vader wil zijn kind niet meer zien na relatiebreuk

[marsupilami]

De relatie tussen de vader van mijn kind en mij ging al slecht tijdens mijn zwangerschap en is nu volledig gedaan, ons kindje is pas 3,5 maand.

We hebben nooit officieel samengewoond, en de baby is sinds zijn geboorte altijd bij mij gebleven. Nu zegt de vader dat hij geen regeling wil omtrent het bezoeken van zijn kind. Het hoeft voor hem niet, wenst liever zijn zoon niet meer te zien, nu niet en ook niet in de toekomst. Alimentatie is hij wel bereid te betalen elke maand zegt hij.

Ik moet maar mijn plan trekken met het op papier zetten hiervan. Is dit dan afstand van zijn ouderlijk gezag dat hij doet of hoe moet wat hij wil onder woorden gebracht worden? Ik ben er kapot van dat hij zoiets over zijn hart kan krijgen, maar juist daarom vind ik dat er iets op papier wordt gezet waarbij hij dan ook nooit iets kan eisen wat betreft bezoek binnen een paar jaar of zo.

Kan iemand mij hierin wat raad geven aub? Dank

[scorpioen]

maar juist daarom vind ik dat er iets op papier wordt gezet waarbij hij dan ook nooit iets kan eisen wat betreft bezoek binnen een paar jaar of zo.

Dat is niet mogelijk. De rechtbank kan hem steeds een recht op contact met het kind toekennen als hij dit vraagt, wat u ook op papier moge zetten.

[duma]

Volgens mij kan de vader wel degelijk afstand doen van zijn ouderlijk gezag, maar dan heb je ook geen recht op alimentatie. 't is dus kiezen of delen.

Heeft hij het kind ooit erkend?

[eylis]

Als de vader bij de geboorte als wettige vader is opgegeven is hij vader voor het leven.
Daar kan hij wettelijk geen afstand van doen. Bijgevolg ook niet van het wettelijk ouderlijk gezag. Hij kan dat niet en jij ook niet.

Het omgangsrecht staat los van het ouderlijk gezag. En het feit dat hij géén gebruik van zijn omgangsrecht wenst te maken, kan je samen laten betekenen bij de notaris.
Volgende afspraken kan je laten akteren:
- de vader zal maandelijks X alimentatie betalen
- de vader wenst geen gebruik te maken van zijn omgangsrecht. Of slechts x maal per jaar.

Deze akte is wel herroepbaar in de toekomst. De vader kan wel zijn omgangsrecht aanvatten bij de rechtbank en deze afspraak laten herzien.
Ook als je nu meteen deze zaak per jeugdrechtbank laat vonissen, kan later de vader de zaak opniew aanvatten om te laten aanpassen (omwille van gewijzigde situatie bvb. )

Je hebt dus nooit een sluitende garantie dat de andee ouder nooit geen contact meer met het kind zal mogen hebbben;
Maar één ding is zeker: ouderlijke macht is onherroepelijk (tenzij de vader serieuze misdrijven heeft begaan die de veiligheid van het kind in gevaar brengen?)

[marsupilami]

Volgens mij kan de vader wel degelijk afstand doen van zijn ouderlijk gezag, maar dan heb je ook geen recht op alimentatie. 't is dus kiezen of delen.

Heeft hij het kind ooit erkend?

Hij heeft ons kindje erkend, het draagt zijn naam. Hij heeft zelfs (tot mijn zeer grote verbazing) onlangs 100 euro gestort als alimentatie, zonder dat er daar zelfs al over gesproken was want ik zie hem niet meer.

Hij zegt alles via sms bijna, steeds over hoe hij afziet dat hij zijn zoon niet meer mag zien ed meer, dingen die ik trouwens nooit heb gezegd. Feit is wel dat hij zijn zoon nu 1 maand bijna niet meer heeft gezien, niet omdat hij niet mag maar omdat hij de moeite niet wil doen om tot hier te komen. Hij heeft geen auto, ik wel, hij wil het openbaar vervoer niet gebruiken, teveel moeite. Hij vind dat ik de kleinen met de auto moet gaan brengen en komen halen.

