Bilocatie was niet de afspraak

[Bijtje]

Mijn ex en ik (waren niet getrouwd) zijn 3 jaar geleden uit elkaar gegaan. Samen hebben we een zoon. Wij hebben toen bij een notaris een verblijfs- en kostenregeling vastgelegd. Onze zoon zou 10 dagen per maand naar papa gaan, dit telkens in 2 blokken van 5 dagen. In de praktijk hebben we het wel eens anders gedaan, maar het bleven altijd ongeveer 10 dagen per maand en in de weekends was onze zoon altijd bij mij, tenzij de papa niet moest werken, dan was hij uitzonderlijk daar. Met andere woorden, voor mij kon eigenlijk alles besproken worden en dit ging gedurende 3 jaar probleemloos.

Nu heb ik sinds een jaar een nieuwe relatie en mijn vriend heeft een dochter die bilocatie heeft (momenteel 6/8 regeling, maar vanaf maart bilocatie). Wij hebben al een jaar de ervaring dat de dochter van mijn vriend het er moeilijk mee heeft als mijn zoon sporadisch (onverwachts) naar zijn papa vertrekt.

Ik ben een jaar van mening geweest, dat het twee verschillende kinderen zijn, met gewoonweg twee verschillende regelingen en dat zoiets ook heel veel voordelen heeft, maar om het dochtertje van mijn vriend tegemoet te komen, heb ik mijn ex hierover aangesproken en gevraagd of het mogelijk was, om in de week dat m'n stiefdochter er is, onze zoon wat minder sporadisch te komen ontvoeren bij mij, zodanig dat beide kinderen beter weten wanneer wie waar is.

Mijn ex nam er direct pen en papier bij en heeft een bilocatie opgesteld. Ik stond daar te maren maar ik was alleen, terwijl hij heel zijn familie bijhad (was een voetbalmatch van onze zoon) en ik heb gezegd dat ik er zou over nadenken. Hij zei : "ja maar voor mij zou dit ook beter zijn ..." bleef aandringen tot ik zei : "ja oké het is goed"

Nu staat het daar op een blad papier en ik heb hem meteen daarna gebeld dat ik het eigenlijk zo helemaal niet wilde. Bon hij wimpelde mij af en vanmorgen deed hij dat weer. Hij zei dat het verschil tussen 10 en 14 dagen klein is dus dat er geen verschil zal zijn.

Er is wel een verschil. Namelijk het grote verschil dat mijn zoon nu opeens 2 weken mét weekenden per maand naar de papa gaat, terwijl de papa bijna nooit thuis is. Op zich vind ik dat niet erg, zijn stiefmoeder zorgt wel goed voor hem, maar de quality-time tussen mijn zoon en mij is nu wel een pak minder.

Nu weet ik het echt niet meer. We kwamen zo goed overeen, hij kreeg altijd een "ja" als antwoord omdat ik heel moeilijk nee kan zeggen (hij wete dan ook heel goed hoe hij me moet aanpakken) en deze keer wil ik nee zeggen maar hoe ...

[eylis]

bijtje,
een onderling afgesproken overeenkomst is wat het maar is, zelfs op papier. Als je echt wil dat het iets anders wordt, stappen jullie naar de notaris om een akte te tekenen en als je ex daar geen oren naar heeft vrees ik dat je een zaak bij de jeugdrechter zou moeten aanvatten.
Weet wel dat de vader dan 50/50% bilocatie kan vragen én krijgen.
Maar wat ik me nu afvraag, hij heeft jullie voorstel (enfin het zijne)op papier gezet, heb je dat ook ondertekend?
Want indien niet, zeg je gewoon dat je de concrete afspraken nog eens goed wil doorspreken.
Dan heeft hij helemaal geen been om op te staan...
courage,

[Bijtje]

Neen, ik heb het niet ondertekend maar ik wil niet gedwongen worden om naar de rechter te stappen en ook vermijden dat hij die stap zet. Ik weet wel dat ik dan alimentatie zal kunnen vragen, maar dat is dan ook het enige voordeel en ik heb in het verleden altijd gezegd dat wij de verblijfsregeling zonder rechter ook wel kunnen regelen. Ik heb nu gezegd tegen hem dat ik de woensdagen wil houden (allemaal). Hij is meestal toch in het buitenland en hij vond dat goed en voor de rest zal het week-week zijn, maar ik heb gezegd dat ik dit tijdelijk wil proberen (een maand of 4) om dan te kijken of dit het beste systeem is voor onze zoon. Misschien is die regeling niet zo slecht, maar dat zal de tijd uitwijzen. Over de vakanties doet hij wel ineens moeilijk en dat is helemaal nieuw voor mij. Vorige jaren was onze zoon altijd op bepaalde dagen bij mij (kerst bij mij, oudjaar bij papa) omdat ik kerst leuker vond en de papa vond oudjaar leuker en nu wil hij opeens alles anders. Hij wil kerstdag en nieuwjaarsgad in twee helften spitsen. Maw, dat zijn dan de wisseldagen. Ik vind dat een soep, maar bon ik heb voor dit jaar ingestemd en ik denk, dat ik na verloop van tijd vanzelf zal merken welke kant we allemaal opwillen en dan zal er inderdaad ene nieuwe regeling op papier komen bij de notaris (al denk ik dat mijn ex dit overbodig zal vinden)

