verhinderen huwelijksplichten en uitkopen woonst

[eylis]

Een nogal ongewone situatie...Hebben jullie tips?
Even schetsen:
-A +B wonen samen (feitelijk, niet-geregistreerd)
-hebben 2 kinderen
- bezitten samen woning (nog niet afbetaald)
(bij notaris gedetailleerd beschreven en geregistreerd)
A + B besluiten relatie te beeindigen (8 maanden geleden)
en huis te verkopen of in te kopen door A.

- notariele schatting wordt gemaakt.
A stelt ruime (geschatte) uitkoopsom + extra voordelen voor.
B wil veel meer dan geschatte waarde.
B stelt voor: wachten tot externe verkoper opdaagt die hogere prijs wil geven.

A knoopt intussen duurzame relatie aan met C
en plannen deze maand te huwen in wettelijk stelsel.
Kunnen recht/plicht tot samenwonen niet uitvoeren omdat B in gezamelijke woning blijft wachten tot gunstige verkoop.
A kan ook niet nieuwe woonst verwerven met C, wegens plicht tot afbetaling gezamelijke woonst met B.
Oplossing deze knoop?
->A wil bij rechtbank eerste aanleg procedure starten: "aanvraag tot uitverdeeldheidtreding".

Vraagjes:
- zou het bvb. tevens wenselijk zijn om een procedure (voorlopige dringende maatregelen woningtoewijzing/woonstvergoeding) te starten
(A + C >< B) voor het vredegerecht: A + C verkeren niet in de mogelijkheid hun huwelijkse plichten en rechten uit te oefenen omwille van ongewenste onverdeeldheid (B)

- een procedure "uitonverdeeldheidtreding" onroerend goed voor Rechtbank eerste aanleg: wat kan daar de duur van zijn (3 maanden, 3 jaar?...)
En wie in het algemeen een tip heeft, graag!
thnx en groetje

[eylis]

echt niemand een tip of ervaring?
Ik vermoedde al dat dit een tamelijk ongewoon dossier was...
Meestal vatten gehuwden een zaak aan bij de vrederechter omdat hun huwelijkspartner zijn/haar rechten/plichten (cfr. artikel 213 B.W.) niet voldoet.
Maar een aanvraag indienen omdat een derde verhindert dat gehuwden hun huwelijksplichten tov elkaar kunnen voldoen, heeft blijkbaar nog geen precedent 8)
Ik houd jullie op de hoogte...
groetje

[dieke]

eylis: volgens mij verhindert B helemaal niet dat A de huwelijkse plichten niet zou kunnen nakomen. Het is niet omdat A en B nog samen een huis bezitten, dat B niet samen met C onder 1 dak kan wonen. Het is bovendien niet de schuld van A dat B beslist te huwen nog voor de problemen met A van de baan zijn.

[eylis]

Dieke, even ter verduidelijking:

Het is A die huwt met C, en het is B die verhindert dat A uit de onverdeeldheid kan treden.

- A + B beeindigden reeds een jaar geleden hun relatie, het huis verkopen of inkopen was reeds 8 maanden geleden beslist.
Dat was de afspraak. Maar blijkbaar maken de huwelijksplannen van A+C dat B obstructie wil plegen.


- A en B wonen niet wettelijk samen: dus geen sprake van wettelijke rechtspraak ivm wettelijke samenleving.
- tussen A en B is dus enkel nog een "zakelijke" relatie: het bezitten van een onroerend goed in onverdeeldheid.
Vermits hun posities gelijkwaardig zijn (beiden eigenaar) kunnen zij niet verplicht in overdeeldheid blijven (dat is bvb. zoals bij een te verdelen erfenis onder gelijkwaardigen, zie artikel 815 B.W.)

