JuridischForum.be

Een vriend van mij heeft zich onlangs serieus in de nesten gewerkt.

Een tijd terug leerde hij een jong Marokkaans meisje kennen. Het was liefde op het 1ste zicht, de liefde was zo groot dat ze geen problemen had met zijn burgerlijke status: getrouwd. Zijn vrouw weet (waarschijnlijk) van niets, ook naar de buitenwereld toe zijn zij nog tot op de dag van vandaag een gelukkig koppel.

Hun relatie zelf is - zo ver ik weet - ook nog altijd gezond. Alleen... mijn vriend houdt van Marokkaanse meisjes, en dat jong ding wist hem binnen de week rond haar welgevormde vinger te draaien.

Eerder deze maand kwam hij met een bom thuis: zijn vriendin is zwanger.

Uiteraard begint dat meisje nu ook haar eisen te stellen:

- Ze wil een maandelijkse bijdrage om haar te helpen de kosten van de zwangerschap te dragen.
- Ze spreekt van een appartement te willen gaan zoeken in de buurt van waar hij nu woont.
- Ze verwacht nu een duidelijke teken van verbintenis van zijn kant uit of...

Ze verwacht simpelweg gezegd dat hij haar voor het kind geboren is op zijn minst traditioneel huwt, een islamitisch huwelijk. Blijkbaar zou dat gaan, zelfs al ben je nog getrouwd. Althans, dat is wat zij zegt...

Maar... Klopt dat allemaal wel? Bovendien verwacht zij ook dat hij zijn kind erkent. Hij is stapelgek op dat meisje, maar ziet zijn vrouw ook nog veel te graag om daar zomaar een bom op de relatie te gooien. Maar goed... dat verandert niets aan de situatie, en hij heeft geen benul van wat hem allemaal boven het hoofd hangt:

- Ze is zwanger van een getrouwd man, wat kan zij allemaal doen. Wat kan zijn echtgenote allemaal doen?
- Hij is al getrouwd, wat als hij haar ook trouwt nu. Hoe kan hij tegen de lamp lopen, wat zijn de gevolgen? Wat is de straf voor bigamie?

Waarom ik het mij zo aantrek? Goh... Het is een jeugdvriend, samen met nog 2 anderen vormen wij een vrij hecht groepje dat ergens in onze "Middelbare school jaren" ontstaan is. Hij is een beetje het zorgenkindje van de groep.

We maken ons alle3 oprecht zorgen, zeker gezien we onlangs ook nog eens zakenpartners zijn geworden. Hij is zelf erg optimistisch ingesteld, denkt dat dit allemaal nog wel in orde komt en wil niet aan de mogelijke gevolgen denken.

Tot nu toe hebben we altijd de scherven kunnen opruimen, maar we vrezen een beetje voor nu...

Om te beginnen is een islamitisch (of enig ander religieus) huwelijk niet mogelijk en mag het volgens de grondwet niet worden afgesloten alvorens het burgerlijk huwelijk heeft plaatsgevonden.
Daarom vragen katholieke priesters altijd eerst het trouwboekje als bewijs dat het burgerlijke huwelijk werd afgesloten;

Religieuze huwelijken op zich hebben geen enkele juridische waarde. Ik kan hier gerust thuis een regendans ritueel uitvoeren en dan verklaren dat de bezoekende koppels daarmee "gehuwd" zijn (let op : in feite màg het niet, maar als ik het toch doe heeft het evenveel belang als dat ik zeg dat ze vanaf nu alle dagen driemaal rond moeten draaien alvorens te eten).

Een islamitisch huwelijk behelst dat de man voor de vrouw(en) zorgt en hen onderhoudt. Zij mag haar eigen geld behouden maar hoeft niet te gaan werken indien ze geen zin heeft.
Nogmaals: dit is helemaal geen juridische wettelijke verplichting.

Hij hoeft haar dus ook geen appartement te voorzien. Wel zal hij moeten bijdragen in de opvoeding en het onderhoud van hun kind (nadat hij het officieel erkend heeft).

Wat zijn vrouw kan doen? SCHEIDEN.

bigamie is in dit land verboden, en is dus ook niet mogelijk.
Wat hij heeft is gewoon een minnares die zwanger werd. Misschien haar even op de hoogte brengen dat we hier ondertussen de pil kennen, het spiraaltje, de condoom en nog tig andere voorbehoedsmiddelen.

