Pagina 1 van 1

feitelijk samenwonen / huurcontact 2 huurders / één + kind domicilie in België en één domicilie in buitenland (F)

Geplaatst: 20 mar 2016 23:13
door dima
Beste,


Kan iemand hiermee helpen, advies of kennis?

Een familielid (A) zit in volgende situatie:

Partij A en B wonen feitelijk samen op gelijkvloers van een huis (GH) en ze hebben elk het huurcontract getekend.
A en B hebben samen één kind.
Partij A en hun kind hebben domicilie op adres van het huurcontract.
Partij B heeft domicilie bij zijn moeder in Frankrijk maar verblijft meestal op adres GH.

Beiden hebben besloten uit elkaar te gaan. Partij B verblijft minder en minder op adres GH, meer en meer ergens anders in België of in Frankrijk.

Partij A schrijft het volledige maandelijkse huurbedrag over naar eigenaar van het bewoonde GH.
Partij B stort huurdeel (helft) op rekening van partij A, meestal wat laattijdig.
Partij A betaalt andere maandelijkse kosten (gas enz.), deze contracten zijn enkel door A getekend.

Ondertussen is de situatie tussen A en B wat verzuurd geworden (einde relatie, kind, ...) en opzeg (3m) is net door beiden gedaan.

Kan partij A partij B buitensluiten/niet in woning toelaten, bv.: ander slot...)?
Kan A bij gemeente actie ondernemen?
Of kan A toch beter voorzichtig zijn omdat mogelijk de kans op een regeling ivm kind via een overeenkomst tussen beiden minder reëel wordt?

Bij voorbaat dank voor enige info of advies.

groet, dima

Re: feitelijk samenwonen / huurcontact 2 huurders / één + kind domicilie in België en één domicilie in buitenland (F)

Geplaatst: 21 mar 2016 06:09
door Xenophon
- Indien B er niet gedomicilieerd staat kan A deze de facto buitensluiten, de politie zal daar niet in tussenkomen wegens er niet gedomicilieerd.
- B kan echter onmiddellijk naar de rechter trekken en op basis van het contract schadevergoeding vragen van A.
- Meest waarschijnlijke scenario is dat B onmiddellijk zal stoppen met betalen van diens bijdrage.
- Nodeloos om te zeggen zal het zo op de spits drijven van de zaak het bereiken van een overeenkomst m.b.t. het kind niet ten goede komen; het toont ook aan dat A het niet te nauw neemt met de bepalingen van een akkoord.