vrienden,
vraagje mbt aankoop onroerend goed binnen een huwelijk universeel stelsel.
De notaris stelt iets voor, waarvan ik vermoed dat het niet helemaal ok is.
In het kort:
Meneer A is gehuwd met mevrouw B (wettelijk stelsel) . Tijdens dat huwelijk wil hij samen met echtgenote B het onroerend goed uitkopen dat hij nog in onverdeeldheid bezit met mevrouw C.
So far so good.
Notaris wijst A en B er op, dat het beter is dat meneer A het goed in zijn eentje inkoopt, zodat hij minder registratierechten moet betalen (dat van de mindere registratierechten bij inkoop klopt inderdaad) en dan later het goed in de gemeenschap inbrengt.
Alleen klopt dat laatste stuk van het verhaal niet, dacht ik: Als A en B getrouwd zijn is elke aankoop sowieso al hun gezamelijke bezit en is dat al in de gemeenschap.
Vraag: Mag meneer A op zijn eentje een huis kopen en dus ook op zijn eentje zijn handtekening op de akte zetten.
Of moet bij wet de akte door beide echtgenoten getekend worden? En zullen de registratierechten sowieso in 2 delen opgesplitst worden met elk een eigen tarifering?
Of tekent meneer A gerust op zijn eentje de akte en is bij wet het onroerend goed dan sowieso van meneer A en echgenote B samen. Zelfs al staat mevrouw B haar handtekening niet op die akte?
Het lijkt me gek dat iets "achteraf" in een gemeenschap ingebracht moet worden, dat bij aankoop door het huwelijksstelsel er sowieso toch al in zit?
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Alleszins is de helft van dat huis reeds persoonlijke eigendom van A omdat hij het bezat van voor zijn huwelijk met mevrouw B.
Vermoedelijk heeft A ook nog geld dat hij reeds bezat van voor het huwelijk. Dat is en blijft ook persoonlijk bezit en daar kan hij dan ook probleemloos de andere helft van het huis mee kopen.
Daarna kan het in de huidige gemeenschap ingebracht worden, dat kost niet veel.
En als het echt moet kunnen ze eerst hun huwelijksstelsel laten wijzigen naar scheiding van goederen, dan koopt de man de helft van zijn ex en vervolgens wordt het huwelijkscontract verder aangepast om de inbreng van het huis optimaal naar wens mogelijk te maken.
Waarschijnlijk zijn er nog meer elegante mogelijkheden om tot hetzelfde resultaat te komen.
Vermoedelijk heeft A ook nog geld dat hij reeds bezat van voor het huwelijk. Dat is en blijft ook persoonlijk bezit en daar kan hij dan ook probleemloos de andere helft van het huis mee kopen.
Daarna kan het in de huidige gemeenschap ingebracht worden, dat kost niet veel.
En als het echt moet kunnen ze eerst hun huwelijksstelsel laten wijzigen naar scheiding van goederen, dan koopt de man de helft van zijn ex en vervolgens wordt het huwelijkscontract verder aangepast om de inbreng van het huis optimaal naar wens mogelijk te maken.
Waarschijnlijk zijn er nog meer elegante mogelijkheden om tot hetzelfde resultaat te komen.
Iedere wijze uil is ooit een uilskuiken geweest.
thnx roharro maar even wat meer info:
- A en B wensen hun huwelijksstelsel niet te wijzigen.
- A hééft (voor het huwelijk met B) niet de helft van de eigendom, maar slechts 25%..
- minder belangrijk, maar toch: Waarde van pand is met ongeveer 20% gezakt
- A heeft géén eigen gelden van voor het huwelijk met B, meer nog: A en B betalen al 5 jaar lang samen de hypotheek verder
- B zou bij aankoop toch al een extra inbreng van 20 % (en dat zijn wél eigen gelden van voor het huwelijk) inbrengen
- en het gaat niet over de uitkoop van een ex.
Maar je oplossing was niet echt mijn vraag, Mijn vraag was de volgende:
klopt mijn stelling:
Als A en B volgens wettelijk stelsel getrouwd zijn. En A koopt zich in: dan is dat goed sowieso al gemeenschappelijk goed. Want aangekocht met gezamelijke gelden én reeds jaren samen hypotheek aan het inlossen.
en volgende vraag: mag/kan A in zijn eentje een akte ter aankoop van een onroerend goed tekenen en valt dat goed dan wettelijk meteen eigenlijk in de gemeenschap toch?