[eylis]

ah weet je, ik geloof dat je het positeif kan bekijken. Ik merk dat jullie over zaken heel goed kunnen praten. En dat is goud waard. Neem voor jezelf in gedachten dat een mens ook een gewoontedier is: en als men een bepaalde gang van zaken gewoon is, dan kunnen wijzigingen in gewoontes je wel wat bezorgd maken. Kerst en oudejaar in twee, of kerst bij de ene en oudejaar bij de andere. Het zal allebei wel voor-en nadelen hebben.
Voor je t'weet ben je dit ook gewoon. En wat zo fijn is aan een flexibele onderlinge regeling: als jij zelf eens een uitzondering wil vragen, moet je vooraf niet tobben en stressen, alleen al om de vraag te durven stellen.

[Bijtje]

We moeten het idd gewoon worden maar hij wil dus niks ervan op papier zetten (ook niet gewoon onderling) en vroeger kon ons zoontje altijd zelf aangeven waar hij nood aan had en hielden we daar vrij veel rekening mee (niet dat hij mocht bepalen ofzo, maar als hij de papa miste, kon hij gewoon bellen of erheen gaan) en dan heb je ook echt het gevoel dat je er samen staat voor je kind. Nu heb ik het gevoel dat ik in "mijn week" niet meer op de papa moet rekenen of omgekeerd. En dat was eigenlijk wat ik net niet wilde. We zijn beiden ouders, waar hij ook is, zo bezie ik het nu eenmaal. 'k Voel me in de steek gelaten. We hebben beiden een nieuwe partner maar we komen met z'n vieren zo goed overeen en nu moeten het opeens van die vierkante blokken worden ... Financieel klopt het ook niet echt. Wij wonen 20 min. rijden van elkaar vandaan. Onze zoon gaat over de deur bij papa naar school en voetbalt ook in die straat, dus de verplaatsingen zijn altijd voor mij. Omdat ik hem eigenlijk in mijn gemeente wilde laten voetballen, maar de papa aandrong om dit niet te doen ("als hij hier voetbalt is dat met de vriendjes van de klas en das toch leuker") hebben we afgesproken dat hij het inschrijvingsgeld en de kledij betaalt. Maar ook dit staat niet op papier. Ik vraag me af of daar geen moeilijkheden van kunnen komen en dat ik na x aantal tijd misschien toch niet ineens de opgelopen rekening krijg. Op papier hebben wij een regeling voor de kosten en daar staat in dat ieder de helft van de sportkosten dient te betalen. Maar als hij niks meer op papier hierover wil zetten, moet ik toch de helft gewoon betalen ?

[eylis]

nee hoor, zomaar ineens facturen opsturen kan hij en zal hij waarschijnlijk niet doen. Vermits jullie alles onderling geregeld hebben (ook wat je samen op papier gezet hebben valt daar onder) blijft dat allemaal onderling bespreekbaar. Als dit ooit fout moet beginnen lopen kan je het nog officieel laten bekrachtigen.

[Bijtje]

Als wij ooit een vonnis hebben via de rechtbank, dan kan hij (of ook ik) toch daarin laten zetten dat alle gemaakte kosten die gemeenschappelijk zijn, met terugwerkende kracht aan elkaar moeten betaald worden ? Mijn vriend heeft dit zopas meegemaakt. Zijn ex eiste dat alle rekeningen van vroeger terugbetaald werden door hem, terwijl ze nooit een rekening heeft laten zien aan ons. Dit staat nu in het vonnis en wij hebben haar dan ook deze rekeningen gevraagd en nu blijkt dat er maar één rekening is van net geen 4 euro, dus heeft hij haar vandaag 2 euro gestort. Voor die twee euro gaat ze toch niet vechten op de rechtbank ... dus waar blijven de andere rekeningen vraag ik mij af. Er staat in het vonnis dat zij deze aan ons moest bezorgen op datum van gisteren, we hebben vandaag enkel die rekening van 4 euro gekregen en ze zegt dat dit de enige is (mail). Ik veronderstel dat zij dus achteraf niet meer met verborgen rekeningen kan afkomen of ben ik fout ?