Afspraken maken over het bezoekrecht of omgangsrecht, is niet haalbaar zegt hij aangezien hij geen vaste dagen of uren kan afspreken (hij is werkloos en werkt in het zwart in de horeca 's nachts op verschillende dagen, een keer wel, dan weer niet..)

Hoe kan ik dan iets op papier laten zetten hierover? Er staan hier nog zoveel spullen van hem, zelfs die komt hij niet halen, weer onder het mum dat hij geen auto heeft, en zo gaat er niets vooruit.

Nu laat hij niks meer van zich horen, ik ook niet. Dit kan zo toch niet blijven duren?, Wie moet hier de eerste stap zetten en welke is die?

[Turaki]

Via AS doet u een voorstel. Rekening houdend met de leeftijd, denk ik aan 1 weekend per 2 weken. Hierbij hoeft u geen rekening te houden met zijn zwart werk, dit zal hij ook niet kunnen inroepen in een eventuele rechtszaak (tenzij hij nog een bijkomende boete daarvoor wil bekomen). Nog beter zelfs, daar hij werkloos is moet hij al goede argumenten hebben waarom uw voorstel hem niet zou passen.
Ik zou wel voorstellen dat u het vervoer bij 1 van de 2 wisselmomenten op u neemt. Hoe hij dit vervoer regelt, is aan hem.
Best niet te lang wachten hiermee, gezien de inhoud van de SMSen. Bij een rechtszaak zou hij u best wel eens in een slecht daglicht trachten te stellen.

Betreffende alimentatie zou ik eens bij een advocaat langsgaan, pro deo als u geen kunt betalen.

[marsupilami]

[quote="Turaki"]Via AS doet u een voorstel. Rekening houdend met de leeftijd, denk ik aan 1 weekend per 2 weken. Hierbij hoeft u geen rekening te houden met zijn zwart werk, dit zal hij ook niet kunnen inroepen in een eventuele rechtszaak (tenzij hij nog een bijkomende boete daarvoor wil bekomen). Nog beter zelfs, daar hij werkloos is moet hij al goede argumenten hebben waarom uw voorstel hem niet zou passen.
Ik zou wel voorstellen dat u het vervoer bij 1 van de 2 wisselmomenten op u neemt. Hoe hij dit vervoer regelt, is aan hem.
Best niet te lang wachten hiermee, gezien de inhoud van de SMSen. Bij een rechtszaak zou hij u best wel eens in een slecht daglicht trachten te stellen.

Wat betreft dat voorstel via AS: 1 weekend per 2 weken voorstellen kan ik doen, nu al wetende dat hij daar zowiezo niet mee akkoord zal gaan! Ten eerste omdat hij nooit van zijn leven een weekend zou willen opofferen voor zijn kind, ten tweede omdat hij bij hem thuis niks heeft voor de baby, geen bed, enfin, totaal niks, dus dat zal hij ook aanhalen als reden. Ten derde zou ik het persoonlijk onverantwoord vinden want hij kan dat kind zelfs niet alleen wassen en zijn kleertjes aan doen, als het flesje niet snel genoeg uitgedronken wordt maakt hij zich kwaad, ik zal maar zwijgen over hoe hij reageerde als de baby eens een lastige dag had en wat huilde...

Ik kan een voorstel doen, maar wat ik ook zal voorstellen, het zal nooit goed zijn dus ik kan zo 20 keer aangetekend schrijven en zo geraakt het niet vooruit. En uit vrees voor de rva doet hij nooit open als er gebeld wordt, dus de postbode zal de brief niet kunnen afleveren. Dan duurt het nog drie weken voordat hij de brief gaat afhalen.

Wat doe ik dan in zo'n geval, één keer een voorstel doen via AS en dan? Hoe moet hij te kennen geven dat hij niet akkoord gaat ermee? Ik dacht ook via AS maar dat zal hij nooit doen. In het beste geval een bericht zenden of even bellen en zeggen dat dat voor hem niet haalbaar is. Daarmee heb ik niks van bewijs in handen dat hij het voorstel afwijst.

