mijn inwonenende zoon is 33. Ik ben al 20 j weduwe en heb goed mijn plan getrokken. Toen hij voor het eerst ging werken was hij 21, en kon hij over zijn wedde beschikken mits mij 300 euro af te geven.Hij is een enig kind. Op een bepaald ogenblik vroeg hij me zelf om zijn geld gade te slaan, omdat hij van zichzelf vond dat hij het niet goed deed, inderdaad hij stond op min 500 euro. Ik vond het verstandig van hem. Ik doe dit dus nog en ondertussen heb ik met zijn spaargeld en een beetje van het mijne een app gekocht die verhuurd is, en rijdt hij met een wagen op zijn naam, maar die ik afbetaal. De laatste 3, 4 jaar is het al meerdere malen voorgevallen dat hij s nachts wegblijft zonder iets te laten weten, meestal gaat het dan om een vrouw, wij weten dus niet waar hij is die nachten en bovendien maakt hij soms een afspraak met mij en laat me dan staan. Hij heeft het onlangs met mijn moeder ook gedaan, mijn moeder is heel erg ontgoocheld. Ik tolereer dat niet meer en vind dat hij zijn plan moet trekken. Ik krijg hem eigenlijk moeilijk buiten. Hij is capabel, maar heeft al verschillende werken gehad. Ik ben gepensioneerd en kan die situatie niet meer aan, hoe kan ik dat oplossen ? De vrouw waar hij nu bijloopt is 30 en heeft 200 euro dop en woont natuurlijk ook nog thuis.
Ikzelf heb meerdere eigendommen,alleen van mij, en ik heb hoegenaamd geen zin om iemand waarvoor wij (mijn moeder en ik) zoveel gedaan is nog iets te geven. aangezien ik niet weet hoe lang ik ga leven, zou ik opteren om toch al wat te verkopen, en de eigendom waarin ik nu woon te laten registreren voor een goed doel. iemand hetzelfde meegemaakt ?