JuridischForum.be

Mijn vrouw en ik hebben eind 2011 de scheiding ingezet. Op zich niets speciaals: we waren op elkaar uitgekeken en onze relatie was uitgegroeid tot een soort van "best friends"-relatie, zonder dat er nog van liefde kon gesproken worden.
Dit was al een tijdje zo, we hadden ook al sinds een tijdje elk een nieuwe vriend/vriendin, maar na onderling overleg besloten om de kat nog uit de boom te kijken, en de scheiding uit te stellen tot 1 van ons echt ging verhuizen. Ik denk dat we beiden nog hoopten om vroeg of laat het nog eens te proberen, maar jah....

Eind 2011 was het dan zo ver. Mijn echtgenote haar nieuwe vriend vroeg haar om bij hem in te trekken, wat ze ook - na een paar maand diep nadenken - deed. De scheiding zelf verloopt vlot, we hebben dan ook meer dan genoeg tijd gehad om alles voor te bereiden, en we waren ook nog eens getrouwd met scheiding van goederen.

Mijn nieuwe vriendin dropte eind vorige maand dan een bom: ze wil een kind, en dit zo snel mogelijk. Ik heb geprobeerd haar te overtuigen om nog een te wachten, tot de scheiding rond is, maar ze wil van geen wijken weten. Ze is bijna 30, en vindt zich nu al een beetje oud om aan kinderen te beginnen.

Om verwikkelingen te vermijden heb ik contact opgenomen met mijn advocaat, en die drukte me op het hart om zo lang mogelijk te wachten... Als het niet kon, dan het kind pas NA de scheiding te erkennen.

Mijn vriendin heeft hier vrede mee, maar wil naar de notaris gaan om alles op contract te laten zetten. In ruil daarvoor wil ze wachten met het kind te laten erkennen.

Nu is mijn vraag, kan dit? En zo ja... wat kan je dan contractueel laten bepalen?

eind 2011 ..... scheiding EOT? dan is eerste fase toch bijna achter de rug .... dan is het enkel wachten op vonnis en inschrijving in burgerlijke stand.
Is de geboorte toch NA de scheiding??

Volgens de advocaat zouden we nog tot een jaar na de scheiding moeten wachten, om alle mogelijke verwikkelingen te vermijden. Mij lijkt dat een raar idee, maar zij heeft het ondertussen nagevraagd bij een andere advocaat, en die vertelde een gelijkaardig verhaal.

Scheiding EOT? Als u bedoelt met onderlinge overeenkomst ja... Wel, het gaat vlot. Ze hopen alles binnen max. een jaar achter de rug te hebben. Er zijn nog een paar puntjes die moeten geregeld worden, zoals een auto die op ons beide naam staat, maar die dingen denken we uiterlijk eind juni geregeld te hebben.

Het hoofdprobleem in dit verhaal zou haar nieuwe vriend zijn die kost wat kost iets uit die scheiding wil winnen. En blijkbaar zou hij het zwanger geraken van mijn vriendin kunnen gebruiken?

Hoe kan die dat gebruiken hij is toch geen partij in het geding?
Is uw vriendin ook gehuwd en ook in scheiding?
Het is kinderen die TIJDENS het huwelijk verwekt zijn staan op naam van de wettige echtgenoot. Ook in de periode dat de conceptie nog kan gebeurd zijn tijdens het huwelijk duur 300 dagen .....enz.

Ik geef u hier een website maar is uiteraard ook geldig voor Belgen die in België geboren zijn.
http://diplomatie.belgium.be/nl/Dienste ... /Geboorte/" onclick="window.open(this.href);return false;

vreemde snoeshanen die advocaten.
Het enige dat een probleem zou kunnen zijn is dat je vriendin zelf nog niet gescheiden is en het kind op de naam van haar "ex"man zou ingeschreven worden;
Maar voor de rest is er géén probleem.
en als die advocaten dan wel reele problemen voorzien, kunnen ze dan zo professioneel zijn om dan eens concrete voorbeelden te geven?
Als je scheidt met een EOT heeft die nieuwe vriend van je "ex"vrouw NIETS maar dan ook NIETs in de pap te brokken.
Wat zou hij kunnen claimen? De auto?want je bent zo stout al een nieuw gezin te beginnen nadat je (ex)vrouw het huis is uit getrokken om bij hem te gaan wonen?
Ik ben echt benieuwd wat je adocaat kan verzinnen...