- A en B wensen hun huwelijksstelsel niet te wijzigen.
- A hééft (voor het huwelijk met B) niet de helft van de eigendom, maar slechts 25%..
- minder belangrijk, maar toch: Waarde van pand is met ongeveer 20% gezakt
- A heeft géén eigen gelden van voor het huwelijk met B, meer nog: A en B betalen al 5 jaar lang samen de hypotheek verder
- B zou bij aankoop toch al een extra inbreng van 20 % (en dat zijn wél eigen gelden van voor het huwelijk) inbrengen
- en het gaat niet over de uitkoop van een ex.
Maar je oplossing was niet echt mijn vraag, Mijn vraag was de volgende:
klopt mijn stelling:
Als A en B volgens wettelijk stelsel getrouwd zijn. En A koopt zich in: dan is dat goed sowieso al gemeenschappelijk goed. Want aangekocht met gezamelijke gelden én reeds jaren samen hypotheek aan het inlossen.
en volgende vraag: mag/kan A in zijn eentje een akte ter aankoop van een onroerend goed tekenen en valt dat goed dan wettelijk meteen eigenlijk in de gemeenschap toch?
Beste Eylis ,
wanneer een persoon een huis koopt uit onverdeeldheid , zelfs al is hij getrouwd in het wettelijk stelsel, blijft die woning van hem alleen. Er ontstaat wel een schuld van zijn eigen vermogen aan de gemeenschap als het met gemeenschappelijke gelden betaald wordt. Maar hij blijft toch de enige eigenaar. Het heeft waarschijnlijk niets te maken met eigen gelden van vroeger. De notaris geeft hier een prima oplossing door die inbreng in de gemeenschap.
Het is regelmatig gebeurd dat een koppel het huis koopt waarvan één partner via erfenis mede-eigenaar is. Ondanks het feit dat ze samen betalen , stellen ze later vast dat het huis alleen van die ene partner is.
Zie Burg. wetb.Art 1400 , punt 4 :
Eigen zijn, ongeacht het tijdstip van verkrijging en behoudens vergoeding indien daartoe aanleiding bestaat :
4. het aandeel door een der echtgenoten verkregen in een goed waarvan hij reeds medeëigenaar is;
wanneer een persoon een huis koopt uit onverdeeldheid , zelfs al is hij getrouwd in het wettelijk stelsel, blijft die woning van hem alleen. Er ontstaat wel een schuld van zijn eigen vermogen aan de gemeenschap als het met gemeenschappelijke gelden betaald wordt. Maar hij blijft toch de enige eigenaar. Het heeft waarschijnlijk niets te maken met eigen gelden van vroeger. De notaris geeft hier een prima oplossing door die inbreng in de gemeenschap.
Het is regelmatig gebeurd dat een koppel het huis koopt waarvan één partner via erfenis mede-eigenaar is. Ondanks het feit dat ze samen betalen , stellen ze later vast dat het huis alleen van die ene partner is.
Zie Burg. wetb.Art 1400 , punt 4 :
Eigen zijn, ongeacht het tijdstip van verkrijging en behoudens vergoeding indien daartoe aanleiding bestaat :
4. het aandeel door een der echtgenoten verkregen in een goed waarvan hij reeds medeëigenaar is;
Ik heb gisteren gezien , ik ken morgen!
Toet-anch-Amon
Toet-anch-Amon
wanton ik ken dat artikel: ik lees dat nog steeds als volgt:
eigen zijn: "het AANDEEL VERKREGEN IN een goed waarvan de ene persoon reeds mede-eigenaar is". (let wel: het gaat niet over onverdeeldheid in een erfenisverhaal)
Dat gaat dus over dat verkregen aandeel.
Keer het verhaal eens om:
A is voor een deel eigenaar van dat onroerend goed. Maar beslist om dat overige deel niet te kopen.
Echtgenote B beslist om dat pand uit te kopen (met gelden uit de gemeenschap)
Is dat pand dan nog van A met een schuld aan de gemeenschap? Ha neen, A heeft niet eens een verkoopsakte getekend. Dat heeft B gedaan.
Of nog een andere oefening:
Hetzelfde onroerend goed: bestaat eigenlijk uit een pand en een lap grond.
