JuridischForum.be

Mijn vriend heeft een tiental maanden geleden een paar keer een flirt gehad. Dan, tweetal maanden later bleek deze vrouw zwanger te zijn. En ze beweerde dat het van hem is. Ze ging een abortus ondergaan, waar hij mee instemde ook al wist hij niet zeker dat hij de vader was, want hij was niet de enige met wie ze ... . Na de abortus (die blijkbaar niet gebeurt is) beweerde ze dat de abortus mislukt is en dat ze het kind wil houden en alleen wel zou opvoeden. Nu is het kind ondertussen geboren en eist ze een vaderschapstest van hem. Kan dat zomaar? Kan ze gerechtelijke stappen ondernemen om dit uit te voeren?

Ja

Burgerlijk Wetboek

AFDELING 3. - ONDERZOEK NAAR HET VADERSCHAP.

Art. 322. <W> Wanneer het vaderschap niet vaststaat krachtens de artikelen 315 of 317, noch op grond van een erkenning, kan het bij vonnis worden vastgesteld [...]

Art. 331octies. <W> De rechtbanken kunnen, zelfs ambtshalve, een bloedonderzoek of enig ander onderzoek volgens beproefde wetenschappelijke methode gelasten.

Art. 336. <W> Het kind wiens afstamming van vaderszijde niet vaststaat, kan van degene die gedurende het wettelijk tijdvak van de verwekking met zijn moeder gemeenschap heeft gehad, een uitkering tot levensonderhoud, opvoeding en passende opleiding vorderen.

scorpioen

Kan ook de vader een vaderschapstest eisen en wordt die dan altijd toegestaan?

B.W. Art. 319. <W> ? 1. Wanneer het vaderschap niet vaststaat krachtens artikel 315 of 317, kan de vader het kind erkennen.
[...]
Bij gebreke van die toestemmingen maakt de man die het kind wil erkennen, de zaak bij gewoon verzoekschrift aanhangig bij de vrederechter van de woonplaats van het kind. De verzoeker en de personen wier toestemming vereist is, worden in raadkamer opgeroepen. Indien de vrederechter de partijen tot verzoening brengt, ontvangt hij de nodige toestemmingen. Zo niet, dan verwijst hij de zaak naar de rechtbank van eerste aanleg.
De rechtbank hoort de partijen en het openbaar ministerie. Zij wijst het verzoek af indien het bewijs wordt geleverd dat de verzoeker niet de vader is. Ontbreekt dat bewijs, dan beslist de rechtbank, met inachtneming van de belangen van het kind, of de erkenning kan plaatshebben.

De rechtbank kan een DNA test bevelen.

scorpioen

"De rechtbank hoort de partijen en het openbaar ministerie. Zij wijst het verzoek af indien het bewijs wordt geleverd dat de verzoeker niet de vader is. Ontbreekt dat bewijs, dan beslist de rechtbank, met inachtneming van de belangen van het kind, of de erkenning kan plaatshebben."

Uit de laatste zin leid ik af dat, wanneer het niet in het belang is van het kind, het kan zijn dat de vraag van de vader om een vaderschapstest te doen en wanneer de moeder dit niet wil, door de rechter verworpen kan worden. Klopt dit?
Is het zo dat, wanneer de moeder de biologische vader bepaalde zaken ten laste kan leggen, dat de vader dan geen test m?g laten uitvoeren? Of zit het zo niet?

Dank je in ieder geval al voor je vorige antwoord, scorpion.

Uit de laatste zin leid ik af dat, wanneer het niet in het belang is van het kind, het kan zijn dat de vraag van de vader om een vaderschapstest te doen en wanneer de moeder dit niet wil, door de rechter verworpen kan worden. Klopt dit?