Wat de regeling met m'n zoontje betreft, vriendjes en vriendinnetjes die in het weekend kwamen spelen enzo moeten nu allemaal rekening houden. In zijn klas zijn er maar 2 paar ouders gescheiden, waarvan wij en dan nog 1 paar. Ik had gisteren een mama aan de lijn waar ik tegen moest zeggen dat m'n zoontje nu om de 14 dagen alleen nog kan afspreken, en dat de rest via de papa moet en ik kreeg als reactie : "Hoe, ik wist niet dat er een vonnis ofzo was?" Ik zei : "nee dat is onderling afgesproken" Krijg ik daar direct de reactie van : "ah je geeft je kind vrijwillig zoveel dagen af" Een van mijn vriendinnen vindt het schandalig dat ik dit toelaat en ik verwacht van mijn familie dezelfde reacties ... vermoedelijk is zulk een situatie een motivatie voor vele ouders om naar de rechter te stappen. Dan voel je je ten minste niet schuldig omdat je je kind vaker afgeeft aan de papa.

[Bijtje]

papa's voorstel : van vrijdag pare weken bij mij tot vrijdag onpare weken, vrijdag onpare weken bij papa, tot vrijdag onpare weken (met uitzondering op woensdag, woensdag altijd bij mij) ik heb een tegenvoorstel gedaan en deze keer via email. van vrijdag pare weken bij mij tot zaterdag onpare weken. De rest blijft hetzelfde. Nu hoop ik dat hij dat goed vindt en dan kan ik mij er zeker wel in vinden verder. Wachten op zijn antwoord dus ...

[eylis]

Bijtje laat "goedbedoelende" kennissen en familie maar praten: wat is dat nu voor onzin: "je geeft je kind vrijwillig af": je bent gelukkig één van de moeders die inziet dat een kind (als het mogelijk is) best door én moeder én vader opgevoed wordt.
Die vrouw die deze opmerking maakte gaat er van uit dat bij de vader zijn een gunst is.
Ga rustig door met onderhandelen. Wat je partner met zijn ex voorheeft (ik herinner me je andere posts) is niet te vergelijken met hoe jij en de papa van je kind met elkaar praten.
Bij jullie is er ruimte voor onderhandelen. En het belang van jullie kind is een gezamelijke doelsltelling.
DAt is goud waard, jullie komen hier wel uit.

[Bijtje]

Ik denk het ook Eylis, als hij niet akkoord gaat met mijn laatste voorstel kunnen we zijn voorstel en het mijne maandelijks afwisselen. Ingewikkeld is het namelijk niet en dan zijn we beiden tevreden. Dan heb ik af en toe een zaterdag extra om alleen met m'n zoontje te kunnen genieten van de tijd samen. Ik weet dat hij daar vaak nood aan heeft.

[Bijtje]

Geen enkel akkoord, ook niet om maandelijks af te wisselen. Zijn twee oudste kinderen, die ik jarenlang heb opgevoed (bijna letterlijk zonder hem want hij is zelfstandige en werkt heel veel) die heeft hij meteen na de scheiding uit mijn leven gerukt, nochtans was dat ook nooit de afspraak. Ik smeek al drie jaar om ze te mogen zien en ik krijg ze gewoonweg nooit te zien alleen achter het raam van de auto en dan nog geen minuut ... en nu gaat hij mijn eigen kind ook nog wegtrekken ... ik zie niet meer in dat dit in het belang is van onze zoon ... Ik heb altijd toegegeven en blijkbaar was dat toch niet zo juist

[Bijtje]

'k Heb er vanmorgen minstens een half uur met hem face-to-face over gepraat en ik begrijp zijn standpunt ongeveer maar hij het mijne niet. Hij is kei hard. Hij wil zelfs geen wenperiode ... en hij wil alles al vanaf 22 okt van start laten gaan ... en in plaats van naar mij te luisteren blokt hij alles af en zegt hij racdicaal overal neen tegen. Dusja nu heb ik via mail gestuurd dat ik enkel akkoord ben als ik 1 zaterdag om de twee maanden extra krijg, hij mag die zaterdag zelf kiezen en als hij 6 jaar is valt die extra zaterdag weg. Dit is toch een redelijk voorstel ?

[Bijtje]

Nog steeds geen akkoord nu stuurt hij mij een mail waarin hij zegt dat hij nooit geen uitzondering meer wil... fijn voor alle verjaardagen van familieleden enzovoort ... ik wist niet dat mijn ex ook kon veranderen in een dom monster