mijn ex mag 2 namiddagen per week ons zoontje van bijna 11 maanden bij zich hebben.
Het vonnis is pas uitgesproken begin juli. De laatste twee keer dat mijn zoontje een namiddag bij zijn vader heeft doorgebracht ben ik met hem thuisgekomen en bij het uittrekken van zijn jasje voelde ik direct dat het kind zijn kleertjes zeiknat waren van de urine...
Zijn hemdje, bijna tot onder zijn oksels, zijn jeansbroekje was ook doornat, zijn pamper echter was quasi droog...
Ik heb mijn ex opgebeld en gevraagd hoe hij dit in godsnaam zover kon laten komen, en dan nog vlug voor ik kom een verse pamper aandoen terwijl zijn kleertjes al zeiknat zijn van de urine door het veel te lang aan laten van éénzelfde pamper! En dat dit nu al de tweede keer was!
Woensdagavond had mijn zoontje zijn linkeroorschelpje dat gewoon donkerblauw stond.
Ik kreeg te horen dat ik mijn bek moest houden en dat hij "dan wel TWEE pampers" ging gebruiken in die 6u dat ons zoontje bij hem verblijft....
Wat die blauwe plek aan zijn oorschelp betreft, "dat is van de bloedafname die de pediater de maandag ervoor had gedaan voor allergietesten"..
Ik was erbij toen er bloed afgenomen werd, en dat werd in zijn handje gedaan... Hij zei dat ik ziek was om te durven insinueren dat die blauwe plek van bij hem zou kunnen komen.
Wat moet ik hiermee aanvangen?? Ik heb totaal geen zin meer om mijn kind nog mee te geven, wetende dat zijn vader hem niet ververst en in een pamper laat tot op het punt dat zelfs zijn kleertjes van de urine zeiknat zijn. Zelfs een pamper is blijkbaar een te grote "kost" voor zijn vader ('die trouwens alles wat in het vonnis, wat betreft alimentatie volledig aan zijn laars lapt).
Hij geraakt blijkbaar weg met alles, vonnis of niet, hij veegt er zijn voeten aan, wel, ik geef mijn kind niet meer mee want hij wil/kan er toch niet voor zorgen zoals het hoort.