vader wil zijn kind niet meer zien na relatiebreuk

[marsupilami]

Kort geding gaat in elk geval sneller.
Hier voor de jeugdrechtbank.. 5 maanden wachten voordat je eerste hoorzitting is.. voorlopig vonnis 3 maand later... 4 maanden voor een deskundig onderzoek... 6 maanden wachten voor de tweede hoorzitting... etc..vonnis nu al twee maal met een maand uitgesteld. Nu bijna 2 jaar bezig, 2 hoorzittingen en een deskundig onderzoek later.. en nog steeds geen vonnis.

Vandaar ook mijn vraag voor kort geding naar mijn advocaat toe! Omdat ik dezelfde ervaring als U heb gehad bij een zaak bij de jeugdrechtbank voor mijn dochter, daterend van 2008 en tot op heden nog steeds geen vonnis...

Ik begrijp dat ook niet waarom mijn advocaat ten stelligste beweerd dat de rechter zal zeggen dat hij hiervoor niet bevoegd is! Ik heb een goede vriend die zijn gelijkaardige zaak via kort geding heeft laten doen, was wel in Oudenaarde, en dat was geen probleem. In mijn geval is het de jeugdrechtbank van Brugge.

Ligt het aan de "good will" van mijn advocaat of eerder aan welke jeugdrechtbank het is het ja dan nee "kunnen" in kort geding de zaken sneller oplossen??

[roderidder]

Eens de zaak aanhangig is bij de jeugdrechter zal de kortgedingrechter zich onbevoegd verklaren m.a.w. verloren moeite en weggeworpen geld. De jeugdrechter is de grondrechter in deze. De kortgedingrechter is bedoeld om als iets dringend en belangrijk moet uitgesproken worden dat via die weg kan.

Als die jeugdrechter wil kan die net zo snel zijn als de kortgedingrechter. De jeugdrechter kan zelfs ter zitting al tot een uitspraak komen als het moet. In een case als deze vermoed ik dat de jeugdrechter graag zicht wil krijgen alvorens een definitieve uitspraak te maken. Kortom als het mij toegelaten is om hier te gokken dan gok ik dat ongeveer een maand na de eerste zitting er een tussenvonnis zal komen met wel een regeling waar ieder zich moet aan houden en... dat ze de zaak gaan onderzoeken.


RR

[duma]

Roderidder, als ik je even mag tegenspreken: Wij hadden ook al een zaak bij de jeugdrechter en toch is ons kortgeding ontvankelijk en gegrond verklaard. 't was namelijk, zoals je zelf zegt, dringend. Het is niet omdat er al een zaak voor de jeudgrechter lopende is, er geen dingen kunnen zijn die plotseling opduiken en dringend zijn. Bij ons dook er zelf niets plotseling op, er was gewoon één aspect dat dringender was dan de rest ...

[roderidder]

Het is inderdaad niet zo exact. 1 voorbeeld.
de jeugdrechter spreekt een regeling uit en vlak voor de grote vakantie komt men tot conclusie dat hij/zij geen verlof kan krijgen in de periode volgens vonnis jeugdrechtbank. Niet zelden is de reis al geboekt ... en wat overblijft is kortgeding. In principe staat die kortgedingrechter niet boven de jeugdrechter maar toch zal in dergelijke gevallen meer dan eens de kortgdedingrechter de verlofregeling van de jeugdrechter aanpassen.

Maar goed hier gaat het om iets dat aanhangig gemaakt is bij de jeugdrechter en heel vaak zoniet zo goed als altijd zal de kortgedingrechter tot uitspraak komen dat de jeugdrechter de grondrechter is die hier moet over beslissen.

Het argument "jamaar bij de jeugdrechter duurt het zo lang" zal m.i. niet weerhouden worden bij de kortgedingrechter.

Zijn er dringende gevallen en belangrijke zaken die wel succesrijk via de kortgedingrechter kunnen passeren? Ja blijkbaar wel

dingen kunnen zijn die plotseling opduiken en dringend zijn. Bij ons dook er zelf niets plotseling op, er was gewoon één aspect dat dringender was dan de rest ...

Op dat moet je dus mikken als je via de kortgedingrechter wil gaan maar als ik het verhaal van marsipulami lees dan lijkt mij voor deze situatie op dit moment het beste enkel via de jeugdrechter gaan en niet "en-en".

RR

[marsupilami]

Ik heb net het hele topic: "jeugdrechtbank, echt lachen?" gelezen...

Heel veel zaken in herkend uit mijn eerste zaak bij de JRB... Ook veel zaken gelezen waarvan ik achterover viel dat het zelfs zo ver en absurd kan gaan!