Deze topic (of gelijkaardig) werd trouwens al uitgebreid besproken op: http://www.juridischforum.be/forum/view ... 25&t=48764" onclick="window.open(this.href);return false;

Dank je wel Mariette.

Ja, ik had de topic ook al gelezen, alleen geraakte ik er niet wijs uit. Eerst kon het wel, daarna niet... Bovendien gaat het hier om een wat ingewikkeldere situatie.

Over hun gebruik van voorbehoedsmiddelen ga ik me niet uitspreken... Ik had begrepen dat zij niets liever wou dan zwanger geraken, en hij ... wel... als zijn mooie jonge vrouw seks komt vragen is hij niet de man om tegen haar wil in een condoom aan te doen...

Maar laat ik het even praktischer bekijken.

Het huwelijk:

Hij gaat naar de Moskee en laat zich daar huwen. Wat dan? Wordt het ergens genoteerd, of geregistreerd? Kan de overheid er via de Moskee achter komen dat hij er met een 2de vrouw gehuwd is.

De zwangerschap

Ze eist dat hij het kind erkent. Om haar woorden te gebruiken: hij heeft het er ingestoken, dus als het er uitkomt is het ook zijn verantwoordelijkheid.

- Kan zijn huidige echtgenote de erkenning belemmeren
- Wat kan hij zoal verwachten aan alimentatie. Als 'k in mijn vriendenkring rondkijk: 400 eurokes per kind. Of is dat nie representatief?

De wet

Riskeert hij boetens en/of een gevangenisstraf?

Bigamie is strafbaar.

een huwelijk voor de moskee zonder burgerlijk (wettelijk) huwelijk, is strafbaar (dan wel de imam)

sluiten ze toch een huwelijk voor de moskee dan is dat een ritueel dat nul en generlei waarde heeft: voor de belgische wet zijn het twee vreemden. Ze kunnen ook niet wettelijk samenwonen want hij is gehuwd. Hij heeft geen enkele verplichting jegens de vrouw. Ze kan van hem niks eisen. Ik vermoed dat ze gedeeld ouderlijk gezag zullen hebben, waarbij ieder bijdraagt aan de opvoeding en onderhoud van het kind (ook ZIJ).

de kinderen kan hij erkennen, misschien best nà een DNA test? het begint er een beetje freaky uit te zien. Zijn vrouw kan die erkenning niet tegenhouden maar wel op grond daarvan de scheiding aanvragen wegens "ontwricht" huwelijk.
Uiteindelijk gaat mijnheer gewoon "vreemd". of dat nu met een marokkaanse moslima of een chinese taoiste is maakt daarbij geen verschil.

misschien toch die topic nog eens helemaal doornemen, de grondwettelijke tekst staat er ook bij.

Bigamie is strafbaar.

een huwelijk voor de moskee zonder burgerlijk (wettelijk) huwelijk, is strafbaar (dan wel de imam)

sluiten ze toch een huwelijk voor de moskee dan is dat een ritueel dat nul en generlei waarde heeft: voor de belgische wet zijn het twee vreemden. Ze kunnen ook niet wettelijk samenwonen want hij is gehuwd. Hij heeft geen enkele verplichting jegens de vrouw.

Mijn probleem is dat het wat onduidelijk blijft. Het is strafbaar, want het mag niet. Maar ze kunnen het toch doen, en dan blijft het eigenlijk zonder gevolgen, want het ritueel heeft geen waarde.

Of interpreteer ik het nu verkeerd? Als het toch juist is, riskeren ze eigenlijk niets door het te doen, en heeft zijn vriendin gelijk. Denk ik. Alleen schept dit 2de huwelijk geen wettelijke verplichtingen.

Van samenwonen en dergelijk is er nu nog geen sprake. Maar ik kan me voorstellen dat als ze feitelijk gaan samenwonen (zonder contract), het feit dat hij nog getrouwd is niet echt een probleem gaat zijn.

Bedankt voor het beetje licht in de duisternis.

Over de erkenning van het kind
Dit is 1 van de hoekstenen van haar eisenpakket... Als hij het niet vrijwillig doet, dan vermoed 'k dat ze de erkenning gaat forceren door zijn vaderschap te laten vaststellen. Wat ze wettelijk kan dacht ik. (of vergis ik me hier in?)

Maar hoe zit het met de alimentatie? Is die 400 euro een representatief bedrag of...?

Hoe gaat die erkenning in zijn werk. Kan hij zich eenvoudigweg als vader kenbaar maken of...

Misschien haar even op de hoogte brengen dat we hier ondertussen de pil kennen, het spiraaltje, de condoom en nog tig andere voorbehoedsmiddelen.