Heb hem al gevraagd hoe hij het bezoekrecht zag, hij antwoordde dat ik toch zelf wel besefte dat het voor hem niet haalbaar was om een vaste regeling te maken want hij weet nooit wanneer hij wel of niet "werkt" (of gewoon er geen zin in heeft om zijn kind te zien)
Op dat moment zei hij dat ik gelijk wat op papier mocht zetten als ik dat persé wilde. Toen ik vroeg of dat betekende dat hij geen gebruik wilde maken van het omgangsrecht zei hij ja.

Niet lang daarna krijg ik dan berichten zoals ik voorheen al heb vermeld, dat hij zijn kind niet mag zien etc etc, dus nutteloos van dat papier op te maken zoals eerst afgesproken.

Dit is dus het probleem, ik ga teveel tijd verliezen door nutteloze voorstellen te doen, hij zal er extra lang op trekken om te reageren, als hij dan al zal reageren, en dat zie ik niet zitten.

Ook wat alimentatie betreft zullen we het niet eens zijn. Hij zegt 100, ik wil dat dat geïndexeerd wordt, dat hij, als onze zoon ouder is, deelt in de extra kosten zoals orthodontie, schoolreizen, kampen tijdens de zomer etc. Ook dat zal hij pertinent weigeren.

Dus over zowel alimentatie als bezoekrecht zien we het anders.

Ik heb pas een drie jaar durende rechtszaak achter de rug bij de jeugdrechtbank, voor mijn nu 17 jarige dochter. Het was een hel, uitstellen, uitstellen, sociale studie, dat ganse gerecht is door en door rot en ik wil kost wat kost een tweede hel vermijden.

kan ik mijn advocaat raadplegen en vragen of hij bvb een deftig voorstel kan doen voor beide zaken, zonder dat dit een rechtszaak wordt? Ik weet dat er bemiddelaars bestaan maar ik vrees dat ook dat geen zin zal hebben, ik ken mijn ex en die zal geen gram toegeven.

Ik wil gerust beginnen met een AS, antwoorden via AS daar hoef ik niet op te rekenen. Hoe lang moet ik wachten op een reactie van zijn kant en welke stappen onderneem ik als er geen reactie komt?

Alvast bedankt

[Franciscus]

Zie antwoord van scorpioen.
U stuurt een AS en een gewone brief met uw voorstel. Op dat ogenblik ligt de bal in zijn kamp indien hij niet reageert moet hij dat weten.
U hebt daarmee een bewijs dat hij het niet 'ernstig' meent.
Voor de AS en brief hoe opstellen en wat erin en hoe reageren daar zijn hier al voldoende uitleggen gegeven op de site.

U zal voor alimentatie en een wettelijke en afdwingbare regeling zo wie zo langs een rechtbank moeten. Een onderlinge regeling is niet tegenstelbaar.

Uiteraard kan u uw advocaat raadplegen en een strategie bepalen.

[Turaki]

AS wordt beschouwd ontvangen te zijn op datum eerste aanbieding. Gewone brief extra sturen zorgt er wel voor dat hij het voorstel zeker krijgt, maar zeker in beide brieven naar elkaar verwijzen (beide brieven zijn volledig hetzelfde, maar op het einde zet je nog "voor de goede orde wordt deze brief u ook via gewone/aangetekende post toegezonden", hierbij schrappen wat niet past).

Indien hij niet deftig reageert (via brief of op z'n minst via mail, dus reproduceerbaar), heeft u bij een eventuele rechtszaak bewijs dat u wel bereid bent tot een overeenkomst te komen, en hij niet.

[marsupilami]

Dank u voor de info!

[marsupilami]

Ik heb onlangs een advocaat geraadpleegd inzake de problemen die ik hierboven al heb beschreven.

Hij zei dat de enige optie jeugdrechtbank was... mijn ex dagvaarden en de procedure starten. Daar ik in het verleden een hele slechte ervaring heb gehad wat de jeugdrechtbank en haar werking betreft (uitputtingsslag van drie jaar, niets anders dan uitstellen, de één na de ander, om op de dag van vandaag nog steeds niet te weten waar ik sta en ik vraag er ook niet meer naar...het kwaad is geschied), vroeg ik hem of hij eerst wilde een voorstel doen naar mijn ex toe qua alimentatie en secundaire verblijfsregeling.