Ik heb nu enkel nog maar een verzoekschrift dat verstuurd werd naar de JRB.... en een getekende overeenkomst die quasi niet wordt nageleefd door de papa.

Het lezen van het bovenvermelde onderwerp, de ervaringen, de frustraties, etc hebben al mijn vroegere slechte ervaringen terug doen naar boven komen wat betreft "het gerecht".

Nu ik daarbovenop nog tot het besef ben gekomen dat er zovelen zijn die door een nog veel grotere hel zijn gegaan dan ik, dan stel ik mij eigenlijk de vraag waar ik mee bezig ben...

Een tweede keer een JRB beginnen? En dat terwijl ik weet dat het weer een hel zal zijn???

Ik denk er sterk over na om mijn advocaat te bellen morgen en hem te zeggen dat hij de boel moet stopzetten! Het is het me niet waard! Alimentatie? Ik trek wel mijn plan zonder!

En voor de rest hoef ik nergens mee in te zitten want de papa is liever lui dan moe, laat staan dat die ooit zelf een zaak zou beginnen bij de JRB wat betreft het vastleggen van omgang voor zijn zoon!

Pot op gans dat gerecht! Ik ga mijn tijd in mijn zoontje steken ipv jaren gefrustreerd rond te lopen door al die shit van onderzoeken, uitstellen, sociale diensten, verloren documenten, etc etc!

Brrr... nee dank u, stay out of my life!!

[marsupilami]

Vanmorgen naar de griffie van de jeugdrechtbank gebeld om te weten of er al een datum vastgesteld was voor de, tja, hoe noemt dat.. De inleidende zitting?

Datum is 7 juni.

Kan er mij iemand zeggen waaraan ik mij moet/kan verwachten die dag?

Ik heb een advocaat, mijn ex niet. Ik zal daar dus zijn met mijn advocaat, ik veronderstel dat mijn ex er toch ook beter aan doet om ook aanwezig te zijn die dag..

Eenmaal de rechtszaal binnen, wat gebeurd er dan?

Het oorspronkelijke verzoekschrift tot homologatie van een onderlinge overeenkomst werd door mijn advocaat aangepast naar een gewoon verzoekschrift.

Dit gezien het feit dat we nu al weten en ondervonden hebben dat mijn ex zowel op het vlak van het bedrag van alimentatie, als op het vlak van het omgangsrecht zich niet kan/wil houden aan de afspraken die we nochtans voordien hadden gemaakt en ondertekend hebben voor akkoord.

Het bedrag van de alimentatie vind hij opeens onhaalbaar (het academisch schooljaar in Gent loopt op z'n einde dus de "zwarte inkomsten" van het dj zijn in de studentencafés zijn er niet meer tot wanneer het nieuwe schooljaar begint in oktober...), het afhalen van onze zoon op de afgesproken dagen lukt hem ook niet..

Een uitspraak krijgen op die dag zit er niet in. Uitstel wsch tot na het gerechterlijk verlof voor eventuele verdere onderzoeken of weet ik veel wat.

Ik meen dat het toch wel aangewezen zou zijn om op 7 juni tenminste een voorlopig vonnis of regeling te krijgen, vooral inzake de omgansregeling?

Want zoals het nu gaat is het echt rampzalig en iedereen loopt er op en top gestresseerd en gefrustreerd door rond. Ik vind het belangrijk dat ze toch tenminste zorgen voor een tijdelijke regeling of oplossing waar iedereen zich aan moet houden, EN DIT IN HET BELANG VAN ONS KIND!!

mijn advocaat zegt dat alles afhangt van of mijn ex met of zonder advocaat komt. Wat hij, of die advocaat zal zeggen of tegenargumenteren. Welke eventuele tegenvoorstellen dat ze doen, hoe mijn ex zich zal gedragen in de jeugdrechtbank, of hij zelfs opeens met beschuldigingen aan mijn adres zal afkomen (eender wat, eender hoe absurd, alles kan...)

Uit ervaring weet ik dat idd ALLES kan... dus zou ik er best aan doen om gewapend te zijn tot op de tand tegen die dag? Nu al alle mogelijke scenario's, beschuldigingen etc te voorzien om te vermijden dat ik achterover val van het verschot!

Iemand nog tips...??

[Franciscus]

Daarom dat wij hier al enige tijd aan het zeggen nu ja schrijven zijn om alles te 'registeren' via AS via opgenomen gesprekken, via meldingen en via aangiften.

[marsupilami]

1 meldingen van het niet afhalen worden elke keer gedaan én telkens vraag ik direct het nr.

2 Ik heb alle bankuittreksels waarop te zien staat of er alimentatie werd gestort of niet en of het bedrag klopt of niet.

