Juist, van je PARTNER! Je hebt twee zaken:Is dat nu niet juist wat ze doen met IVF? Daar kies je toch om je bijv. door het zaad van je partner te laten bevruchten?
1. Een koppel raakt niet op natuurlijke manier zwanger, maar het zaad van de man blijkt wel "levensvatbaar" te zijn. In dat geval zal specifiek het zaad van die man gebruikt worden om een kind te proberen maken via IVF.
2. Een vrouw of koppel raakt niet op natuurlijke manier zwanger (er is geen vader om voor het zaad te zorgen, of het zaad is niet "levensvatbaar"). In dat geval gaat men op zoek naar een zaaddonor. Maar speelt het in dat geval een rol van wie dit zaad is? Het is niet van de eigen partner. Punt.
Als je bewust zaad aan een bepaalde vrouw levert, dan ben je sowieso de biologischje vader van het kind dat daaruit volgt. Dit kind zal dit ook sowieso te weten komen en jij zal dan je verantwoordelijkheid moeten dragen. Het is niet zo veel verschillend dan wanneer je effectief met die vrouw naar bed zou gaan. Je maakt bewust een kind, en bent verantwoordelijk. Dit aspect wordt doelbewust "weggevaagd" in de spermabank, ander zou men uiteraard geen enkele donor vinden, denk ik: de donaties zijn 100% anoniem, zodat de donors nooit aansprakelijk kunnen gesteld worden en ook nooit te weten zullen komen wie hun biologische kinderen zijn (om morele beslommeringen te vermijden).
Dus nogmaals: je kan niet je zaad doneren aan die vrouw met no strings attached. Als je dit doet ben je verantwoordelijk en kan / zal dit gevolgen hebben. Als je dit niet wenst: niet aan beginnen!