Hallo iedereen,
ik heb nogal nare dingen meegemaakt met mijn ouders en dus het contact al geruime tijd verbroken ook al kwam ik zo helemaal op mezelf terecht. Nu ik uit die omgeving ben geraakt, besef ik des te meer hoe vreemd/gestoord hun gedrag was. Ik lijk qua uiterlijk, karakter, interesses, opleiding... niet op mijn officieel biologische ouders en ze gedroegen zich soms verdacht: bijv. niet verdragen dat ik andere dingen leuk vond, me verplichten tot hetzelfde kapsel, klederdracht... Ook was vooral mijn vader zenuwachtig en volgde hij ELK journaal. Ze lieten me nooit alleen thuis, logen over zaken (zoals waarom mijn moeder niet meer met de auto wilde rijden, zgz door een ongeluk tegen een boom), wilden zgz verhuizen omdat mijn vader mijn moeder had betrapt met een andere man terwijl mijn vader ze zelf samen op vakantie liet gaan, nooit ongerust/betrokken zijn behalve toen ik ergens niet kwam opdagen en men de politie had ingelicht, ruzie maken omdat mijn vader een reportage over ontvoerde kinderen had opgezet ("om haar te pesten") en da schrikken dat ik binnengekomen was en lijken te liegen. Ik had als kind al vreemde dromen over ontvoerd worden, maar dacht toen dat dat kwam door de Dutroux-affaire én voelde me niet echt verbonden met hen, ook al voelde ik me als kind daar schuldig over en later dacht ik gewoon dat ik spoken zag... Maar ik ben hier altijd mee blijven worstelen. Ook heb ik gedacht aan een ander kind dat misschien ontvoerd was, aangezien ik mezelf niet bij Child Focus zie staan en het dus al bijna een cold case/vergissing door de politie zou moeten geweest zijn én dit ook overeen zou komen met hun gedrag. Ik heb mijn vader/moeder nooit pedofiel gedrag weten vertonen en ik zie ze niet samenwerken met zo'n "mensen". Maar ik zit echt vast aangezien ik weet dat ik er waarschijnlijk naast zit, inbeelding veel logischer lijkt (psychose), er niet genoeg aanwijzingen zijn, de politie langs geen kanten hun werk doet en zelfs met bewijs ze sowieso niet gestraft zouden worden wegens verjaring. Ik voel me echter wel in de war en ook schuldig, omdat ik me afvraag: wat als ze zoiets erg op hun geweten hebben en ik ga gewoon verder met mijn leven. Wat als dingen allang verjaard zijn omdat ik te lang de verbanden niet zag. Een dna-test is misschien haalbaar. Kan ik "mijn ouders" beiden verplichten tot een dna-test en hoe ga ik te werk? Heb ik daarvoor een advocaat nodig? Hoeveel kost dat (ik heb een inkomen maar echt niet veel speling)? Vinden jullie dat ik spoken zie?
Ik weet dat het allemaal irrationeel klinkt, dat ik er waarschijnlijk naast zit en dat er niet veel meer aan te doen valt maar indien wel waar begin ik me als "getuige/slachtoffer" verplicht te voelen om het hier niet bij te laten. Politie heeft me al vaker teleurgesteld en justitie... Michelle Martin loopt al op vrije voeten, dat zegt genoeg... Ik heb er met een psycholoog over durven praten en we gaan er verder op in gaan maar ik zou vanuit feiten willen vertrekken en een dna-test liegt niet...
Alvast bedankt voor de goede raad.