kinderbijslag-domiciliering -verblijf

[eylis]

vrienden,

Deze is een doordenkertje. Mijn Vraag: zie ik hier een (onoverkomelijke) contradictie in het vonnis?
let wel het vonnis is in het Frans, en ik vermoed dat de terminologieen een beetje anders liggen dan in het Nederlands. Maar evengoed zit er een tegenstelling in.
situatie: A en B scheiden, eerste vonnis: alternerend verblijf van de kinderen. A betaalt aan B de helft van kinderbijslag. Want A krijgt eveneens domiciliering van de kinderen én bijgevolg kinderbijslagrecht (interessant omwille van A's groter nieuwe samengesteld gezin, dus hogere bedragen) In het vonnis staat uitdrukkelijk: domciliering bij A én alternerend verblijf. (hébergement alterné)

Uiteindelijke vonnis over de kinderen is nu:
B verkrijgt "hébergement a titre principale" van de kinderen.
Even de terminologie onder de loupe nemen: résidence à titre principale= hoofdverblijfplaats = domiciliering.
hébergement = onderdak,

A krijgt een WE-en vakantieverblijfsregeling. de domiciliering staat niet meer vermeldt in het vonis. ook niet dat ze gewijzigd moet worden naar B. Er wordt uitdrukkelijk gemeld dat A de kinderbijslag moet doorstorten aan B. Nu is de wetgeving zo dat de ouder waar de kinderen gedomicilieerd zijn het kinderbijslagrecht heeft. Als B omwille van "hébergement principale" dus de domiciliering van de kinderen bij zich zou nemen, klopt het vonnis niet meer wat betreft de kinderbijslag. Want dan zou B gewoon zelf het kinderbijslagtrecht moeten opvragen en moet A het kinderbijslagrecht gewoon afstaan.
Mijns insziens wordt er dus (hetzij tamelijk impliciet, want het is niet echt koosjer) toegestaan dat de domiciliering van de kinderen bij A blijft, omdat A ook de kinderbijslag aan B uitdrukkelijk moet doorstorten. Want leuk detail: die kinderbijslag is omwille van A's nieuw samengesteld gezin dus veel hoger.
Ik meen te concluderen dat ofwel de rechter niet goed de onverenigbaarheid van beide vonnisonderdelen overdacht heeft. Ofwel is het zelfs express zo geformuleerd om de hogere kinderbijslag toe te staan aan B via A.
Nu is er wel een probleem. Kan A eisen dat de domiciliering niet wijzigt? Want als die wijzigt, zal A ofwel fraude moeten plegen (kinderbijslag ontvangen waar A geen recht opheeft) ofwel het vonnis overtreden/schenden: omdat hij de kinderbijslag niet kàn doorstorten om de eenvoudige reden dat hij ze niet meer heeft.
Wat moet A nu in feite doen...?




-

[Vely]

Nu is de wetgeving zo dat de ouder waar de kinderen gedomicilieerd zijn het kinderbijslagrecht heeft

Dit is enkel juist indien de feitelijke scheiding gebeurd is voor 10/1997 (Ik ben niet zeker van de maand).
Nadien geldt het vermoeden van co-ouderschap:
De vader opent het recht; de moeder ontvangt de kinderbijslag. Ook indien de ouders gescheiden zijn.
Indien de kinderen bij de vader gedomicilieerd zijn, wordt er verder aan de moeder betaalt tot hij schriftelijk de kinderbijslag aanvraagt. (art 69 Kinderbijslagwet werknemers)
(Ik veronderstel hier dat de kinderbijslag komt uit het stelsel voor werknemers en dat de kinderen minderjarig zijn - voor meerderjarige kinderen is het verhaal anders)

[eylis]

vely, ik moet even toelichten: als ouder A de kinderbijslag blijft ontvangen voor een samengesteld gezin waarvoor de bijdragen dus veel hoger zijn dan frauduleert ouder A in feite. (En dan doortstort naar ouder B waar de kinderen dan gedomicilieerd zouden zijn) Want de hoogte van deze kinderbijslag is berekend op het nieuw samengesteld gezin. De gemeente heeft er zelf op gewezen dat het ofwel het één ofwel het ander is. Als de domciliering naar ouder B gaat, vraagt deze zelf de kinderbijslag aan en krijgt die enkel een kinderbijslag die berekend is op dat gezin.
Vergeet niet dat ouder A (opnieuw) gehuwd is en dat het in feite zijn nieuwe echtgenote is die de kinderbijslag ontvangt op de gemeenschappelijke rekening. Het spreekt voor zich, dat dit té ingewikkeld is.
Dus ofwel blijft domiciliering bij ouder A en wordt kinderbijslag doorgestort naar ouder B. Ofwel gaat domiciliering toch naar ouder B, maar dan moet ouder B ook de (lagere) kinderbijslag aanvragen bij haar werknemer. En dat kan perfect. Inmiddels hebben we vernomen dat de advocaat vermoed dat het inderdaad een kunstgreep is (van de rechter) om de domiciliering toch bij ouder A te houden ondanks dat de kinderen minder vaak bij deze ouder vertoeven. Ik laat het weten als er antwoord is.