En hem net zo goed
Zijn rol en verantwoordelijkheid hierin zijn even groot, veel groter zelfs.

Ik denk dat je vriend dringend ernstig moet gaan nadenken want dit gaat uitkomen.
Wat Mariette schrijft zal allemaal kloppen en hoe onwettig dat islamitisch huwelijk ook mag zijn, voor dat meisje heeft het een grote symbolische waarde en door ermee in te stemmen zal je vriend haar verwachtingen enkel bevestigen en zelfs voeden. Die verwachtingen kunnen veel verder gaan dan wat je vriend nu voor ogen heeft (erkenning, alimentatie, ...)
En hoe gaat zijn vrouw hierop reageren als dit ooit uitkomt? Er is niet alleen het bedrog en de ontrouw, dit wordt een dubbelleven.

Heeft je vriend nog andere kinderen of is er een kinderwens bij zijn vrouw?

Uiteraard is hij even, zo niet méér schuldig. HIJ is degene die gehuwd is, en tot nader order betekent een huwelijk ook wederzijds trouw.

hoe onwettig dat islamitisch huwelijk ook mag zijn, voor dat meisje heeft het een grote symbolische waarde en door ermee in te stemmen zal je vriend haar verwachtingen enkel bevestigen en zelfs voeden. Die verwachtingen kunnen veel verder gaan dan wat je vriend nu voor ogen heeft (erkenning, alimentatie, ...)

Uiteraard. en zo symbolisch zal het voor haar wel niet zijn, vermits ze al één van de islamitische basisregels heeft overtreden: geen sex buiten het huwelijk.
Het zal hem dus meer gaan om het (afgedwongen) recht op volledig onderhoud en woning. Iets wat een hele gevaarlijke situatie is voor haar, want zijzelf bouwt op die manier geen enkel sociaal recht op. Ze is niet beschermd door een huwelijk (wettelijk huwelijk), de enige bescherming die ze eventueel heeft is haar familie en mogelijke neven die op een mogelijks fysieke manier gaan duidelijk maken wat de verplichtingen van het islamitische huwelijk dan wel zijn.

Eén ding moet hij dan wel weten alvorens het ritueeltje bij de imam (die strafbaar is) te ondergaan:

taleq, taleq, taleq (ik verstoot je, ik verstoot je, ik verstoot je) : driemaal uit te spreken, liefst in aanwezigheid van iemand anders (kan ook aan de telefoon gebeuren). Dit is voldoende om terug islamitisch te scheiden. Geen onderhoudsgeld voorzien.
Als je dan toch de islamitische toer op wil gaan, doe het dan goed.

Een tijd terug leerde hij een jong Marokkaans meisje kennen. ...

Welke is de ouderdom van dit meisje? Hopelijk meer dan 16 jaar, want anders riskeert de vriend nog een paar andere problemen.
Mogelijks heeft ze een dubbele agenda, en probeert via een huwelijk het een en t'ander gedaan te krijgen van de overheid (wettelijke papieren bvb, kindergeld, enz...)
Welke is haar huidige nationaliteit? Belgische of Marokkaanse.

Een tijd terug leerde hij een jong Marokkaans meisje kennen. ...

Welke is de ouderdom van dit meisje? Hopelijk meer dan 16 jaar, want anders riskeert de vriend nog een paar andere problemen.
Mogelijks heeft ze een dubbele agenda, en probeert via een huwelijk het een en t'ander gedaan te krijgen van de overheid (wettelijke papieren bvb, kindergeld, enz...)
Welke is haar huidige nationaliteit? Belgische of Marokkaanse.

wettelijke papieren kan ze alvast niet krijgen, vermits het ritueeltje bij de imam evenveel wettelijkheid heeft als een regendansje bij mij thuis. (voor 1000 euro wil ik het nochtans wel even uitvoeren).

Kindergeld krijgt ze sowieso, tenzij ze hier illegaal aanwezig is. Dàn kan natuurlijk de snelle zwangerschap van dienst komen, want als papa het kind erkent is het een belgske, en dan kan de mama bij het belgische kindje blijven.

tadaaa....

Ik geloof dat ooit Leterme een wetsvoorstel heeft ingediend om die religieuze huwelijken toe te staan zonder burgerlijk huwelijk.
Dit in functie van de CD&V kiezers (meestal bejaarden) die weduwe/weduwenaar geworden waren maar dus niet burgerlijk wensten te hertrouwen omdat ze anders mogelijk hun pensioen verloren (weduwen), maar dan toch wel schuldgevoelens hadden omdat ze niet "voor de kerk" waren gehuwd.

