Ik ga het kort schetsen, maar ik ben dringend op zoek naar wat informatie.
Ik en mijn ex zijn sinds een week of 2 uit elkaar, hij woont terug bij zijn moeder en ik ga terug bij mijn ouders wonen. We hebben samen 1 zoontje van 16 maanden oud.
Voor de stabiliteit van mijn zoontje ben ik niet akkoord met co-ouderschap, 7 dagen is te lang zonder moeder en 3 dagen is te kort om te wisselen. We gaan 18 maart naar een bemiddelaar van het CAW... Hier wordt dan de regeling getroffen...
Waarom ben ik niet akkoord met het co-ouderschap?
Omdat ik het gevoel heb dat het is om alimentatie uit de weg te gaan, omdat dat het 1ste was dat hij na de breuk tegen me zei, "ik ga geen alimentatie betalen".
Hij is me daarna enkele keren komen afdreigen met dat hij voor een 7/7 co-ouderschaps plan ging...
We waren feitelijk samenwonend, en mij is verteld dat ik dan als mama bijna geen rechten heb.
Mijn kind heeft ondertussen verlatingsangst, doet niks dan huilen en heeft zware nachtmerrie's...
Ik vind het erover gaan dat hij absoluut dit wilt WINNEN.
Het gaat hier niet over WINNEN, het gaat in 1ste instantie over wat het beste is voor ons kind!
Helaas heeft mijn ex een heel arrogante moeder die meent dat ze heel de wereld naar haar pijpen kan laten dansen en dan ook bereid is om een heel arsenaal aan advocaten in te huren om mij, mijn zoontje volledig af te nemen...
Nu is mijn vraag, is dit mogelijk?
Ik heb een goede job als zorgkundige, ik ben van plan om mijn bachelor in verpleegkunde te gaan halen, ik heb geen strafblad, geen drugsverleden en ik ben een goede moeder...
Mijn ex, heeft een drugsverleden, hij dumpt ons zoontje op de dagen dat hij het heeft bij zijn moeder of bij zijn tante en gaat dan zelf zijn gangetje.
De reden dat onze relatie gedaan is, is omdat ons huishouden getiranniseerd werd door zijn moeder. Ook is hij zo lui als de straat en was hij amper met ons kind bezig. Hij lag altijd op de zetel en ons zoontje moest zijn eigen maar bezighouden...
Veel mensen zeggen me, je gaat toch niet akkoord met dat co-ouderschapsplan... Maar ik ben maar bang dat ik niet veel keuze heb omdat ik niks kan aantonen en omdat ik bang ben dat ze me met hevige artillerie gaan aanvallen in de rechtbank...
Nu is mijn vraag, wat zijn als moeder mijn rechten en wat kan ik doen om deze dingen allemaal aan te tonen, en maakt dit mijn zaak sterk?
Dank u bij voorbaat