Ons zoontje van 11,5 maand gaat 2 namiddagen in de week naar zijn vader, zoals beschreven in het vonnis.
Daar mijn ex op het vlak van verzorging (regelmatig verversen van pamper, water te drinken geven, etc) er volledig zijn voeten aan veegt, alsook andere zaken die niet door de beugel kunnen, heb ik al op alle mogelijke manieren geprobeerd om hierover te "communiceren"...
Tot mijn grote spijt is het op geen enkele manier mogelijk om bepaalde zaken met hem te bespreken. Gewoon praten met hem en bvb vragen of hij de volgende keer de kleine wil insmeren tegen de zon zodat hij niet meer verbrandt terug komt, of hem regelmatig te verversen zodat hij niet in doorzeikte kleertjes thuiskomt, is onmogelijk.
Ik word direct de huid volgescholden en verweten voor al wat vuil en lelijk is.
Telefonisch net hetzelde, roepen en tieren en dan afduwen.
Via sms zijn de antwoorden die ik krijg (àls ik die krijg) ook enkel maar scheldtirades.
Sinds een paar weken probeer via mail bepaalde zaken te vragen, steeds verstuur ik die met leesbevestiging, maar nooit krijg ik een bevestiging terug. Hij zegt dat hij dat niet nodig vind dat te doen.
Daardoor weet ik dus nooit of hij wel de mail heeft gelezen, wat toch wel van belang is als het over afspraken gaat of dergelijke meer.
Ik weet het echt niet meer... hij kan het niet laten om op elk vlak tegen te werken... wat niemand ten goede komt...
Kan iemand mij zeggen als een verzonden mail aanzien wordt als ook ontvangen? of is het die leesbevestiging die telt als bewijs?