JuridischForum.be

Ik ben de stiefmama van 2 kids (ondertussen 22 en 23j.). Gelukkig getrouwd met de papa, en nu zitten wij met een moreel dilemma. Beide kinderen wonen nog in bij de mama. Wij hebben steeds alimentatie betaald (€600/maand voor beide, ons gezamenlijk inkomen is 3000/maand) tot aan het ogenblik dat zij beide aan het werk zijn gegaan, na behalen diploma TSO en enkele respectievelijk mislukte en spontaan stopgezette studies aan hogeschool. Dit is nu al een jaar of 2 dat we niet langer alimentatie betalen.

Hier situatieschets:

Zoon: na middelbaar richting Handel (technisch - TSO) ingeschreven voor Marketing op hogeschool. 11/13 vakken gebuisd met Kerst. Herexamens niet geslaagd. Gaan werken bij een bedrijf waar hij nachtwerk moest verrichten. Mooi verdiend 1800 netto (voor 4 maanden werk), maar dit kon hij niet aan, dat nachtwerk. Heeft ontslag gegeven na 5 maand en wacht nu al anderhalf jaar op werk. Dus beslissing (samen met mama, wij zijn niet aangesproken): terug naar (hoge)school. Opnieuw marketing aan de hogeschool. Heeft dus geen inkomen er wordt nu verwacht dat vader bijdraagt voor kost en inwoon. Zoon heeft een spaarpotje waarvan hij met de auto rijdt en op reis gaat, draagt niets bij voor kost & inwoon bij mama. Dat moet papa maar betalen, willen of niet (!!??).

Dochter: zij startte na de middelbare school (handel, technisch TSO) een hogeschoolopleiding in dezelfde richting, specialisatie. Dit ging heel goed eerste jaar geslaagd. Zij had ook een relatie, dus is ze na het eerste jaar studies opgegeven en gaan werken, heeft een nieuw leven begonnen met haar vriend. Appartement en auto gekocht, aan de slag als boekhouder in een lokaal kantoor. Helaas is de relatie op de klippen gelopen. Het appartement staat nu te koop en zij moet nog even mee betalen (uitkoop-procedure). Ze heeft ook ontslag gegeven op de job en werkt nu wat bij in de horeca om schulden af te betalen en haar auto (!?) te onderhouden. Na de relatiebreuk was zij ook zeer gestressed en had (volgens haar) recht op een reisje naar de côte d'azur. Kostprijs 1600 euro. Rijdt met kleine Audi wagen.

Mama vindt dit dik OK. Kinderen verdienen tweede, derde .. kansen, én wat ze bijverdienten mag dienen als luxe zoals kleren, auto's, uitgaan, reizen, enz.. Kost en inwoon en nieuw verworven studiekosten (lang na-datum) gaan naar vader. Kinderen moeten dit niét betalen.

Pffff...., ben ik nu een boze stiefmoeder of gwn een naïef mens?
Samengevat.. -> love your children, but don't go over the top....... ??

Reacties & vragen welkom.

Om in de juridische sfeer te blijven met een concrete vraag... Kan vader verplicht worden om opnieuw alimentatie op te starten en bij te dragen in alle studiekosten zoals inschrijvingsgelden en studieboeken? Uiteraard rekening houdend met bovenstaande gegevens.

Er zijn meerdere bezwarende factoren die er op kunnen wijzen dat de vader niet meer verplicht kan worden tot bijdrage in de studiekosten. I
Ik som ze even op:
- Eerste poging hoger onderwijs te volgen, zelf gestopt of gefaald.
- Kinderen hadden beiden een vaste job en hebben ZELF ontslag genomen. Dat is eenvolwassen beslissing waarvan ze zelf de gevolgen moeten dragen.
- Zoon en dochter houden levensstandaard aan (buitenlandse vakanties, eigen, wagen, eigen woning die weer verkocht wordt) die hoort bij een zelfstandige (werkende) persoon. En niet bij een student.
Als de moeder er voor kiest om haar kinderen hierbij financieel te steunen is dat een eigen keuze van haar. Maar wettelijk staan deze mensen reeds op eigen benen. een wedervraag die je zou kunnen stellen is: hoe vaak zullen de kinderen dit herhalen? tijdje gaan werken, ontslag geven en dan weer een nieuwe studie aanvatten?

Euhm .. Neen, vader zal owv een hele resem redenen die @eylis hier al opsomt niet opnieuw alimentatie moeten betalen.
Vooral het feit dat ze een job hadden en ZELF ontslag hebben genomen, is een mooie.

Ik zou als vader gewoon stoppen met betalen, evt. vergezeld van een aangetekend schrijven waarin hij de redenen van eylis hierboven aanhaalt. Laat ze dit maar eens voor een rechtbank brengen en beargumenteren. Dan is er alvast weer één rechter die onder zijn stoel gaat zakken van het lachen.