Thomas, en daar zit een onverenigbaarheid tussen de eigen rechtslogica van het burgerlijk recht en die van het kerkelijk recht. In beide rechtspraken bestaat de nietigverklaring van een huwelijk. Alleen verschillen de mogelijke redenen voor een nietigverklaring in beide rechtspraken. De redenen in het KR (kerkelijk recht) zijn vrij uitgebreid. Die in het BR (burgerlijk recht) tamelijk beperkt omdat dit niet nodig is. De talrijke andere redenen in het KR zijn in het BR een reden om gewoonweg een echtscheiding aan te vatten.
Dus nogal wat redenen voor Burgerlijke scheidingen zouden in de KR een nietigverklaring opgeleverd hebben en aldus de persoon in kwestie vrijstellen om een nieuw huwelijk aan te gaan.
Het is wellicht belangrijk te begrijpen waarom de redenen voor nietigverklaring in het KR zo uitgebreid zijn. Een huwelijk ontbinden kan niet (Wat in God verbonden is, kan de mens niet ontbinden) dus heeft men de nietigverklaring uitgevonden. (en zeer uitgebreid)
Een vervelende situatie dus, want beide rechtssystemen sluiten niet op elkaar aan.
Daarom ook doet de kerkelijke administratie niet moeilijk bij dit soort situaties.
Een niet aangegeven ontbonden huwelijk aan de kerkelijke administratie is er niet geweest. Net zoals je ook niet moet melden dat je voordien wettelijk/feitelijk samengewoond hebt, een aantal relaties hebt gehad (je mag natuurlijk altijd gaan biechten als het gemoed te zwaar weegt onder de bescherming van het biechtgeheim