Franciscus:
eylis:
Er staan een aantal zaken op ons beide naam (ondermeer een auto en ons appartement) Ook zijn we indertijd samen een zaak begonnen, en daar wringt hem het schoentje.

Wat de auto en het appartement betreft hebben we een regeling getroffen: ik neem beiden volledig over op mijn naam en zij krijgt haar helft propertjes doorgestort. Er zijn hieromtrent afspraken gemaakt met de bank, in principe is dit over een paar maand volledig geregeld.

We zijn alle2 zelfstandigen, elk met een eenmanszaak. We zijn indertijd welliswaar beginnen samen te werken, en hebben in die context verder een klein bedrijfje uitgebouwd (meer een samenwerkingsverband waar we een naam hebben op geplakt), maar officieel hebben we elks nog ons eigen BTWnr., en bestaat onze gezamenlijke zaak niet.

De zaak zelf bolt nog altijd erg goed, we zijn om die reden niet van plan om daarmee te stoppen. Het klikt nog steeds erg goed tussen ons 2, de relatie is zelfs als vanouds, buiten dat we geen bedpartners meer zijn. Bovendien zijn elk van onze 2 partners nogal aandachtbehoevend, en willen we ons contact niet verliezen...

Mijn vriendin heeft daar op zich geen problemen mee, maar haar vriend wel... die ziet het liefst ons onze gezamelijke zaak opdoeken. We vermoeden dat die schrik heeft van een heropleven van wat wij ooit hadden, ook al lijkt ons dat beiden onwaarschijnlijk.

Hoewel de scheiding vlot verloopt zijn er toch al een paar momenten van wrijving geweest waarin we duidelijk de hand van haar vriend herkennen. Mijn ex houdt dan ook zielsveel van hem en geeft hem bijna altijd zijn zin. Met als resultaat: waar er ook maar enige ruimte voor speling is probeert hij haar nu zover te krijgen om toch nog iets extra los te krijgen. Al was het maar een paar euro, in de hoop daarmee ruzie te veroorzaken.

Het klinkt allemaal kleinzielig, daar ben ik het volledig mee eens... maar mijn advocaat is daarom extra op zijn hoede, en vreest dat die zoiets als een "buitenechtelijk kind" gaat aangrijpen om problemen te maken.
Het zou niet de eerste keer zijn dat die iets dergerlijks zag. Hij zegt ook dat die man geen poot heeft om op te staan, maar om de lieve vrede te bewaren....

Meer informatie heb ik zelf nooit gekregen: geen concrete voorbeelden, alleen een vriendelijk bedoelde waarschuwing. Mijn vriendin is daarmee naar een bevriend advocaat geweest, en die zou haar dit bevestigd hebben.

Ze blijft echter halstarrig vasthouden aan haar kinderwens. Ze zegt de situatie te begrijpen, maar ze wil een aantal zekerheden, moest het binnen dit en 2 jaar (de periode die haar advocaat haar heeft aangeraden te wachten) toch mislopen, dan ze wil ze toch nog ene zekerheid wat betreft de alimentatie e.d.

Mij lijkt het allemaal vergezocht, maar ik heb mijn vriendin beloofd hierover inlichtingen in te winnen. Een vriend vertelde me van dit forum, zo kwam ik hier terecht.

