met zijn toestemming, ontvoert of doet ontvoeren.

Laat ook weten dat u verwacht dat uw dochter klaarstaat op het moment bepaald in het vonnis, dat u anders onmiddellijk PV zal laten opstellen tegen uw ex. Tot haar 18e heeft uw dochter niet te beslissen, en is het de plicht van uw ex ervoor te zorgen dat het vonnis wordt nageleefd.

Nog geen vonnis? Dringend werk van maken. Tot dan kan politie geen PV opstellen, maar kan u dit wel telkens melden (meldingsnr opvragen en noteren). Deze kan u dan gebruiken om de onwil van uw ex aan te tonen.

Indien geen vonnis ...op basis van wat verblijft uw dochter dan bij uw ex?
U hebt dan ook het recht om de dochter bij u te houden.

Ik raad u aan de volgende website eens door te nemen: http://www.sbo.be/alimentatie/kinderhoorrecht.htm" onclick="window.open(this.href);return false;

Hoorrecht van kinderen (meestal vanaf zeven jaar) wil niet zeggen dat kinderen mogen kiezen bij welke ouder zij willen verblijven. Het betekent dat zij zelf een brief kunnen schrijven naar de rechter met de vraag om gehoord te worden of dat de rechter het initiatief neemt om het kind te horen (uit te nodigen). Dit laatste kan enkel met de toestemming van het kind; het kan niet gedwongen worden. Bij dit onderhoud zijn de ouders niet aanwezig. Er wordt een proces-verbaal opgesteld van dit onderhoud maar er wordt geen afschrift gegeven aan de ouders.

Het algemeen principe is dat kinderen "geen" partij zijn in de echtscheiding van hun ouders. Toch heeft elke rechtbank de mogelijkheid om de kinderen te "horen": de rechter kan beslissen om de kinderen uit te nodigen. Dit betekent echter niet dat hij moet doen wat de kinderen vragen. Hij moet naar hen luisteren en rekening houden met hun mening. Maar de rechter dient ook de wetgeving ter zake, de visie van de andere partijen en het belang van de kinderen op lange termijn voor ogen te houden.

Wanneer kinderen door de rechter gehoord willen worden, schrijven ze tijdens de scheidingsprocedure en voor de besluiten neergelegd worden, een brief aan de voorzitter van de betreffende rechtbank. Het blijft echter de rechter die oordeelt of hij hen wil horen of niet.

Enkel voor de jeugdrechtbank is er een uitzondering. Niet inhoudelijk, wel naar leeftijd: de jeugdrechter moet kinderen vanaf 12 jaar steeds uitnodigen, maar heeft geen verplichting om ook effectief te beslissen wat de kinderen vragen.

Pas als de kinderen meerderjarig zijn (t.t.z. vanaf 18 jaar)
beslissen de kinderen bij wie ze gaan wonen.

Puur informatief...