erkennen volwassen kind en de gevolgen bij erfenis

[conspiracy]

Hallo ,

Ik zal even kort de situatie schetsen...

Ik ben 26 jaar.
Toen mijn vader nog getrouwd was met mijn moeder heeft hij een kind verwekt bij een andere vrouw. (een jaar later gescheiden met mijn moeder)
Dit kind werd door een andere man erkent als eigen kind en draagt dus ook een andere naam als de biologische vader.
Het toen verwekte kind verloor alle contact met de biologische vader en nam de andere man aan als eigen vader... na 18 jaar werd haar uiteindelijk verteld wie haar biologische vader is en zocht ze dus ook contact met hem.
Nu wil mijn vader dus zijn 'lang verloren ' dochter erkennen.

De relatie met mijn 'lang verloren'-halfzus en mij is volledig verzuurd.

Nu vroeg ik mij af ...

1. Kan mijn vader zomaar dit volwassen kind erkennen ?

2. Wat zijn de gevolgen hiervan op de erfenis die mijn vader zal nalaten?

3. Gezien ik nooit kinderen zal kunnen krijgen... wat is het gevolg op mijn erfenis die ik zal nalaten. De 'lang verloren' dochter had reeds een kind op 18 jarige leeftijd, zal dit kind uiteindelijk van mij erven? Kan ik dit voorkomen ?

4. Kan ik bezwaar maken op de erkenning ?

Ik zie in deze materie het bos door de bomen niet meer en vraag hiervoor jullie hulp.
Alvast mijn oprechte dank hiervoor !

[scorpioen]

De biologische vader kan het kind pas erkennen als hij eerst met succes de door de andere man gedane erkenning betwist. Ik ga er dan van uit dat die andere man dat kind juridisch erkend heeft.

De biologische vader zal die erkenning niet kunnen betwisten als hij al meer dan één jaar op de hoogte is van die erkenning èn als de biologische vader al meer dan één jaar weet dat hij de vader is.

[conspiracy]

De biologische vader kan het kind pas erkennen als hij eerst met succes de door de andere man gedane erkenning betwist. Ik ga er dan van uit dat die andere man dat kind juridisch erkend heeft.

De biologische vader zal die erkenning niet kunnen betwisten als hij al meer dan één jaar op de hoogte is van die erkenning èn als de biologische vader al meer dan één jaar weet dat hij de vader is.

De biologische vader weet reeds van het begin dat dit zijn kind is maar heeft het nooit kunnen erkennen omdat hij toen nog getrouwd was met mijn moeder.
Een andere man heeft enkele jaren nadien het kind erkent.

Dus als ik het goed begrijp kan erkenning nu niet meer gebeuren ?

[scorpioen]

Klopt

[conspiracy]

Klopt

Dus dit stukje tekst dat ik vond op het internet is ook correct ?


De erkenning is in principe onherroepelijk; na de erkenning is en blijft de erkenner in principe de enige vader van het kind. De duur van het huwelijk, of een echtscheiding, hebben nooit effect op de afstamming.

In dit geval kan de erkenning enkel ongedaan worden gemaakt indien een wilsgebrek kan worden bewezen, indien met andere woorden kan worden aangetoond dat de vrije wil op het ogenblik van de erkenning was aangetast, bv. doordat (fysieke) dwang werd uitgeoefend.

Indien er geen "bezit van staat" is (vader en kind hebben zich niet te lang als vader en kind gedragen), kan het kind later zelf de erkenning nog betwisten.

De familienaam hangt samen met de afstamming en is dus in principe even onveranderlijk. Er kan eventueel een verzoek tot de Koning worden gericht waarin een naamsverandering wordt gevraagd, maar het is weinig waarschijnlijk dat zo'n verzoek in dit geval zal worden ingewilligd.

(bron : http://www.ikhebeenvraag.be" onclick="window.open(this.href);return false; geschreven door: drs. Sven Eggermont )

[scorpioen]

Dat stukje tekst is niet volledig correct.

De erkenning kan worden betwist door degene die beweert de biologische vader van het kind te zijn. Deze kan dan het bewijs leveren dat hij de vader is. Dit heeft dus niets te maken met wilsgebrek maar enkel en alleen met wie de biologische vader is.

De wet (art. 330 BW) bepaalt dat hij de vordering moet instellen binnen het jaar nadat hij ontdekt heeft dat hij de vader is van het kind. Het Grondwettelijk Hof (arrest 54/2011 van 6 april 2011) bepaalde dat deze bepaling ongrondwettelijk is in zoverre deze termijn kan aanvangen vooraleer de erkenning plaatsvindt.

[Taciturne]

Wijzigt het arrest Boël dit niet? Haar biologische vader weigert de erkenning; haar juridische vader erkent dat hij niet de biologische vader is (gestaafd met DNA-onderzoek). Kan de rechter een DNA-onderzoek opleggen aan koning Albert II? En als zou blijken dat hij wel degelijk de biologische vader is, welke zijn dan de juridische gevolgen?

[scorpioen]

Het arrest van het Grondwettelijk Hof in de zaak Boël betreft een andere situatie dan deze van de vraagsteller.
In de zaak Boël wordt het vaderschap betwist door het kind. Het Grondwettelijk Hof oordeelde dat artikel 318, § 2, van het Burgerlijk Wetboek artikel 22 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, schendt in zoverre daarin aan het kind ouder dan 22 jaar een termijn wordt opgelegd van één jaar vanaf de ontdekking van het feit dat de echtgenoot van zijn moeder niet zijn vader is om een vordering tot betwisting van het vaderschap in te stellen.

In de vraag ging het om het vaderschap (dat vaststaat door erkenning) en dat betwist wordt door degene die beweert de biologische vader te zijn en het vaderschap opeist.

In een arrest van 5 december 2013 oordeelde het Grondwettelijk Hof:
Artikel 330, § 1, vierde lid, van het Burgerlijk Wetboek schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de artikelen 8 en 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met het Verdrag inzake de rechten van het kind, niet, in zoverre het bepaalt dat de vordering van de persoon die de afstamming opeist, moet worden ingesteld binnen een jaar na de ontdekking van het feit dat hij de vader van het kind is.