A heeft een aandeel van 25% in die totale eigendom.
Notaris is akkoord de eigendom in twee percelen te splitsen. A en B beslissen als volgt: A koopt de lap grond volledig vrij en B koopt het pand. Elk besteden ze gelden uit de gemeenschap. A een heel klein beetje voor de lap grond. B een heleboel voor het pand
Wat is dan van wie?
Ik weet het ik blijf er op kauwen, maar ik blijf er losse eindjes aan vinden die er maar wat bij hangen
eigen zijn: "het AANDEEL VERKREGEN IN een goed waarvan de ene persoon reeds mede-eigenaar is". (let wel: het gaat niet over onverdeeldheid in een erfenisverhaal)
Dat gaat dus over dat verkregen aandeel.
Keer het verhaal eens om:
A is voor een deel eigenaar van dat onroerend goed. Maar beslist om dat overige deel niet te kopen.
Echtgenote B beslist om dat pand uit te kopen (met gelden uit de gemeenschap)
Is dat pand dan nog van A met een schuld aan de gemeenschap? Ha neen, A heeft niet eens een verkoopsakte getekend. Dat heeft B gedaan.
Of nog een andere oefening:
Hetzelfde onroerend goed: bestaat eigenlijk uit een pand en een lap grond.
A heeft een aandeel van 25% in die totale eigendom.
Notaris is akkoord de eigendom in twee percelen te splitsen. A en B beslissen als volgt: A koopt de lap grond volledig vrij en B koopt het pand. Elk besteden ze gelden uit de gemeenschap. A een heel klein beetje voor de lap grond. B een heleboel voor het pand
Wat is dan van wie?
Ik weet het ik blijf er op kauwen, maar ik blijf er losse eindjes aan vinden die er maar wat bij hangen
A is voor een deel eigenaar van dat onroerend goed. Maar beslist om dat overige deel niet te kopen.
Echtgenote B beslist om dat pand uit te kopen (met gelden uit de gemeenschap)
Is dat pand dan nog van A met een schuld aan de gemeenschap? Ha neen, A heeft niet eens een verkoopsakte getekend. Dat heeft B gedaan.
Aangezien B geen mede-eigenaar is in de onverdeeldheid kan ze dat pand, noch een deel daarvan, niet alleen kopen (omdat ze met A volgens wettelijk stelsel is gehuwd). Ze kan dus niet alleen de aankoopakte ondertekenen.
A heeft een aandeel van 25% in die totale eigendom.
Notaris is akkoord de eigendom in twee percelen te splitsen. A en B beslissen als volgt: A koopt de lap grond volledig vrij en B koopt het pand. Elk besteden ze gelden uit de gemeenschap. A een heel klein beetje voor de lap grond. B een heleboel voor het pand
Ook hier kan B niets alleen kopen wegens zelfde reden: gehuwd onder wettelijk stelsel, geen mede-eigenaar in de onverdeeldheid met C en A.
Dus hier niet blijven op (her)kauwen. Deze twee gevallen zijn uitgesloten wegens het huwelijksstelsel.
Echtgenote B beslist om dat pand uit te kopen (met gelden uit de gemeenschap)
Is dat pand dan nog van A met een schuld aan de gemeenschap? Ha neen, A heeft niet eens een verkoopsakte getekend. Dat heeft B gedaan.
Aangezien B geen mede-eigenaar is in de onverdeeldheid kan ze dat pand, noch een deel daarvan, niet alleen kopen (omdat ze met A volgens wettelijk stelsel is gehuwd). Ze kan dus niet alleen de aankoopakte ondertekenen.
A heeft een aandeel van 25% in die totale eigendom.
Notaris is akkoord de eigendom in twee percelen te splitsen. A en B beslissen als volgt: A koopt de lap grond volledig vrij en B koopt het pand. Elk besteden ze gelden uit de gemeenschap. A een heel klein beetje voor de lap grond. B een heleboel voor het pand
Ook hier kan B niets alleen kopen wegens zelfde reden: gehuwd onder wettelijk stelsel, geen mede-eigenaar in de onverdeeldheid met C en A.
Dus hier niet blijven op (her)kauwen. Deze twee gevallen zijn uitgesloten wegens het huwelijksstelsel.