- A + C kunnen als gehuwd koppen niet eens een huis huren want B verplicht A de enorme hypotheek verder af te betalen
maar A zou er dus niet meer kunnen wonen... B zou dus bijna gratis kunnen blijven. (eeuwigdurend?)...in de gezamelijke woonst.
- De wetgeving beschermt in zo'n gevallen bvb. gehuwden wel: er wordt dan een "woonstvergoeding voor genotsderving" gevraagd aan B (uit te betalen aan A) en dan kan A wel een nieuwe woonst zoeken.
Maar omdat A + B niet getrouwd zijn, is er geen wettelijk kader om voorlopige maatreglen te treffen.

Zo'n wettelijke voorlopige maatregelen verhinderen in zo'n gevallen precies dat één van de partijen zo'n spelletje van "tot in de eeuwigheid"blijft spelen.

Ik vermoed dat de rechtbank sowieso de uitonverdeeldheidtreding meteen gaat uitvoeren zoals bij een erfenis. Ik stelde mij de vraag hoe lang zo'n zaak tot uitonverdeeldheidtreding kan duren..?
Iemand daar ervaring mee?

Thnx en groetje!

[dieke]

Beste eylis

Ik wou gewoon aan jou verduidelijken dat een rechter nooit het feit dat B weigert uit onverdeeldheid te treden, zal aanvaarden als argument dat B ervoor zorgt dat A niet aan de huwelijkse verplichtingen kan voldoen. Het is larie en apekool, zo simpel is het. C moet sowieso ook ergens kunnen wonen en zal dus toch wel kunnen zorgen voor een inkomen zodat op zijn minst een huisje kan gehuurd worden voor A en C. B heeft geen affaire met de huwelijkse verplichtingen van A en C, het ene staat gewoon volledig los van het andere. Als je daar meer dan dat van wil maken, voorspel ik u een rechter die u vierkant uitlacht. Sorry, maar zo zie ik het.

Genotsderving/woonstvergoeding en co. zou A natuurlijk wel moeten kunnen bekomen van B, maar wederom: dit is een gevolg van het feit dat A en B samen een huis bezitten dat alleen door B bewoond wordt. Dit heeft wederom totaal geen affaire met de huwelijkse en andere verplichtingen van A. Indien A reeds een jaarlang uit die woning is vertrokken, had A al een jaar geleden zulke vorm van 'huur' kunnen eisen. Het uit onverdeeldheid treden en het bewonen van de woning door B staan ook weer los van elkaar. A moet dus als de bliksem zulke vergoeding eisen voor bewoning, maar moet zeker nalaten dit te koppelen aan nonsensargumenten. Het enige argument dat er 1 is, is gewoon het feit dat B als enige die woning bewoont.

[eylis]

nog enkele vragen-feiten, dieke:

- A wenst enkel uit onverdeeldheid te treden enkel om het feit van uitonverdeeldheidtreding zelf. A brengt zijn huwelijk
met C niet naar voren als argument. Dit was enkel en situatie-omschrijving. Trouwens, dat feit zal de rechter zelf uit het verzoekschrift kunnen concluderen (burgerlijke gegevens) en naar zijn inzicht al dan niet meenemen in zijn besluitvorming.

- A is nooit uit het huis getrokken (waar heb je dat gelezen?) Precies omdat uit het huis trekken zonder notariele afspraken te maken je wettelijk rechtenloos maakt en je achteraf geen aanspraak meer kunt maken op woonstvergoeding of wat dan ook.

-A en c wensen als gehuwd paar eventueel een huisje te huren en daar ook gedomicilieerd te zijn. Het is onhoudbaar om op "onbepaalde termijn" meer dan de helft van het loon te moeten derven aan een afbetaling waar A niet van geniet én nog eens een huishuur/huishouding te voeren met C.

- Wettelijk gezien mag een onverdeeldheid niet aangehouden worden(en nee, nieuw huwelijk is dus niet het argument...)

Mijn vraag was dus; of er mensen waren met ervaringen in dit specifieke geval.
Meningen en opinies zijn allicht interresant. Maar ik was op zoek naar concrete gelijkaardige gevallenom bvb te toetsen hoe lang de duurtijd is van een proces ter uitonverdeeldheidtreding en het nemen van voorlopige maatregelen mbt. woonstvergoeding?

MEt dank en groetje,