Kwestie van dan toch iets van bewijs te hebben dat hij niet wil meewerken aan een oplossing zonder rechtbank, indien hij hierop niet zou reageren.

De advocaat vond dit naar eigen zeggen nog meer tijdverlies zei hij, afgaande op mijn verhaal over alle mislukte pogingen die ik tot nu toe zelf al had ondernomen.

Ik heb erop aangedrongen dit toch te doen, zo gezegd zo gedaan. De brief werd vorige woensdag aangetekend en per gewone post verstuurd. Tot nu toe geen reactie. Wel krijg ik dagelijks één of meerdere smsen van mijn ex waar hij blijft de vraag stellen wanneer hij nu eindelijk zijn zoontje kan zien, waarom ik niet reageer, dat hij hem mist, dat dit zo toch niet verder kan, dat hij wel wil meewerken maar dat hij van beide kanten moet komen...

Hij rept echter geen woord over de brief die hij toch al zou moeten ontvangen hebben. Dit tot mijn grote frustratie want ondertussen kan en mag ik niet reageren op zijn berichten maar moet hij zich wenden tot mijn advocaat, wat hij niet doet.

De advocaat zegt dat, indien hij niet reageert op het voorstel, dat hij hem dan zal dagvaarden en de zaak bij de jeugdrechtbank opgestart wordt...wat het laatste is wat ik wil, wetende dat dit weer het begin van een hel zal zijn en ik kan dit geen tweede keer meer aan.

Heb zelf wat opzoekingswerk gedaan naar andere, minder drastische mogelijkheden en vond oa dit:

Er zijn vier trajecten om familiezaken te regelen

De wet is voorstander van het eerste traject. De wet moedigt ouders aan zelf te beslissen met de hulp van een bemiddelaar.

U kunt overstappen van het ene traject naar het andere traject. De meeste ouders proberen eerst zelf te beslissen over hun ouderschap via het eerste of tweede traject. Als dit niet leidt tot een overeenkomst laten ze een rechter beslissen via het derde of vierde traject.

U beslist zelf

In het eerste traject onderhandelt u zelf rechtstreeks met elkaar. Een notaris of een advocaat kan u beiden informatie en advies geven over regelingen. De eventuele bijstand van een notaris of advocaat is gericht op de inhoud van uw regelingen, op wat regelen. U kunt ook een bemiddelaar raadplegen. De eventuele bijstand van een bemiddelaar is gericht op de manier waarop u regelt, op hoe regelen. Een bemiddelaar kan u informatie geven, en kan u helpen om doelmatig en gelijkwaardig te onderhandelen. In het eerste traject neemt u zelf een beslissing. U zelf of de notaris of de advocaat of de bemiddelaar beschrijft uw beslissing in een overeenkomst.

Dit eerste traject is in ons geval niet haalbaar.

In het tweede traject neemt u elk een eigen advocaat. Een van de advocaten zal als eerste aan de andere advocaat voorstellen om te onderhandelen. Elke advocaat moet partij trekken voor zijn eigen cliënt. Elke advocaat wil dat zijn cliënt zoveel mogelijk winst uit de onderhandelingen haalt. Wanneer de twee advocaten een voorstel tot overeenkomst vinden, vraagt elke advocaat aan zijn cliënt of hij met het voorstel akkoord gaat. U neemt zelf een beslissing. De twee advocaten beschrijven uw beslissing in een overeenkomst.

Op het einde van het eerste en tweede traject kunt u de overeenkomst laten omzetten in een vonnis of in een notarisakte. U kunt of uw advocaten kunnen een rechter vragen om uw overeenkomst om te zetten in een akkoordvonnis. Als een notaris u bijstaat, zal de notaris uw overeenkomst beschrijven in een notarisakte. Een vonnis en een notarisakte zijn afdwingbaar. U kunt elkaar verplichten het akkoordvonnis of de notarisakte uit te voeren.

