Tot hoever gaat gezag ouders?

[samfreson]

Ik ben 21 jaar, net gestopt met studeren (na 3 jaar mislukken) en ben nu opzoek naar werk (reeds ingeschreven bij vdab en meerdere uitzendkantoren). Nu zijn mijn ouders (vooral mijn vader) ontzettend ambetant dat ik na 3 maanden nog steeds geen werk heb en ze dreigen ermee mij het huis uit te zetten. Kan dit zomaar (ik vrees van wel daar ik 21 ben)? Nu ik zogezegd volledig op hun kosten leef willen zij ook tot in de kleinste details mijn leven bepalen, mijn uur van slapen, wat ik eet, wat ik drink thuis, naar waar ik ga en dergelijke. Kan dit zomaar?

Groeten,
Sam

[Turaki]

Neen, dat kan niet zomaar. Zolang u bij uw ouders woont, zal u de huisregels moeten volgen, maar deze mogen ook niet te ver gaan.

Ook blijven uw ouders verantwoordelijk voor uw onderhoud tot het einde van uw wachttijd, of tot u werk heeft gevonden, en als ze u buiten zetten zullen ze de kosten voor uw onderdak en eten moeten vergoeden.

Zomaar u buiten zetten kan ook niet (thuiskomen en uw spullen op straat vinden, bv), als ze u echt buiten willen en u wil niet vertrekken, moeten ze u via een AS laten weten dat u dient te vertrekken (in deze gevallen is een maand tijd normaal). Tot dit gebeurt, en u daar gedomicilieerd staat, kan u desnoods de deur forceren (wat ik sterk zou afraden), u kan namelijk niet inbreken in uw eigen woning.

[samfreson]

Hoever gaat dat volgen van de huisregels dan?

[Turaki]

Dat is een feitenkwestie, die afhangt van de relatie die men heeft, de woonplaats (stad, platteland, ...), ... Bij discussie is het de familierechter die hierover als laatste kan oordelen.

Om een voorbeeld te geven, het is niet abnormaal dat iemand van uw leeftijd ook door de week regelmatig langer dan middernacht wakker blijft, maar ondertussen luidruchtig muziek luisteren of spelletjes spelen (en daarmee iedereen in huis storend) is dan weer minder gepast. Als het de gewoonte is om samen de maaltijd te nuttigen mag men verwachten dat u daarbij bent, maar als u tijdig andere plannen laat weten mag dit geen probleem zijn.

Komt neer op geven en nemen. U woont nog daar, dus zomaar uw gang gaan alsof u alleen woont kan niet, maar u bent ook geen kind meer en mag bijgevolg ook niet zo behandeld worden. Dit is vaak een moeilijk zoeken naar een evenwicht. Neem in elk geval eens contact op men CAW in uw buurt, mogelijks kunnen zij u helpen en bemiddelen met uw ouders.

[Gebruiker21]

Terwijl je naar een job zoekt die echt bij je past, kan je alvast beginnen met "de eerste de beste job" aan te nemen om zo al een inkomen te hebben. Er zijn in je buurt vast en zeker (niet goedbetaalde, maar wel beschikbare) jobs waar je zo kan beginnen.

Ik heb een tijd geleden een neefje bijgestaan die maar niet aan een job raakte. Bleek dat hij alle jobs waar hij direct zou kunnen beginnen als "minderwaardig en niets voor hem" beschouwde en er dus ook niet naar informeerde. Een figuurlijke schop tegen zijn derrière en meneer was binnen de week aan de slag. Het heeft dan nog een maand of twee geduurd voor hij echt een (voor hem) "serieuze job" vond, maar hij was tenminste wel aan het werk die twee maand.

[polk]

Nu ik zogezegd volledig op hun kosten leef willen zij ook tot in de kleinste details mijn leven bepalen, mijn uur van slapen, wat ik eet, wat ik drink thuis, naar waar ik ga en dergelijke. Kan dit zomaar?

Ze kunnen niet eisen dat je elke dag om 21:30 in bed kruipt, maar als ze merken dat je elke nacht tot 6u 's ochtends computerspelletjes speelt en nadien slaapt tot 15u en zo je kans op bijvoorbeeld sollicitatiegesprekken of een andere zinvolle dagbesteding weggooit, begrijp ik dat ze daar moeilijk over doen. Eisen dat je enkel muntthee drinkt kan bijvoorbeeld ook niet, maar ze mogen m.i. wel vragen dat je, zolang je onder hun dak woont, niet elke dat een bak Duvel verzet.

[Franciscus]

Kleine aanpassing aan Turaki .... nu is er inderdaad de familierechtbank die veel bevoegdheden van vrederechter heeft overgenomen ... onderhoudsverplichting tussen ouders en kinderen maar ook tussen kinderen en ouders niet vergeten.

Wat het wonen betreft blijft volgens mij de vrederechter bevoegd ... u bent trouwens meerderjarig sedert uw 18 jaar.
U huurt niet u hebt een bezetting ten bede ... ook al gaan de ouders u met een AS in gebreke stellen dan nog zullen ze bij weigering van u om weg te gaan naar de vrederechter moeten (in verzoening en ten gronde zijn twee procedures die wel op elkaar kunnen aansluiten). <indien geen woning zal vrederechter zo wie zo OCMW moeten in kennis stellen en 30 dagen tijd geven om oplossing voor te stellen.
Zorgt dat u een duplicaat sleutel ergens buiten de woning hebt liggen mochten de ouders uw sleutel terugvragen -op die vraag niet ingaan en hem dus niet afgeven - als ze hem zelf wegnemen hebt u nog altijd een duplicaat ...
Wanneer u voor een dichte deur staat mag u 'op eender welke wijze' in het huis gaan met al of niet schade toe te brengen (die u wel moet betalen). Beste is dat u politie ter plaatse laat komen en die kunnen dan - vaststellen dat u niet binnen mag - bemiddelen en tevens aan de ouders de bovenstaande procedure uitleggen. Uw goederen zomaar buiten zetten of wat dan ook is niet toegelaten en in een aantal gevallen zelfs strafbare.

[j.demoor]

“Art.203. § 1. De ouders dienen naar evenredigheid van hun middelen te zorgen voor de huisvesting, het levensonderhoud, de gezondheid, het toezicht, de opvoeding, de opleiding en de ontplooiing van hun kinderen. Indien de opleiding niet voltooid is, loopt de verplichting door na de meerderjarigheid van het kind...”(Burgerlijk Wetboek).

‘Ik ben 21 jaar, net gestopt met studeren’

Dit houdt in dat voornoemd art.203 op u niet meer van toepassing is en uw ouders niet meer verplicht zijn u te huisvesten.

“Art.205.De kinderen zijn levensonderhoud verschuldigd aan hun ouders en hun andere bloedverwanten in de opgaande lijn die BEHOEFTIG zijn.Art.207.De verplichtingen die uit deze bepalingen voortvloeien, zijn WEDERKERIG.”(Burgerlijk Wetboek).

Zo lang u behoeftig bent zijn uw ouders u levensonderhoud verschuldigd wat u moet toelaten gehuisvest te zijn.