3 Ik heb uitgeprinte berichten

4 Ik heb een overeenkomst betreffende de alimentatie en de omgangsregeling, getekend door beide partijen voor akkoord.

Zover ben ik al.

Er is echter nog een probleem waarvoor ik een oplossing zoek:

In het kort: mijn ex heeft nog een dochter van 5 jaar die hij pas op 15 juni 2011 heeft erkend.

Om het constante geruzie tussen hem en zijn ex wat betreft het betalen van alimentatie voor die dochter, heb ik hem geholpen en hebben we een ouderschapsplan opgemaakt met daarin afspraken inzake ouderlijk gezag, verblijfsregeling, etc... Dit op 1 augustus.

Beiden hebben getekend voor akkoord en het ouderschapsplan werd verzonden naar de JRB met het verzoek dit met een vonnis te bekrachtigen.

Op 29/09/2011 brief van de griffie om te verschijnen voor de JRB op 10/02/2012.

Op 9/02/2012 (dag voor de zitting dus) krijgt mijn ex een brief in de bus van een advocaat die zijn ex onder de arm had genomen omdat ze opeens niet meer akkoord was met het bedrag van alimentatie.

Ex gaat alleen naar JRB en vraagt uitstel. Zegt die gekregen te hebben maar beweerd tot op heden nog steeds niet te weten naar welke datum het uitgesteld is...

Waarom is dit voor mij een probleem? Tijdens mijn zwangerschap heb is zijn dochter een paar weekends en gedurende de vakantie soms meerdere dagen, bij mij thuis verbleven samen met papa.

Tenslotte kreeg ze er een halfbroertje bij en vond ik het maar normaal dat we elkaar leerden kennen, dat ze wist wie ik was (de vriendin van papa met een kindje van papa in de buik)

Jammer genoeg liep het helemaal verkeerd, ze eiste papa volledig op, kreeg driftbuien als er haar iets niet aanstond en het ging van kwaad naar erger. Nadat ze tot tweemaal toe had geprobeerd te slaan in mijn toen hoogzwangere buik en ik nog eens een slag in mijn rug had gekregen van haar was de maat vol.

Kort na mijn bevalling wilde haar vader persé dat ze kwam om haar broertje te zien....Ik heb ze allebei buiten gezet nadat ze de baby een deken over zijn hoofd had gelegd en erop duwde. Papa vond dat ik overdreef dus die vloog ook buiten!

De situatie is dus zo: zijn dochter wil niks te maken hebben met ons zoontje, haar moeder doet hierin lustig mee en verbiedt elk contact tussen haar dochter en mij en ons zoontje.

Ik van mijn kant wil absoluut niet dat mijn zoon ooit nog in de buurt komt van dat kind!

Hun ouderschapsplan volgen ze totaal niet op, ik weet ook niet wanneer ze er wel is en wanneer niet, dat wil hij me ook niet zeggen.

Ons verzoekschrift met daarin vaste dagen zal echter wel vroeg of laat door een vonnis bekrachtigd worden. En dan zullen er dagen zijn dat mijn zoon naar zijn vader zal moeten terwijl ik nooit zal weten of zijn dochter daar ook zal zijn of niet en dat wil ik niet. Het is veel te gevaarlijk gezien het feit dat ze mijn zoon uit de weg wil want door hem zou ze papa's aandacht moeten delen.

Hoe kan ik ervoor zorgen dat mijn zoon en zijn dochter nooit samen bij papa zijn, kwestie van ongelukken te vermijden!

Weer gaan aankaarten bij het CAW? papa lacht mij uit als ik hem vraag met zijn dochter eens naar een psycholoog of zo te gaan om haar probleem uit te spitten...

[marsupilami]

Ik heb gisteren mijn zoon zelf gebracht naar zijn papa (om hem de rit met het openbaar vervoer te sparen).

Zoals overeengekomen zou mijn zoon daar verblijven van zaterdag 13u tot zondag 19u. (dit 1x per maand)

Deze morgen werd ik opgebeld door de papa, ik moest onze zoon komen halen want hij kon niet meer (here we go again..) had amper geslapen en weer hoorde ik de kleinen tieren in de achtergrond. Ik ben direct mijn zoon gaan halen en werd tijdens de 5 minuten dat ik binnen was bij de papa uitgescholden voor lelijk wijf, vuile egoïst, hij zei dat hij onze zoon ging "aftekenen", en ja, hij wilde gerust toegeven dat hij het niet aankon voor zijn zoon te zorgen!

We zijn zo vlug mogelijk weer vertrokken, dat constante getier en gebrul van zijn vader laat een diepe indruk na op onze zoon, dat ventje is net verdwaasd, lacht niet meer, dit kan echt zo niet verder.