Als een ouder niet doet wat in een vonnis of in een akte staat, kan de andere ouder 'een uitvoerbare titel' vragen. De rechtbank kan een uitvoerbare titel van een vonnis geven. De notaris kan een uitvoerbare titel van een akte geven. De andere ouder geeft deze titel meestal aan een deurwaarder, die de verdere stappen zet.

Dit tweede traject ben ik voorstander van, echter ik heb een advocaat die mijn ex persoonlijk heeft aangeschreven. En die blijkbaar niet van plan is om te reageren.

Ik weet dat hij een pro deo heeft die hij vroeger heeft geraadpleegd aangaande dezelfde problemen die hij heeft met zijn vorige ex en dat kind uit die relatie, ook wat betreft alimentatie en omgang, maar hij "schakelt" die advocaat niet daadwerkelijk in.

Hij laat alles aanmodderen.

Proberen via justitiehuizen ed, daar was mijn advocaat tegen, dat was een zootje miserie waar je nergens verder mee ging geraken.

Toch wil ik alles proberen om tot een regeling te komen zonder naar de jeugdrechtbank te gaan want ik ben het gevoel van machteloosheid en dat alles boven mijn hoofd werd beslist nog steeds niet vergeten.

Iemand nog andere suggesties?

[Franciscus]

U hebt ondertussen een advocaat dus doe daar mee voort.
Een bemiddelaar dat kan nog altijd..... alleen gezien u een advocaat hebt genomen kan deze niet meer voor de 2 partijen samen optreden (mocht deze bemiddelaar zijn).
Een rechtbank kan idd lang duren maar hoe komt dat?
Beide partijen hebben een hele boel mogelijkheden om voorstellen te doen, uitstel te vragen enz enz .
Tevens zijn er een aantal vormvereisten waar de JRB zich moet aan houden... oa sociale onderzoeken bij alle partijen.
Het was ook de reden dat maanden geleden al werd voorgesteld om zelf een voorstel te doen aan de vader... dan had je TOEN al een stevige basis om verder te gaan... Voor de JRB wil dat zeggen dat u alles in het werk stelt om een redelijke afspraak te maken met de vader.
Zorg dat in de voorstellen fexibiliteit mogelijk is dus vader kan per jaar per half jaar zijn vrije WE opgeven. Als er eens moet gewisseld worden kan dat.
Maar alles op tijd en schriftelijk et antwoordbevestiging.
Indexaanpassing voorzien, bijzondere kosten voorzien enz enz
Ook goed afspreken wanneer en waar en hoe ophalen/afhalen wanneer vakantie begint en eindigt enz enz
Als het zover is stel maar wat extra vragen.

[scorpioen]

Stel aan de tegenpartij voor een bemiddelaar aan te stellen.

http://www.bemiddelingvzw.be/" onclick="window.open(this.href);return false;

[marsupilami]

U hebt ondertussen een advocaat dus doe daar mee voort.
Een bemiddelaar dat kan nog altijd..... alleen gezien u een advocaat hebt genomen kan deze niet meer voor de 2 partijen samen optreden (mocht deze bemiddelaar zijn).

Een rechtbank kan idd lang duren maar hoe komt dat?

Beide partijen hebben een hele boel mogelijkheden om voorstellen te doen, uitstel te vragen enz enz .

Tevens zijn er een aantal vormvereisten waar de JRB zich moet aan houden... oa sociale onderzoeken bij alle partijen.


Het was ook de reden dat maanden geleden al werd voorgesteld om zelf een voorstel te doen aan de vader... dan had je TOEN al een stevige basis om verder te gaan... Voor de JRB wil dat zeggen dat u alles in het werk stelt om een redelijke afspraak te maken met de vader.

Zorg dat in de voorstellen fexibiliteit mogelijk is dus vader kan per jaar per half jaar zijn vrije WE opgeven. Als er eens moet gewisseld worden kan dat.
Maar alles op tijd en schriftelijk et antwoordbevestiging.

Indexaanpassing voorzien, bijzondere kosten voorzien enz enz
Ook goed afspreken wanneer en waar en hoe ophalen/afhalen wanneer vakantie begint en eindigt enz enz
Als het zover is stel maar wat extra vragen.

