Ik ben 44j en mijn partner is er 59. Wij zijn ondertussen al 2,5j samen maar wonen 'samen' (zonder enig contract) in mijn huis. Hij deelt mee in de gemeenschappelijke kosten. Zelf heb ik twee studerende kinderen (univ.) en hij heeft er drie (dertigers en samenwonend). Mijn partner is zelfstandige (eigenaar grote firma), ik ben bediende en financieel onafhankelijk. Mijn huis is ondertussen afbetaald en heb geen schulden. Hij heeft onlangs zijn huis verkocht (deels aan zijn kinderen geschonken) en hij heeft drie jaar geleden een luxe appartement-duplex gekocht.
Hij weet van mij alles ivm mijn financiële situatie terwijl ik helemaal niets van hem weet (ken zelfs zijn wedde niet). Maar je kan stellen dat hij absoluut niets tekort heeft (gezien zijn levensstijl). Ik ben uit liefde bij hem en niet voor het geld!
Nu na twee jaar en een half vind ik dat het toch wel tijd wordt om samen met hem een plan richting toekomst op te bouwen.
Hij zal misschien nog vijf jaar werken (=pensioen). Ik zou nog 20j moeten werken om mijn pensioen volwaardig te kunnen opbouwen.
Hij wilt natuurlijk dat als hij 'thuis' is en het binnen een paar jaar rustiger aan wilt gaan doen dat ik mijn werk ook afbouw. Ik wil dat allemaal wel doen voor hem (zie hem heel graag) maar dan moet er toch ergens een financiële zekerheid worden ingebouwd omdat ik mijn pensioen dan niet volwaardig kan opbouwen.
Zijn voorstel was het volgende: Hij wilt graag trouwen met gescheiden stelsel en geen erfenisrecht. Hij rekent er op dat ik nog zal 'erven' (mijn ouders) (dit vind ik echt wel 'disgusting'!). Ik zou mijn huis moeten verkopen en samen met hem een andere en luxueuzere woning kopen (=zelfde inbreng). Hij vindt dit een eerlijk en correct voorstel om alzo onze toekomst tegemoet te gaan en als hij sterft kan ik het huis verkopen en zou ik een 'meerwaarde' overhouden.
Eerlijk gezegd vind ik dit voorstel helemaal niets en zelfs wansmakelijk en niet correct.
Trouwens wat ben ik met een luxueus huis als ik het nadien niet kan onderhouden met mijn half opgebouwd pensioen?
Beter zou zijn dat ik mijn huis verhuur en hij zijn luxe appartement en dan met die huuropbrengst iets 'bescheiden' kopen, denk je niet?
Trouwens hij kan niet van mij verlangen dat ik evenveel kan inbrengen als hij. Ik heb geen kijk op zijn financiën maar als je weet dat zijn kinderen de grand luxe hebben en alle drie een schenking hebben gehad van de verkoop van zijn eerste woning en een luxe auto (land rover, bmw,...), en regelmatig aan de kassa passeren dan is zijn voorstel toch wel erg vreemd hé? Wat zijn kinderen betreft, ik moei mij helemaal niet met die zaken, dat is mijn partner zijn zaak...
Ik weet niet meer wat te doen, maar alleszins ik verkoop mijn huis niet (heb ik trouwens al 20j!). Plus ik heb ook kinderen (die alleen op mij aangewezen zijn).
Kan iemand mij helpen om eens na te denken welke pistes er nog kunnen zijn?
Dank bij voorbaat!