Iedere wijze uil is ooit een uilskuiken geweest.
Als A niet de eigen middelen heeft om uit te kopen dan kan hij dat enkel mits de instemming van zijn echtgenote (B) aangezien hij alleen zelfs geen lening kan afsluiten...Dus A kan ook maar het pand volledig uitkopen mèt het akkoord van echtgenote B wegens het huwelijksstelsel. (A heeft geen eigen middelen en er moet een lening afgesloten worden waar B akkoord mee gaat)
Iedere wijze uil is ooit een uilskuiken geweest.
-
Lightning
Als echtgenote B liever 10% registratierechten ophoest i.p.v. de 2.5% die bij voorstel uit uw openingsbericht van toepassing is, kan dat inderdaad ook.
Maar dan met betaling van het volle pot aan registratierechten. De meerkost zal 7,5 percent zijn.zo is dat roharro
Het is net om dat te vermijden dat de notaris in twee stappen wil gaan. Dan kost het slechts 2,5 percent.
Iedere wijze uil is ooit een uilskuiken geweest.
Zelfs als ze het samen aankopen , is juridisch gezien A alleen eigenaar. Dat heb ik reeds meermaals meegemaakt. Onlangs nog bij het overlijden van een oom.zo is dat roharro
Blijft dan toch dat A reeds alleen eigenaar is van een deel van de eigendom. Ik denk dat een inbreng in de gemeenschap steeds zal nodig zijn. Al was het maar om de schuld van A aan de gemeenschap te regelen.
Of die onverdeeldheid nu ontstaan is wegens erfenis , vroegere samen-aankoop of na echtscheiding , speelt allemaal geen rol.
En inderdaad, de kostprijs is ook van belang.
Aankoop door A : 2.5 %
Aankoop door A en/of B : 10 %
Inbreng in gemeenschap :ca. 200 €
Ik heb gisteren gezien , ik ken morgen!
Toet-anch-Amon
Toet-anch-Amon
@eylis: Ik kan visie Wanton bevestigen, na nakijken van een persoonlijke situatie
Na overlijden van mijn vader werd ik blote eigenaar van een appartement (voor 100 percent) hetwelk persoonlijke eigendom was van mijn vader. Nochtans waren mijn ouders gehuwd zonder contract. Naar aanleiding van je vraag heb ik nu eens in de oude documenten gekeken en daaruit blijkt dat mijn vader -zeer lang geleden- maar hij was wel reeds gehuwd met mijn moeder- dat appartement verworven heeft door het uitkopen van zijn broer (ze hadden dat samen geërfd). Mijn vader kan dat enkel betaald hebben met geld van de huwelijksgemeenschap.
En het is blijkbaar 100 percent zijn persoonlijke eigendom geworden, anders kon ik nu niet voor 100 percent blote eigenaar zijn. Uit de aanslagbiljetten OR voorheffing en de gegevens op MyMinfin blijkt ook dat mijn moeder enkel vruchtgebruiker is (voor 100 percent).
Het is ook duidelijk dat mijn vader dat appartement destijds niet heeft ingebracht in de gemeenschap (spijtig voor mij, nu zijn er meer erfenisrechten betaald).
Na overlijden van mijn vader werd ik blote eigenaar van een appartement (voor 100 percent) hetwelk persoonlijke eigendom was van mijn vader. Nochtans waren mijn ouders gehuwd zonder contract. Naar aanleiding van je vraag heb ik nu eens in de oude documenten gekeken en daaruit blijkt dat mijn vader -zeer lang geleden- maar hij was wel reeds gehuwd met mijn moeder- dat appartement verworven heeft door het uitkopen van zijn broer (ze hadden dat samen geërfd). Mijn vader kan dat enkel betaald hebben met geld van de huwelijksgemeenschap.
En het is blijkbaar 100 percent zijn persoonlijke eigendom geworden, anders kon ik nu niet voor 100 percent blote eigenaar zijn. Uit de aanslagbiljetten OR voorheffing en de gegevens op MyMinfin blijkt ook dat mijn moeder enkel vruchtgebruiker is (voor 100 percent).
Het is ook duidelijk dat mijn vader dat appartement destijds niet heeft ingebracht in de gemeenschap (spijtig voor mij, nu zijn er meer erfenisrechten betaald).
Iedere wijze uil is ooit een uilskuiken geweest.