Maar laat je toch niet compromitteren door die kerel... Als jij ook achter de kinderwens van je nieuwe partner staat, dan beginnen jullie daar gewoon aan.
Zelfs al zijn jullie niet getrouwd: jullie zijn samen en krijgen en kind. Als jullie later uit elkaar zouden gaan dan gelden voor jullie dezelfde wetten mbt omgangsrecht en kinderalimentatie als bij een gehuwd koppel. Het kind wordt evengoed beschermd door de wetgeving.
Wél moet je natuurlijk je kind meteen erkennen bij de geboorte.
trouwens die kerel van je ex-vrouw moet niet eens WETEN dat je nieuwe vriendin zwanger is, wie gaat hem dat vertellen?
voor mijn part maak je hem (via je exvrouw) wijs dat jullie uit elkaar zijn.
Mag ik even aanstippen dat het begrip "buitenechtelijk " NIET van toepassing is voor jullie kindje? Je bent aan het scheiden en je ex is op eigen initiatief ergens anders gaan wonen.
Angst is een slechte raadgever en als ik het het verhaal goed begrijp kan ik volgend advies geven:
als de kerel aanvoelt dat hij grip heeft op jullie (bijvoorbeeld dat je beslist van je kinderwens uit te stellen) dan ervaart hij een groot machtsgevoel én wordt het gevaar eigenlijk veel groter: je bent manipuleerbaar.
Veel beter is dat jullie zonder boe of ba aan de kinderwens beginnen. En welke opmerkingen of stappen van zijnentwege gewoon negeren.
zo'n mensen stoppen vaak als ze genegeerd worden.
Strikt genoeg moet je nooit communiceren met die man.
Hij is géén betrokken partij in de scheiding met je "ex"vrouw.

eylis:
Bedankt voor uw antwoord.

Ik weet het, ik was ook niet van plan om me veel van die kerel zijn gedoe aan te trekken.

Mijn positie ligt alleen nogal moeilijk, ik wil zelf al jaren kinderen, met mijn ex is daar nooit echt sprake van geweest, zij heeft nl. zelf geen kinderwens. Bij het aanhoren van de wens van mijn vriendin sprong ik dan ook een gat in de lucht. Mijn ex was in 1ste instantie ook blij, tot haar vriend er weet van kreeg, en die blijkbaar al direct plannetjes begon te smeden.

We willen geen 1 van de 2 ruzie, we zijn ondanks alles nog altijd erg gesteld op elkaar wat het voor mij allemaal moeilijk maakt. Ik kan moeilijk mijn ex haar huiselijke problemen voorrang geven op mijn geluk, maar omgekeerd voelt het ook verkeerd aan..

We zijn gelukkig nog niet zo ver... We willen eerst nog naar een fertiloog gaan om alles te laten nakijken.

Mijn advocaat gebruikte de term "buitenechtelijk kind" voor onze situatie, daarom mijn gebruik van die term.

tik die advocaat dan maar eens ff op z'n vingers met deze:
in een EOT-scheiding die dus door de ex-partners SAMEN aangevraagd is, waarvan beide ex-partners al op een ander adres wonen en elke partij al een andere vaste relatie heeft (met elkaars goedkeuring) en waarvan één koppel aan zijn kinderwens begint is het onjuist en onrespectvol te spreken over een buitenechtelijk kind.
De expartners hebben samen aan elkaar duidelijk te kennen gegeven aan elkaar dat het huwelijk ten einde is.

één practische vraag: hoe ver staat de scheidingsprocedure? zijn jullie al voorgekomen? In geval van aparte adressen sinds 2011 (als ik het goed voor heb) moeten jullie slechts nog éénmaal voorkomen en zijn jullie wellicht in juli wettelijk gescheiden.

We zijn nog niet voorgekomen. Zowat alles is wel al geregeld. De advocaat dacht dat de scheiding uiterlijk eind dit jaar achter de rug is.

Inderdaad, mijn ex is verhuisd einde 2011, halverwege november als 'k mij goed herrinner. Ze heeft wel pas in januari haar adres laten veranderen, na een proefperiode.

is het een EOT?
Dan duurt dan maximum 6 maanden.
Strikt genomen heb je zelfs geen advocaat nodig....