JuridischForum.be

Een collega (60j, gaat nu met SWT - de nieuwe vervroegde pensioenregeling) woont al 8 jaar wettelijk samen met zijn vriendin. De vriendin heeft haar huis verkocht en woont bij hem in. Zijn woning staat volledig op zijn naam alleen. Zij heeft 3 kinderen, hij heeft 2 kinderen (allemaal al uit huis en eigen woning)
Hij is wel 15 jaar ouder dan zij. en relatie verloopt perfect, allebei heel gelukkig met elkaar.
Nu vertelde hij gisteren het volgende : Hij heeft een testament gemaakt waarin staat dat na zijn dood zijn vriendin een half jaar mag blijven wonen in zijn huis, maar dan een eigen woonst moet zoeken zodat zijn kinderen hun erfenis kunnen krijgen.
Kan dit ? Is dit wettelijk ? Zijn notaris zei dat dit perfect kon.
Ik dacht dat als je wettelijk samenwoont, de partner toch steeds recht had om te blijven wonen in het 'gezinshuis' na overlijden van de andere partner ?

In geval van wettelijk samenwonen kan het vruchtgebruik van de langstlevende partner steeds beperkt (en dus ook volledig afgenomen) worden door testament.
Dit kan dus wel degelijk.

Inderdaad, bij wettelijk samenwonen erft de overlevende partner het vruchtgebruik van de gezinswoning, tenzij dit via testament wordt afgenomen.
Bij gehuwden kan je het niet afnemen.

Ok, dankuwel, weer wat bijgeleerd

“Art.745octies.§ 1. De langstlevende wettelijk samenwonende verkrijgt, met welke erfgenamen hij ook tot de nalatenschap komt, het vruchtgebruik van het onroerend goed dat tijdens het samenwonen het gezin tot gemeenschappelijke verblijfplaats diende en van het daarin aanwezige huisraad.”(Burgerlijk Wetboek).

‘woont al 8 jaar wettelijk samen met zijn vriendin’

Dit recht is mijns inziens dwingend ter bescherming van de samenwonende (net zoals dit zelfde recht ter bescherming van de *langstlevende echtgenote) en kan dus niet bij testament ontnomen worden .
* M. PUELINCKX-COENE , ‘De langstlevende echtgenote een reservatair’ , TPR 1981,Nr.3, p.619 e.v.

“Art.920.Beschikkingen, hetzij onder de levenden, hetzij ter zake des doods, die het beschikbaar gedeelte overschrijden, kunnen na het openvallen van de erfenis tot dat gedeelte ingekort worden.”(Burgerlijk Wetboek).

Dit klopt niet hoor.
"Voor wettelijke samenwoners kent het erfrecht wel specifieke regels. De gezinswoning, dit is het onroerend goed dat als gemeenschappelijke verblijfplaats diende, krijgt een bijzondere bescherming. De langstlevende wettelijk samenwonende krijgt sowieso het vruchtgebruik op deze woning en het daarin aanwezige huisraad.

De wet regelt dus al dat de overlevende partner zeker de woning krijgt. Wie wil dat zijn partner meer erft, zal een testament moeten opmaken of tijdens het leven al een schenking doen. Anderzijds kan men zijn overlevende partner ook volledig onterven bij testament. Gehuwden kunnen dat niet doen, de echtgenoot is immers een zogenaamde 'reservataire' erfgenaam."

zie ondermeer: http://www.kluwereasyweb.be/documents/v ... ml?lang=nl" onclick="window.open(this.href);return false;

Wat klopt er dus niet? Want dat is toch exact wat er hierboven gezegd wordt?

Neen dat is het omgekeerde.
Vruchtgebruik kan bij wettelijk samenwonen wel degelijk via testament ontnomen worden in weerwil wat @ j. demoor wordt beweerd.
Goed de details lezen...

Ah, ik dacht dat je het op mijn post en die van kimse had.
Mijn excuses.

Uit verder onderzoek blijkt :
‘29.De langstlevende wettelijk samenwonende is geen reservataire erfgenaam84.Het vruchtgebruik dat bij erfrecht wordt toegekend aan de langstlevende wettelijk samenwonende kan derhalve door de eerststervende aan de langstlevende ontnomen worden bij testament.Dit kan zowel op uitdrukkelijke als impliciete wijze,bijvoorbeeld door het vruchtgebruik of de gehele eigendom te legateren aan een derde‘(W.PINTENS en V.ALLAERTS,Het erfrecht van de langstlevende wettelijk samenwonende.Een commentaar op de wet van 28 maart 2007,R.W.2007-08,nr.7,13 oktober 2007,269)

84 Memorie van toelichting ,Parl.St.Kamer,512514/001,p.12