Ik weet niet juist waar ik fit moet plaarsen, maar..
Even verhaal schetsen, lang verhaal.
Het begon allemaal rond december/januari
Ik kreeg een uitnodiging van een klant (Ik werk als huishoudhulp) voor hun 40 jarig huwelijk op 14 maart.
Ik had al bevestigd dat we zouden komen. Nu ook die tijd ongeveer stuurde mn zus een uitnodiging voor de verjaardag van haar dochter (was voor de zelfde dag als de dag van mijn klant)
Nu zei ik van dat we al plannen hadden. Mijn dochter verjaart op 30 januari en mijn andere dochtertje 11 januari.. Ik had dus iedereen uitgenodigd op 30 januari. Mijn zus had toen laten weten dat hun niet gingen komen want ze hadden ook al andere plannen (maar we hebben haar auto vrijwel heel de dag aan hun huis zien staan)
Nadien De dochter van mn zus stuurde me berichten van waarom komen jullie niet, en dat we haar verjaardag nog nooit samen gevierd hadden, en allerlei verwijten naar me begon te sturen.. Ik had juist een moeilijke periode (een klant die als familie voor me was lag op sterven, een huis vinden lukte niet stonden bijna op straat, enz...) ik zat al bijna in een depressie. Ging mn nichtje door met verwijten maken.. Ik zei op een gegeven moment tegen haar, 'stop aub met sturen en verwijten te maken of je brengt me nog dieper dan ik al zit...niet bedoelt dat zei de oorzaak zou zijn maar toch ze vatte het helemaal verkeerd op en zei dat tegen mijn schoonbroer waarop hij mij volledig blokkeerde overal..
Mijn zus volgde zijn keuze, ik heb meermaals gevraagd waarom ze er niet over praatten. Ik dacht lange tijd dat ze boos waren om het feit dat ik niet kwam op de verjaardag. Bleek het dus achteraf te gaan door een n iet bedoelde uitspraak en ipv dat ze kwamen praten, of dat we een gesprek zouden hebben, bleven ze me negeren en verwijten maken. In maart begon corona ertussen te komen. Mijn papa verjaarde 23 maart.. Ik had een to good to go pakket bij een bakker en er zat een hele taart bij.. die had mijn man smorgens vroeg als verrassing aan mijn papa hun deur gezet (toen mocht je met corona niet bij (groot)ouders komen en mocht je het huis niet uit enkel voor het essentiële, maar mijn man moest gaan werken om 4u en dus had hij die taart daar gebracht.. smorgens zette mn mama in de familie groep op Messenger een foto van de taart en dat mn papa heel blij was.. ikke gelukkkg. Totdat mn zus én mn nichtje de opmerking gaven van allez wie zet da nu aan de deur, wie weet zit er wel corona op. Echt ik barstte van woede op dat moment, weeral een stomme uitspraak van hun..
Ergens eind april belandde mn dochter in het zh na aanhoudende hoofdpijnklachten (uiteindelijk bleek het te gaan om spanningshoofdpijn door zich alles aan te trekken (plots niet meer naar school, de druk thuis, geen vormsel, die ruzies, alles bijeen)
Toen ze in het zh lag, geen 1 bericht van hun kant, niet via mij, niet via mn dochter zelf om haar beterschap te wensen
Mijn zus kwam als huishoudhulp bij mij poetsen (wat eigenlijk niet mag bij familie)
Maar door corona En alle postbedrijven stil lagen, en dan die ruzie er nog bij heb ik haar afgezegd. Ik heb hun eerst de kans gegeven om te praten, praten, praten.. hoewel ik al 100x had uitgelegd dat ik het zo niet bedoelde, bleven ze me ook steeds negeren, ik had zoiets van, als jullie me zo negeren en blijven kleineren, heb ik toen laten weten dan hoef je ook niet meer te komen poetsen. Ik heb haar bureau toen gecontacteerd. Eigenlijk was het mijn man zijn keuze om haar op te zeggen (ze had al eerder fouten gemaakt ook op huishoudelijk vlak)
Dus ik liet haar weten dat het ook mijn man zijn keuze was net zoals haar man de keuze had gemaakt om mij te blokkeren. Ik wist dat ze nog kwader ging zijn maar kon me even niets schelen..
Heb het de hele tijd laten rusten. Heb ze zelfs niet uitgenodigd voor de communie van mn dochter op 12 september wanr had zoiets van maak het eerst maar goed..
We hebben sinds augustus al 2x moeten verhuizen, onze woning werd onbewoonbaar verklaard en vonden niks vóór datum dat we daar weg moesten, dus kregen we noodwonig, nu vorige week sleutel gekregen van nieuwe woning.. afgelopen maandag, mijn oudste kids (14 en 12) waren thuis ik was werken, ik kwam smiddags heel even over en weer naar huis, toen ik net terug weg was naar de volgende klant, was er blijkbaar politie aan de deur gekomen, mijn zoon zat even bij de over buren, mijn dochter was dus even alleen en stond ineens oog in oog met 2 agenten die vanalles vroegen aan haar.
Mijn man kwam rond 17u thuis en vond kaartje van de agenten in de brievenbus. Gisteren (dinsdag) heeft hij smorgens gebeld naar de nummer die op t kaartje stond. Bleek het te gaan dat mn zus klacht zou ingediend hebben bij de wijkagent dat we onze kinderen afslaan en er op bonken..
Bleek dit ook in juni naar t parket zijn gegaan..
De over buren hebben de laatste tijd ook iemand foto's zien nemen van de kinderen en toevallig staat hun mobilhome regelmatig in de buurt..
Zo heeft mijn zus een slag als haar geleden nog eens een klacht ingediend bij dienst kindermishandeling, ook dingen gezegd dat niet waar waren, gewoon om ons te pesten...
Toen mn 2 oudsten nog klein waren gingen ik met mn gezin en mijn ouders een week naar de Ardennen, mn zus ging mee, voor de rust zei ze (ze had zelf toen ook nog 2 kinderen)
Mijn kids waren smorgens vroeg al vroeg wakker en speelden samen, kregen chocomelk bij t ontbijt, waren druk ja (nadien gebleken dat mn zoon adhd had (heeft)
Mijn zus zei opeens geen woord meer tegen mij, toen ik vroeg wat er was gaf ze geen kik, en negeerde me, uiteindelijk ontstond er zware ruzie waardoor ze me een slechte moeder noemde en mn kinderen geen chocomelk mocht geven en zo van die dingen..
Waarop mijn ouders het niet meer zagen zitten om nog langer te blijven en samen met mn zus weg reden.. die woorden van 'slechte moeder' blijven nog steeds hangen (ondertussen al een 8 jaar geleden ofzo)
Ik ga met momenten als ik het echt nodig heb nog steeds naar een psychologe.
Toen ik zwanger was van mn 4de kindje, en aan iedereen dit liet weten (persoonlijk aan de dichtste familie) was er van haar kant ook een negatieve reactie, ze kon het precies niet verkroppen dat ik een 4de kindje zou krijgen, heeft ze ook lange tijd met 2 gezichten aangekeken.
Nu om terug te komen op die agenten van maandag en het parket, wat kan ik verder doen? Dit is wel een heel verre stap dat ze gezet hebben