Ik ben (nog) gehuwd met een dame die (uit een voorgaand huwelijk) een dochter heeft. Mijn stiefdochter heeft een kind van 4j. Mijn vrouw heeft een aantal maanden geleden de echtelijke woning verlaten. Ze wil scheiden, en ik vrees dat het toch allemaal maar om 'centen' draait... Zelf wens ik nog niet te scheiden, ook een kwestie om alles z'n tijd te geven, enz...
In de loop der jaren had ik een hechte band opgebouwd met het kleinkind. Ik heb het zo dikwijls mee 'opgepast', het kind van school gaan halen, ermee gaan fietsen, naar de speeltuin geweest, enz... iedereen verstaat wel dat een kind heel wat vreugde in je leven kan brengen, en dat je er alles voor overhebt om het gelukkig te zien opgroeien...
Tot voor kort had ik nog enig contact met mijn stiefdochter en schoonzoon, en mocht ik het kind eens komen halen voor enkele uurtjes; het was voor mezelf ook ontspanning, en ben nu eenmaal erg gehecht aan het kind... Ik heb zelf geen kinderen, en heb dus geen 'bloedband' met het kind...
Ik zie het echter als een soort pestgedrag, dat ik het kind nu niet meer mag zien... Ik ga er werkelijk kapot van en voel me machteloos, het maakt me zelfs depressief... Mijn vrouw zet duidelijk haar dochter onder druk dat ik het kleinkind niet meer zie...
Mijn vraag: héb ik rechten om 'mijn' kleinkind nog te zien, ook eventueel nà een scheiding???