JuridischForum.be

Voor de inschrijving in het bevolkingsregister is voor eengezinswoningen een aparte code ('code 20') voorzien voor 'gemeenschappen en tehuizen'. In de praktijk wordt deze gebruikt voor kloosters, rusthuizen, gevangenissen, homes, etc...

Voor mensen die een woning delen biedt het gebruik van deze code het voordeel dat elke bewoner zijn eigen 'refertepersoon' is.

Wij kunnen nergens specifieke voorwaarden terugvinden ivm het gebruik van deze code. Bij het rijksregister (federaal) kan men ook geen juridische argumenten aandragen waarom deze code niet zou kunnen worden gebruikt door mensen in een woongemeenschap, maar staat men er wel zeer huiverachtig tegenover.

Weet iemand waar ik de precieze omschrijving voor het gebruik van deze code zou kunnen terugvinden? Ik heb gespeurd in de wetten op het rijksregister en de bijbehorende uitvoeringsbesluiten, maar nog niets terug kunnen vinden hierover.

Ik vermoed dat die code intern is en geen wettelijke waarde heeft. En bijgevolg ook vrij te gebruiken door de bevoegde ambtenaar.

Er is wel een wettelijke consequentie aan verbonden: doordat elke bewoner dan zijn eigen 'refertepersoon' is, zijn de bewoners niet meer samenwonend waardoor ze uitkeringen als alleenstaande kunnen behouden. De uitkeringsinstanties zullen dit helemaal niet graag zien, maar voor alle huisdelers biedt dit wel degelijk een mogelijke oplossing.

Ik denk dat een deftige hedendaagse wetgeving hier meer resultaat gaat hebben

Het Waals en Brussels Gewest hebben reeds een apart decreet rond collectief wonen, in Vlaanderen is momenteel enkel het zorgwonen wettelijk geregeld. Grappig genoeg wonen bijna alle bewoners van woongemeenschappen in Vlaanderen daardoor volgens het bevolkingsregister in 'niet-collectief wonen'. Kafka?
Ik vrees dat het nog even wachten is op nieuwe wetgeving hierrond.

Ik ook, maar een statistische code wettelijke waarde geven, lijkt mij ook ijdele hoop.

De code heeft die wettelijke "waarde" al: zo kunnen bewoners in rusthuizen, tehuizen, klooster e.d. worden ingeschreven zonder als samenwonend te worden beschouwd.

Denk niet dat er een wettelijke voorwaarden zijn. Wel voorwaarden opgelegd door de gemeente.
Zo kan de gemeente weigeren meerdere personen in te schrijven op een bepaald adres, als het gebouw niet voldoet aan de stedenbouwkundige voorwaarden als meergezinswoning.

De code heeft op zichzelf geen enkele wettelijke waarde.
Het feit dat bewoners van een rusthuis niet als samenwonenden worden beschouwd voor sociale uitkeringen volgt
eenvoudigweg uit het feit dat de sociale wetten deze uitzondering expliciet vermelden, geval per geval.
Bijv. voor de IGO (inkomensgarantie ouderen; pensioen, enz).

Alle vormen van samenwonen daarmee gelijkstellen zou de poort wagenwijd openzetten tot misbruik van allerlei sociale uitkeringen.

onafgezien van alle reflexies en reacties heeft poster nog altijd geen sluitend antwoord op zijn vraag. Het lijkt me nochtans een zeer legitieme redenering voor een woongemeenschap. vooral ook omdat de wet de categorie code 20 specifiek voorziet, maar er nergens geen restricties of regels worden gegeven wanneer het niet mag. Iemand van de collega's die poster op weg kan helpen om de wetten en regels te vinden die de toepassing van "code 20 " ? Het zou bvb. de jurdische context van het kangoeroewonen ook vooruithelpen.

Ik dacht geantwoord te hebben door te zeggen dat die toelating/afwijking ad-hoc wordt gegeven in diverse sociale wetten.
Althans voor uitkeringen. Vermoedelijk ook in wetgeving op andere vlakken.

@asperger, ik ken zelf niet erg veel van de materie. Je antwoordt dat die code vooral gegeven wordt in het,kader van uitkeringen. Maar ik denk dat poster nu net op zoek is naar die gevallen in wetgeving "op andere vlakken". Moderne nonnen in een klooster hebben vaak een wedde, zijn dus geen uitkeringsmensen. Ambtenaren en leerkrachten hebben géén pensioenuitkering, maar een "uitgesteld loon". dus de groep samenhuizenden die niet uitkeringsgerechtigd zijn is toch wel al groot genoeg om te kunnen onderzoeken hoe die wetgeving daar toegepast wordt.

Enkel dat voor de sociale uitkeringen waarvoor ik het heb gecontroleerd de uitzonderingen ad-hoc vermeld worden.
Ik heb geen kennis van één algemene wet die dat regelt. Vermoedelijk is die er dus niet zoniet zou het niet in elke
sociale wet afzonderlijk vermeld moeten worden.
Dat is al wat ik wou zeggen. Meer weet ik er ook niet over.