Hij zegt het zelf dat hij het niet aankan, en dat is ook zo. Het is dan onverantwoord om dat kind nog bij hem te laten.

Uiteraard zal hij dit niet willen herhalen waar derden bij zijn... er moet toch ergens iemand zijn waar ik terecht kan om deze onhoudbare situatie aan te kaarten zodat er iets op korte termijn aan gedaan wordt??

Ga ik hiermee naar mijn advocaat morgen? Die zal wsch toch weer zeggen dat de "onderzoeken" dat wel allemaal zullen uitwijzen. maar god weet wanneer die onderzoeken er gaan komen???

Kan iemand mij aub helpen? Kan ik naar de dienst bijzondere jeugdzorg bellen van de politie en dit doorgeven??

[Mariette]

Papa's laatste nieuwe voorstel (eerder, tis te nemen of te laten) geen 175 euro alimentatie, maar 150 en 25 euro per maand op een spaarboek voor onze zoon....

onderhoudsgeld voor de kinderen is niet hetzelfde als een spaarboekje aanleggen. Tenzij hij zou willen dat je die 25 euro uitspaart op boterhammetjes voor de kleine?

Ik heb ooit ook een ex gehad die er een spelletje van maakte om dan weer wel, dan weer niet om de kinderen te komen, en ipv 10 uur (twee kinderen netjes klaar, in spanning want "papa komt") er om 11 of 12 doorkwam, wat inderdaad onnoemelijk frustrerend is, want je eigen weekend kan zo ook niet gepland worden.

Ik heb dat indertijd opgelost door de kinderen op vrijdagavond vanop het school te laten afhalen en ze maandagmorgen terug naar school te brengen. Niemand stond te wachten, niemand moest speciaal naar huis komen om dan te ontdekken dat de kinderen twee uur later werden afgezet, en voor het "zicht van de mensen" hield hij zich natuurlijk wel aan de afspraak.

[marsupilami]

Net gebeld naar de politie om melding te doen dat de papa weer niet is komen opdagen.

Krijg ik te horen dat ik eigenlijk elke keer een deurwaarder moet laten komen tegen het uur dat de papa verondersteld is van hier te zijn zodat hij de vaststelling kan doen dat hij niet gekomen is! En dat ik dit elke keer moet betalen!

Door gewoon te bellen naar de politie, zei ze, heeft het geen zin want ik kan zeggen wat ik wil... (waar ik haar ergens wel gelijk in moet geven).

Het is een feit dat als er niemand is die de vaststelling kan doen, zowel ik of mijn ex, meldingen kunnen doen aan de lopende band en liegen dat we zwart zien. Wat in mijn geval niet zo is, maar ze had toch een punt.

Waar ben ik in godsnaam mee bezig zeg! Ik heb dan een advocaat, kon die dat dan niet eens zeggen dat dit de enige juiste weg was!!!

[Turaki]

U heeft het meldingsnummer toch gevraagd? Zelfs indien politie niet langskomt, is er in elk geval van uw kant melding gemaakt. Indien de vader die niet betwist, is dit evengoed als een vaststelling door een deurwaarder.

[Mariette]

Waarvoor dient de politie in feite wel? blijkbaar nooit om iets te laten vaststellen?

[marsupilami]

U heeft het meldingsnummer toch gevraagd? Zelfs indien politie niet langskomt, is er in elk geval van uw kant melding gemaakt. Indien de vader die niet betwist, is dit evengoed als een vaststelling door een deurwaarder.

En als hij dit wel zal betwisten? Hij kan, zoals de politie net kwam te zeggen, beweren dat hij aan de deur is geweest en ik niet thuis was, of bvb weigerde van open te doen!

Hem kennende is hij perfect in staat om het ook zo te zeggen voor de jeugdrechtbank! Als het zo in elkaar zit, dan komt het er eigenlijk op neer dat zowel hij als ik, de dag dat we naar de jeugdrechtbank moeten, kunnen liegen dat het kraakt want geen van beiden kan bewijzen dat wat de ander zegt waar is!

Zelfs ik met mijn meldingen die ik tot nu toe al gedaan heb bij de politie, die zijn dan niets waard!!

[Turaki]

Als de lokale politie weigert op te treden (en zelfs een melding te maken), bel dan 101 om hetzelfde te vragen, en tevens te vermelden dat lokale politie weigert op te treden. Hier worden de gesprekken opgenomen, en is men verplicht om dit door te geven.

En met de meldingen staat u toch iets verder, er is tenminste iets vastgelegd. Zonder dit is het inderdaad maar woord tegen woord.