Ik moet mijn vorig antwoord bijstellen want:

"In antwoord op een prejudici?le vraag zegt het Arbitragehof in zijn arrest nr. 63/92 van 8 oktober 1992 (B.S., 3 december 1992) voor recht dat enerzijds art. 319, ? 3 van het B.W., de artikelen 6 en 6bis van de Grondwet (huidige artikelen 10 en 11) schendt, in zoverre het de ontvankelijkheid van de erkenning van een minderjarig niet-ontvoogd kind afhankelijk stelt van de voorafgaande toestemming van de moeder, terwijl zij het vaderschap niet betwist; in zoverre, wanneer de zaak naar de rechtbank verwezen wordt, het die rechtbank machtigt te oordelen of de erkenning kan plaatsvinden, zelfs wanneer niet is bewezen dat de verzoeker niet de vader is. Anderzijds schendt art. 319, ? 3, van het B.W., de artikelen 6 en 6bis niet, in zoverre het bepaalt dat, wanneer de zaak naar de rechtbank wordt verwezen, de rechtbank het verzoek afwijst indien het bewijs wordt geleverd dat de verzoeker niet de vader is."

Met dank aan www.jura.be


scorpioen

Dus als ik het goed begrepen heb, kan de rechter oordelen dat er geen vaderschapstest mag plaatsvinden op verzoek van de biologische vader, zelfs wanneer vrij duidelijk is dat hij de vader is.

Dan is mijn vraag: op welke gronden kan dit beslist worden? Ik veronderstel dat de man dan vrij zware fouten moet begaan hebben ... zoals??

Is het niet opnemen van z'n verantwoordelijkheid als vader na de geboorte van het kind een reden om geen vaderschapstest toe te laten? Ik heb het dan over het geval waar de vader er vantussen glipt en dan spijt krijgt en zijn vaderschap wil bewijzen.

De rechters volgen het Arbitragehof en zullen, in strijd met de wet, de erkenning niet weigeren als blijkt dat de man de biologische vader is van het kind. Als de man aannemelijk maakt dat hij de vader van het kind kan zijn zal de rechter een DNA test bevelen.

scorpioen

maar als de rechtbank een DNA-test oplegd, mag de "vermoedelijke vader" die dan weigeren? dacht ergens gelezen te hebben dat de rechtbank dat als aantonen van vaderschap beschouwd

Wat houdt een vaderschapstest juist in? Neemt men speeksel van je kind, of bloed? En van de vader ook? Moeder ook? Waar gebeurt die test en wanneer is zulke test rechtsgeldig? Ik wil aan mijn ex-vriend duidelijk maken dat mijn kindje het zijne niet is!!!
Groetjes

[quote="scorpioen"]B.W. Art. 319. <W> ? 1. Wanneer het vaderschap niet vaststaat krachtens artikel 315 of 317, kan de vader het kind erkennen.
[...]
Bij gebreke van die toestemmingen maakt de man die het kind wil erkennen, de zaak bij gewoon verzoekschrift aanhangig bij de vrederechter van de woonplaats van het kind. De verzoeker en de personen wier toestemming vereist is, worden in raadkamer opgeroepen. Indien de vrederechter de partijen tot verzoening brengt, ontvangt hij de nodige toestemmingen. Zo niet, dan verwijst hij de zaak naar de rechtbank van eerste aanleg.
De rechtbank hoort de partijen en het openbaar ministerie. Zij wijst het verzoek af indien het bewijs wordt geleverd dat de verzoeker niet de vader is. Ontbreekt dat bewijs, dan beslist de rechtbank, met inachtneming van de belangen van het kind, of de erkenning kan plaatshebben.

De rechtbank kan een DNA test bevelen.

scorpioen[/quote]

In mijn geval kan ik niet bewijzen dat hij de vader (verkies verwekker) niet is, alleen betreft het een uitgeprocedeerde asielzoeker (die dus illegaal in het land verblijft - wat ik recent (n? de geboorte van mijn kindje) te weten ben gekomen). Hij verliet me aan 23 weken zwangerschap omdat ik geen huwelijk met hem wou aangaan (we hebben in totaal slechts iets meer dan 6 maand een relatie gehad). Nu ziet hij de eventuele erkenning van zijn vaderschap blijkbaar als een bijkomende mogelijkheid om toch nog aan papieren te raken.

Wie weet hier meer over ?

Informatie over vaderschapstesten en andere verwantschapsanalyses kan je hier vinden: [Geen berichten plaatsen die enkel tot doel hebben voor eigen winkel reclame te maken: Vandebos]