Zijn die sociale onderzoeken zowiezo iets wat zal bevolen worden? Ik dacht dat dit niet in alle gevallen zo was... Ook daar heb ik hele slechte ervaringen mee gehad in het verleden...verslag van de maatschappelijk assistente was niet klaar op vooropgestelde datum van de jeugdrechter, gevolg, uitstel, 6 maand later, weer uitstel, blijkbaar had de advocaat van de tegenpartij nog steeds geen kopij van het verslag per post ontvangen...(papa is franstalig)... en ik heb zelfs tot op de dag van vandaag nog altijd dat verslag niet gezien... enfin, tot daar die ellende..

Ik denk dat onderstaande brief, verzonden naar de papa, toch wel zeer flexibel is qua voorstel inzake het secundair verblijfsrecht...:


Ondanks diverse pogingen om tot een vaste afsprakenregeling tussen U beiden te komen, werd nog geen definitieve regeling getroffen tussen U en cliënte wat de verdere opvoeding en kostendeling aangaande X betreft. Om die reden ben ik zo vrij U hierin aan te schrijven met het concrete voorstel dat:

- er ten aanzien van X een gezamenlijk ouderlijk gezag zou worden uitgeoefend;
- X op het adres bij cliënte zou worden gedomicilieerd, waar hij ook zijn hoofdverblijf zou hebben;
- U een bijdrage zou betalen in de kosten van opvoeding, opleiding, .., begroot op 175,00 € per maand, te indexeren en aan te passen zodra het kind school loopt;
- U ½ zou bijdragen in de onvoorzienbare kosten, w.o. medische kosten;

Cliënte wenst vanzelfsprekend dat U een vlot contact met X zou kunnen onderhouden, doch wenst dat dit gestructureerd zou verlopen. Kunt U mij laten weten hoe en wanneer U uw secundair verblijfsrecht zou willen uitoefenen?

Huidig schrijven richt ik U onder behoud van alle recht en zonder enige nadelige erkentenis. Het wordt U zowel met gewone post als aangetekend gestuurd en dit opdat U er zekerlijk kennis zou van dragen.


Tot op de dag van vandaag echter niks van reactie, behalve bijna dagelijks smsen waarin hij vraagt wanneer hij zijn kind kan zien, etc etc...

Ik denk dat ik met deze voorstellen toch wel duidelijk blijk geef van zeer flexibel te zijn en dat de tegenpartij net het tegendeel bewijst door hierop zelfs niet te reageren...

En eerlijk gezegd zie ik de jeugdrechtbank echt niet meer zitten, heb totaal geen vertrouwen meer in het "gerecht" na wat ik heb meegemaakt drie jaar aan een stuk...

[marsupilami]

Stel aan de tegenpartij voor een bemiddelaar aan te stellen.

http://www.bemiddelingvzw.be/" onclick="window.open(this.href);return false;

Ik heb de site bekeken en gelezen hoe bemiddeling in zijn werk gaat. Ten eerste moet de WIL tot overeenkomen bij beide partijen aanwezig zijn, wat in ons geval niet zo is, enfin, bij mijn ex is die niet aanwezig, integendeel.

Daarbovenop kan ik al direct zeggen dat hij NOOIT via bemiddeling zou willen tot een overeenkomst komen, gewoon door het feit dat hij GEEN overeenkomst op papier wil! Alles had ik al voorgesteld, de notaris, maar dat was teveel geld vond hij als excuus (ik was nog bereid alle kosten zelf te betalen).

Bemiddeling voor iemand zoals hij, is uitgesloten want hij weet het altijd beter, laat staan dat hij zou bereid zijn een derde persoon toe te laten die hem mss hier en daar zou proberen tot andere gedachten te brengen... Hij heeft ALTIJD gelijk, punt.

En eerst gaan bemiddelen, én dan naar de notaris om het nog es in een akte te gieten.... Och god, zoveel geloop en gedoe voor iemand die al zijn hele leven the easy life gewoon is... no way, hij zou zich te moe kunnen maken.

Vandaar dat hij zelfs op het schrijven van mijn advocaat niet reageert, das typisch voor hem, laat maar aanslepen en links liggen en we zien wel wat er gebeurd, in ieder geval blijven doen alsof zijn neus bloed...