[Vely]

Waarom zou er sprake zijn van fraude? De gemeente is niet bevoegd inzage kinderbijslag..

Uit je uitleg leid ik af dat A de vader is en B de moeder (De moeder heeft meer rechten dan de vader in de kinderbijslagwetgeving, dus dit is relevant)

als ouder A de kinderbijslag blijft ontvangen voor een samengesteld gezin waarvoor de bijdragen dus veel hoger zijn dan frauduleert ouder A in feite. (En dan doortstort naar ouder B waar de kinderen dan gedomicilieerd zouden zijn)

Dit zal niet gebeuren: De moeder wordt automatisch de wettelijke bijslagtrekkende zodra de kinderen bij haar gedomicilieerd zijn.

Moest ouder A de moeder zijn, blijft ze de wettelijke bijslagtrekkende tot de vader schriftelijk de aanvraag doet bij het kinderbijslagfonds indien de kinderen bij hem gedomicilieerd zijn. Zo zit de kinderbijslagwetgeving nu eenmaal in elkaar.
Zolang er geen sprake is van domiciliefraude, is er op niveau van de kinderbijslag m.i. geen probleem.

[eylis]

vely; dat is nu net hét punt....de rechter omschrijft uitdrukkelijk in het vonnis dat de vader de kinderbijslag die hij ontvangt voor de kinderen zal doorstorten naar de moeder. DAAR zit hem nu precies de angel in het vonnis....dit klopt alleen nog in het perspectief dat de rechter er van uit gaat dat de domiclie bij de vader blijft. Wat ik ook in de case uitlegde: in het eerste vonnis werden uitdrukkelijk 2 paragrafen gewijd aan enerzijds verblijf en domiciliering. In dit eindvonnis bespreekt de rechter enkel nog het verblijf én dat de vader de kinderbijslag moet doorstorten, maar wordt de domiciliering niet meer gewijzigd. Vandaar mijn conclusie....

[eylis]

voila: er is nieuws. Ouder B is met de 2 vonnissen naar de politie geweest. Vonnis 1 stipuleert duidelijk de domiciliering én een verblijfsregeling en de kinderbijslagverdeling. Het nieuwe vonnis stipuleert enkel een verblijfsregeling en de kinderbijslagregeling, die dus gewijzigd zijn.
Ouder A had overigens enkel maar eisen in verband met die 2 zaken (en niet mbt de duidelijke domicilieringstoewijzing).
Politie heeft de klacht opgenomen en wist te melden dat ouder A wel degelijk in fout is en de gemeentedienst niet alle nodige info getoond heeft.
Dit gaat naar de jeugdrechtbank. Politie meldde fijntjes aan ouder B dat hij met die 2 vonnissen in feite gewoon terug de kinderen op het oude adres kan laten domcilieren. Ook de paragraaf over de kinder ijslag is een duidelijk bewijs dat de domicliering niet gewijzigd kon en mocht worden.
Ik houd jullie op de hoogte.

[Vely]

heb je al meer nieuws ("officiëler" dan wat een politieagent zegt bij het registreren van een klacht)?

Ik ben op volgend vonnis gestoten: Arrest van het arbeidshof te Brussel van 26 juni 2014 (R.J. vs.K.3,A.R. 2013/AB/1031)
(via http://vlaanderen.famifed.be/nl/profess ... tin/nieuws)

Om na te gaan of de vader zich dan wel rechtsgeldig kan beroepen op artikel 69, §1, derde lid, KBW, dient er te worden gekeken naar de hoofdverblijfplaats van de kinderen. Volgens het hof dient deze bepaling zo te worden geïnterpreteerd dat zij enkel toepassing vindt indien de kinderen hun hoofdverblijfplaats effectief bij de vader hebben, en op die basis in het rijksregister worden opgenomen. Als praktische modaliteit wordt evenwel aanvaard dat het kinderbijslagfonds mag afgaan op de inschrijving in het rijksregister, de rechter die, in het kader van een betwisting moet oordelen of het verzoek van de vader om de betaling van de kinderbijslag te krijgen moet echter nagaan of de kinderen inderdaad hun hoofdverblijfplaats hebben bij de vader.

Hieruit concludeer ik dat zulke constructies opgezet om meer kinderbijslag te hebben, niet zouden mogen werken.

[eylis]

als er een gelijk verblijf is van 50/50, moet er nu éénmaal een domicilliering toegewezen worden... zo zit de Belgische wetgeving momenteel in elkaar.
Inmiddels hebben de advocaten van beide partijen de 2 vonnissen bekeken en naast elkaar gelegd. En als de vonissen correct toegepast worden zouden de kinderen, ondanks dat de hoofverblijfplaats toch bij ouder A is, de domiciliering toch bij ouder B moeten blijven (in het tweede vonnis staat er niet welke het domicilie-adres van de kinderen zal zijn, en in het eerste wel expliciet ) en omdat het tweede vonnis stipuleert dat de vader de verhoogde kinderbijslag moet blijven doorstorten, ipv dat de andere ouder nu zelf de kinderbijslag aanvraagt. Rechter heeft zich vergist met dat "doorstorten van kinderbijslag" en de advocaten hebben het ook niet in de gaten gehouden. Maar ik wel dus