Vermits de wet nog steeds niet is aangepast, zal zijn voorstel dus verworpen geweest zijn.

Ze was 28 toen hij haar leerde kennen, ondertussen is ze 31 geworden. Ze heeft de Belgische Nationaliteit, is ook hier in België geboren en hier vrij gemodereerd opgevoed. Ze is gelovig, maar niet praktiserend. Haar ouders zijn van Marokkaanse afkomst, haar moeder is vorig jaar na het plotse overlijden van haar man teruggekeerd naar Marokko.

Het huwelijk zou voor haar voornamelijk een symbolische waarde hebben, een teken van zijn "betrokkenheid" in haar leven, en dat van haar (ongeboren) kind. Ook is het als balsem voor haar moeder bedoelt, die altijd tegen een relatie met een Belgische (lees niet-moslim) man was. Meer als dat kan ze er niet uithalen vrees ik.

Ze heeft werk, verdient zelfs meer dan mijn vriend als ik zijn geklaag over dat onrecht mag geloven. Maar ze is ook gewend om te krijgen wat ze wil. Zo had ze 3 jaar geleden besloten dat mijn vriend van haar zou zijn, en 1 week later was haar dat gelukt. Alleen... hij wil niet weg bij zijn vrouw, en dat is zij beu.

Financieel zal er zeker niet beter uit komen, in tegendeel... Sociaal... haar omgeving heeft het erg moeilijk met haar partnerkeuze... Ze vinden hem maar "raar", en zouden ze liever met iemand anders samen zien.

Maar wat kunnen we er van zeggen. Ze lijkt oprecht van hem te houden, en heeft al meer ruimte gegeven dan velen in haar plaats hadden gedaan. Ook hij is gek op haar. Op zijn vrouw en ons na is zij de enige die nooit geprobeerd heeft om van hem te profiteren. We kunnen & willen enkel positief over haar zijn, maar deze situatie...

Haar als een slachtoffer afschilderen is haar onrecht aan doen... Ze bedoelt het allemaal wel goed, maar al wat ze nu aan het doen is, is haar gezinnetje aan het samenstellen, en hem geen andere keuze meer geven dan zijn plaats er in te aanvaarden.

Het ganse verhaal hier uit de doeken doen lijkt me wat overdreven, vooral aangezien het niet echt relevant is voor de situatie...

In elk geval bedankt voor de antwoorden, zo weten we tenminste iets van wat we kunnen verwachten...

Is de wettelijke echtgenote in feite op de hoogte? Want in die andere posting wordt er net gedaan alsof het huwelijk op sterven na dood is. Waarom scheidt de overspelige echtgenoot dan niet, zodat iedereen met zijn leven verder kan? Hij kan dan écht huwen met zijn Marokkaanse, zijn wettelijke echtgenote kan haar leven opnieuw inrichten.
Of is een echtscheiding misschien financieel niet zo gezellig?

Met die andere posting heb ik geen uitstaans. Hier hebben we het echt over een "gezond" huwelijk, alleen heeft de man een minnares... een minnares die zwanger is geraakt en nu eisen aan het stellen is...

De wettelijke echtgenote weet hier nog niets van, of dit nog zo lang gaat duren weet ik niet.

In elk geval hebben wij de indruk dat hij geen 1 van de 2 kwijt wil en eigenlijk gewoon de situatie wil laten zoals ze is...

Met die andere posting heb ik geen uitstaans. Hier hebben we het echt over een "gezond" huwelijk, alleen heeft de man een minnares... een minnares die zwanger is geraakt en nu eisen aan het stellen is...

De wettelijke echtgenote weet hier nog niets van, of dit nog zo lang gaat duren weet ik niet.

In elk geval hebben wij de indruk dat hij geen 1 van de 2 kwijt wil en eigenlijk gewoon de situatie wil laten zoals ze is...

Ziet hij dan niet in dat hij vroeg of laat zal moeten kiezen? En dat als het uitkomt de kans heel groot is dat zijn vrouw hem zal verlaten? In dat geval heeft hij niks meer te kiezen....

Geen andere kinderen dus?

Neen, geen andere kinderen.

De plannen zijn er wel, alleen heeft de vrouw vruchtbaarheidsproblemen en ziet ze in vitro niet zitten. Ze zitten nu volop in de molen om adoptieouders te worden...