JuridischForum.be

Hallo,

Mijn vriend en ik wonen 10 jaar feitelijk samen in zijn huis en hebben 2 kinderen. Mijn vriend heeft gebouwd voor hij mij leerde kennen en zijn ouders hebben hem hierbij financieel geholpen. We hebben enkele jaren later samen een onroerend goed aangekocht (geen woning) , welke we verhuren. Mijn vriend wil niet trouwen of wettelijk samenwonen (om zijn ouders niet te benadelen mocht er iets met hem gebeuren). Zelf heb ik een goed, vast inkomen en zou me ondertussen perfect kunnen inkopen in zijn huis, wat hij ook niet wil en ik ook niet bij feitelijk samenwonen. Ik vind dit uiteraard geen gezonde situatie. Ik sta op het punt een eigen huis te kopen en te verhuren. Hiervoor zou ik wel mijn deel van het onroerend goed dat we samen hebben aangekocht moeten terug eisen.
Graag advies of meningen bij deze situatie.

Hoe zou hij dan zijn ouders kunnen benadelen door te huwen of wettelijk samen te wonen?????
U kunt het goed dat jullie samen bezitten gedwongen openbaar laten verkopen.

Mocht hij komen te overlijden, dan krijgen zijn ouders volgens mij het vruchtgebruik van de woning tot de kinderen 18 zijn.
Ik ben er ook nog vergeten bij te zeggen dan ik nu redelijk goed kan sparen, ik betaal mee in de kosten van water, elektriciteit en gas en we hebben een gemeenschappelijke rekening voor de gemeenschappelijke kosten.
Lijkt dit jullie een normale situatie? Ik ken niemand die op deze manier al 10 jaar samenwoont.

Mocht hij komen te overlijden, dan krijgen zijn ouders volgens mij het vruchtgebruik van de woning tot de kinderen 18 zijn.
Ik ben er ook nog vergeten bij te zeggen dan ik nu redelijk goed kan sparen, ik betaal mee in de kosten van water, elektriciteit en gas en we hebben een gemeenschappelijke rekening voor de gemeenschappelijke kosten.
Lijkt dit jullie een normale situatie? Ik ken niemand die op deze manier al 10 jaar samenwoont.

Zijn ouders krijgen niets bij zijn overlijden. Het zijn de kinderen die zullen erven.
Ik vind dit geen normale situatie zoals ik veel van de huidige situaties op het vlak van relaties niet normaal vind, maar ik ben dan ook een ouder wordende ouderwetse man. Maar iedereen heeft wel het recht zijn leven in te richten en te beleven zoals hij/zij dat wil, voor zover ze de mogelijke gevolgen daarvan aanvaarden en dragen en niet afwentelen op de maatschappij.

Je kan perfect 10 jaar feitelijk samenwonen. Daar is niets bizars aan.
Natuurlijk kan je dan ook samen onroerend goed kopen en verhuren. Waarom niet?
En natuurlijk kan jij dan beslissen om je deel te willen verkopen of alles in openbare verkoop indien hij niet wil.

Als het jouw kinderen ook zijn:
- zijn ouders krijgen het vruchtgebruik tot hun 18de
- zijn ouders gaan dan voor jullie kinderen in zijn huis zorgen? En jij?
- zijn ouders gaan niet voor jullie kinderen zorgen en jullie moeten verhuizen? Dan moet jij een huis huren voor je gezin?
- geen erfenis om je financieel bij te staan bij de verdere opvoeding van jullie kinderen? Als je alleen maar jouw loon hebt als alleenstaande moeder ... Feitelijk samenwonen --> hoge successierechten moest je toch kunnen erven van hem?

Als het jouw kinderen niet zijn:
- hoe lang zorg je al mee voor zijn kinderen?
- worden ze van jou gescheiden bij zijn overlijden en moeten ze bij hun grootouders gaan wonen in zijn huis?
- voedt je ze verder op maar moet je ook voor hen gaan huren?

Ik zou me daar meer zorgen over maken dan het verkopen van onroerend goed om zelf iets te kopen.

Want moest je iets kopen en hij overlijdt, dan heb je én een huis af te betalen én alles voor de kinderen te financieren. Is dat haalbaar?

“Art.815. Niemand kan worden genoodzaakt in onverdeeldheid te blijven;en de verdeling kan te allen tijde worden gevorderd niettegenstaande enige hiermee strijdige verbodsbepaling of overeenkomst...“(Burgerlijk Wetboek=B.W.).
Echter :
‘Art.815 B.W. is niet van toepassing op de vrijwillige onverdeeldheid in hoofdzaak‘,Cass. 20 september 2013,R.W.2014-15,618-624,Noot DE KEYSER,L.,Hoe vrijwillig zijn vrijwillige onverdeeldheden?).

‘Hiervoor zou ik wel mijn deel van het onroerend goed dat we samen hebben aangekocht moeten terug eisen.‘

Die onverdeeldheid in hoofdzaak kwam vrijwillig tot stand en had daarbij in de beëindigingsmodaliteiten moeten voorzien. Scheiding kan mijns inziens als beëindiging gelden.

“Art.745.De kinderen of hun afstammelingen erven van hun ouders, grootouders of verdere bloedverwanten in de opgaande lijn, zonder onderscheid van geslacht of van eerstgeboorte, ook al hebben zij niet dezelfde ouders en ongeacht de wijze waarop hun afstamming is vastgesteld. Zij erven voor gelijke delen en bij hoofden, wanneer zij allen in de eerste graad staan en uit eigen hoofde geroepen worden; zij erven bij staken, wanneer zij allen of een gedeelte van hen bij plaatsvervulling opkomen.”(B.W.).