JuridischForum.be

Onderstaande zaak is misschien interessant voor liefhebbers van internationaal privaat (familie) recht. Alle advies is meer dan welkom!

Ik ben de biologische vader van een kind dat binnenkort geboren zal worden. Het probleem is dat moeder officieel nog getrouwd is met haar (ex) echtgenoot, al woont zij al een hele tijd (meer dan 300 dagen) op een ander adres. De nationaliteiten van betrokken personen zijn in dit geval erg relevant:

moeder - uit Zuid-Amerika, heeft alleen betreffende nationaliteit
(ex) echtgenoot - Nederlandse nationaliteit
ik, biologische vader - ook Nederlandse nationaliteit

Allen met gewone verblijfplaats in Belgie.

Nu zal het kind normaalgesproken ook in Belgie geboren worden. Voor het vaderschap van (ex) echtgenoot moet dan in eerste instantie Belgisch internationaal privaatrecht toegepast worden. Dit verwijst door naar het Nederlands recht (met uizondering van het Nederlands internationaal privaatrecht), aangezien (ex) echtgenoot Nederlander is. Naakt Nederlands recht zegt dat de man die met moeder gehuwd is op het moment van de geboorte de vader is. Dus moet een procedure betwisting vaderschap van (ex) echtgenoot plaatsvinden (in Belgie, volgens Nederlands recht), waarna ik kan erkennen (wederom volgens Nederlands recht). Er kan dus in dit geval geen gebruik gemaakt worden van de 300 dagen regel uit het Belgisch recht, dat zegt dat als echtgenoten al 300 dagen niet meer op hetzelfde adres wonen het vermoedelijk vaderschap vervalt.

Echter als ik moeder naar een ziekenhuis in Nederland breng, en daar de geboorteaangifte doe, dan moet in eerste instantie Nederlands internationaal privaatrecht toegepast worden. Dit verwijst door naar het Belgisch recht (aangezien moeder en (ex) echtgenoot geen gemeenschappelijke nationaliteit hebben, en beiden gewone verblijfplaats in Belgie hebben). Dan is wel de 300 dagen regel van toepassing, zal (ex) echtgenoot niet als de vader beschouwd worden (aangenomen dat alle noodzakelijke voorwaarden vanuit Nederland gecheckt kunnen worden), en zal ik kunnen erkennen zonder tussenkomst van een rechtbank. Een Nederlandse geboorte- en erkenningsakte zullen vervolgens genoeg zijn om het kind zonder problemen in het bevolkingsregister in Belgie in te schrijven.

Dus (paradoxaal genoeg):

- als het kind in Nederland geboren wordt is Belgisch recht van toepassing op het vermoedelijk vaderschap
- als het kind in Belgie geboren wordt is het Nederlands recht van toepassing op het vermoedelijk vaderschap

bij de geboorteaangifte.

Aangezien de ontkenning van het vaderschap van ex en de erkenning door mij in dit geval relatief eenvoudig zullen zijn (3-6 maanden en 500-800 euro kosten), denk ik niet dat ik deze kunstgreep zal uithalen en moeder naar Nederland zal slepen voor haar bevalling. Ik vind het echter een vreemde situatie, en kan geen vergelijkbaar geval vinden in jurisprudentie op internet.

“Art.61.De Belgische rechters zijn bevoegd om kennis te nemen van de vorderingen betreffende de vaststelling of betwisting van vaderschap of moederschap, naast de gevallen voorzien in de algemene bepalingen van deze wet, indien : 1° het kind bij de instelling van de vordering zijn gewone verblijfplaats in België heeft; 2° de persoon van wie het vaderschap of moederschap wordt aangevoerd of betwist, bij de instelling van de vordering zijn gewone verblijfplaats in België heeft...”(16 JULI 2004. - Wet houdende het Wetboek van internationaal privaatrecht).

‘Allen met gewone verblijfplaats in Belgie. Nu zal het kind normaalgesproken ook in Belgie geboren worden’

Dit houdt in dat de Belgische rechters bevoegd zijn om kennis te nemen van de vorderingen betreffende de vaststelling of betwisting van vaderschap.

“Art.62.§ 1. De vaststelling en de betwisting van het vaderschap of moederschap van een persoon worden beheerst door het recht van de Staat waarvan hij de nationaliteit heeft bij de geboorte van het kind of, indien de vaststelling het resultaat is van een vrijwillige handeling, bij het verrichten van die handeling...”...”(16 JULI 2004. - Wet houdende het Wetboek van internationaal privaatrecht).

‘(ex) echtgenoot - Nederlandse nationaliteit ik, biologische vader - ook Nederlandse nationaliteit’

De Belgische rechter dient dus Nederlands recht toe te passen bij vaststelling en de betwisting van het vaderschap .

Ja, daarom is er volgens de Belgische ambtenaar van de burgerlijke stand wel vaderschap en is ontkenning en daarna erkenning nodig. Echter, de gelijkwaardige passage in het Nederlands internationaal privaatrecht zegt dat het Belgisch recht van toepassing is. Dus bij een geboorte in Belgie zal Nederlands recht worden toegepast (ongunstig voor mij) en bij een geboorte in Nederland zal Belgisch recht worden toegepast (gunstig voor mij). Erkenningsaktes worden over en weer door Belgie en Nederland geaccepteerd als het juiste recht is toegepast (volgens het internationaal privaatrecht van het land waar het recht is toegepast), als ik het tenminste nog goed begrijp.

Bedankt voor de reactie

“Art.61.De Belgische rechters zijn bevoegd om kennis te nemen van de vorderingen betreffende de vaststelling of betwisting van vaderschap of moederschap, naast de gevallen voorzien in de algemene bepalingen van deze wet, indien : 1° het kind bij de instelling van de vordering zijn gewone verblijfplaats in België heeft; 2° de persoon van wie het vaderschap of moederschap wordt aangevoerd of betwist, bij de instelling van de vordering zijn gewone verblijfplaats in België heeft...”(16 JULI 2004. - Wet houdende het Wetboek van internationaal privaatrecht).

‘Allen met gewone verblijfplaats in Belgie. Nu zal het kind normaalgesproken ook in Belgie geboren worden’

Dit houdt in dat de Belgische rechters bevoegd zijn om kennis te nemen van de vorderingen betreffende de vaststelling of betwisting van vaderschap.

“Art.62.§ 1. De vaststelling en de betwisting van het vaderschap of moederschap van een persoon worden beheerst door het recht van de Staat waarvan hij de nationaliteit heeft bij de geboorte van het kind of, indien de vaststelling het resultaat is van een vrijwillige handeling, bij het verrichten van die handeling...”...”(16 JULI 2004. - Wet houdende het Wetboek van internationaal privaatrecht).

‘(ex) echtgenoot - Nederlandse nationaliteit ik, biologische vader - ook Nederlandse nationaliteit’

De Belgische rechter dient dus Nederlands recht toe te passen bij vaststelling en de betwisting van het vaderschap .