JuridischForum.be

Mijn schoonmoeder is terminaal ziek en wil op 16 september(haar huwelijksverjaardag) een eind maken aan haar leven.

Ik kan hier respect en begrip voor opbrengen, maar toch vind ik het maar een luguber idee, niet zo zeer dat ze ons wil/moet verlaten maar dat wij de familie aanwezig moeten zijn op het moment dat ze een spuitje/drankje of wat dan ook zal krijgen en ze haar laatste adem zal uitblazen.

Ondanks dat ik weet dat…voel ik me er rotslecht bij…heeft iemand ervaring met zo’n toestand(en)

Greetz.
Lex.

Beste,

Mijn schoonmoeder is ook na een slepende ziekte door een vorm van euthanasie overleden. Het is wel meer in de richting van passieve euthanasie gegaan ... morfine serieus opdrijven. Het was dus niet met "één spuitje". Maar het principe was hetzelfde ... we wisten dat ze er binnen enkele dagen niet meer ging zijn.

Hoewel het heel moeilijk is afscheid te nemen van iemand, was het zowel in ons geval als in dat van u toch maar een kwestie van tijd ... weinig tijd zelfs maar voor de patiënt zelf misschien ondraaglijk lang. Ik vind het dan ook ontzettend moedig van iemand om te zeggen "voor mij is het genoeg geweest, ik wil niet langer lijden en ik wil ook mijn omgeving niet langer pijn doen".

Uiteindelijk is het haar leven ... haar beslissing ...

Ik wens u en uw familie heel veel sterkte toe.

Lenny

Beste Lex,
Mijn moeder was ook terminaal ziek , en het was ook haar wens : bewust: te sterven.
Het mooie hiervan is dat ge echt afscheid kunt nemen, zaken uitpraten , bewust afscheid nemen ...
En dat is erg belangrijk in het verwerkingsproces en het rouwen.
Het is moedig van haar, zeker niet luguber. Want èèn ding is zeker in het leven ... we moeten allemaal hetzelfde straatje passeren !
Mijn moeder nam afscheid van elk van ons, we knuffelden nog wat en zeiden hoe graag we haar zagen ondanks de pijn die we haar soms aandeden.
Ze kreeg ook een spuitje en heeft ons dan verlaten.
Ik mis ze heel erg , maar ben wel blij dat ik bepaalde dingen nog kon zeggen , waar ik anders misschien levenslang last van zou hebben .
Sterkte kris

Beste Lex

Ik wens je zeer veel sterkte toe en ook aan je vrouw en de andere familieleden.

De wet staat het toe, maar toch vind ik het enerzijds ook luguber, zeker voor de nabestaanden.

Mijn moeder heeft een passieve euthanasie ondergaan. Onder het toedienen van palliatieve zorgen verstonden ze: afbouwen van eten en drinken, totale afbouw van medicatie. Dit stervensproces had vijf dagen geduurd. De kinderen moesten hiervoor tekenen. Gelukkig namen de arts, mijn broer en zus de eerste beslissing. Ikzelf had het hier heel moeilijk mee, maar met mijn verhaal ben je nu echt niets. Het lijden had hier veel te lang geduurd, want het hart bleef vrij sterk. Achteraf gezien had ons moeder eigenlijk de eerste dag al mogen sterven.

Weten dat je ongeneeslijk ziek bent, is alle dagen leven met de dood en is uiteindelijk geen fijn leven meer. Je schoonmoeder heeft zich waarschijnlijk al verzoend met de dood. Het sterven en afscheid nemen is voor haar misschien al gemakkelijker.

Het is je schoonmoeder haar wilsbeschikking, hoe moeilijk het ook voor je is. Ik begrijp dat. Je verstand zegt dat het goed is, maar je gevoel zegt "neen". Na het rouwproces doorgemaakt te hebben, zal je misschien heel anders neerkijken op je schoonmoeder. Je stelt dan de vraag: "Had lijden nog verder zin? Had het nog zin om verder af te takelen?"

Jij en je familie moeten nog veel meer moed hebben vandaag dan je schoonmoeder zelf. Terwijl je dit leest blinken de tranen in je ogen van verdriet en onmacht. Het is niet het "sterven" dat zo een pijn doet, maar het "afscheid" nemen van elkaar.

Om deze pijn te verlichten vind ik echt niet de juiste woorden om dit verdriet te verzachten. Neem de mooie en goede herinneringen aan haar op in je gedachten, houd ze vast, om dit moeilijk rouwproces goed door te komen.

Ik wens je ontzettend veel sterkte toe!

De beste en tevens logisch daaruit volgende meteen ook de mooiste is de Zwitserse euthanasiewetgeving waar het recht tot zelfbeschikking ook geregeld is zoals het moet en niet
zoals hier in deze bananenrepubliek. In Zwitserland kan je namelijk in alle discretie en in bijzijn van alleen diegenen die jij wenst of zelfs volledig alleen
heengaan op het moment dat je zelf kiest met het middel dat je zelf kiest. Het mogen dan in hoofdzaak kneuterboerkes in de bergen zijn maar op dat vlak
zouden we een voorbeeld kunnen nemen aan dat kleine landje

Beste,

Mijn grootvader is deze winter overleden.Hij vocht al anderhalf jaar tegen kanker.
Toen hij uitzaaïngen kreeg naar de lever toe,heeft hij zich geïnformeerd voor euthanasie.Echter-zijn omwonende broers en zussen zijn zéér katholiek,en hij wou het ze "niet aandoen"zo onkatholiek te sterven.

Gevolg: mijn grootvader heeft een lanzame,slepende dood gekend.afscheid konden we ook niet nemen-de laatste 3 weken at of dronk hij amper en contact maken ging niet meer.
Hij is snachts gestorven,zonder iemand.

Ik zou het ook hard vinden erbij te moeten zijn.Maar hij zou een mooiere dood gekend hebben!
en sterven doe je echt maar één keer natuurlijk-liever dan op de manier dat die persoon het draaglijk vindt? (neem dit laatste positief en niet-kwetsend op aub ; )

Het spijt me.
Ik denk dat dat wel eens euthanasie is een verademing...

Wordt bij euthanasie soms een dodelijke injectie gebruikt? Dan spreken we eigenlijk over dezelfde procedure die de VS gebruiken voor executies, maar dan op vraag van de stervende zelf. Doch in de VS is er hevige controverse of zo'n dodelijke injectie wel pijnloos is ; als je het bewustzijn niet zeer snel verliest kan je de verlammende drug en de drug die het hart stopt voelen en dat is heel pijnlijk. Los van het feit dat ik tegen de doodstraf ben, hoop ik dat men in België voor euthanasie enkel methodes gebruikt die volstrekt pijnloos zijn én bewezen pijnloos zijn.


Het klinkt luguber, en als je het niet aankan er bij te zijn wanneer de dood intreedt, kan je denk ik wel afscheid nemen en vertrekken net voordien. Ikzelf zou het niet kunnen een geliefde te zien sterven, ik zou wel zo lang mogelijk bij hem/haar blijven maar de kamer toch verlaten net voor ze het proces starten en voor de laatste adem etc plaatsheeft. Ik denk dat ik dat niet zou kunnen aanzien, en niet als laatste herinnering aan die persoon zou willen.

Maar effectief : voor de patiënt zelf is rustig afscheid kunnen nemen, op zijn/haar eigen manier, en zonder onnodige extra tijden van pijn kunnen gaan, een opluchting denk ik. Je kan nog alles uitpraten, uitgebreid afscheid nemen, ... Ik zou het zeker overwegen zelf moest ik in de situatie zitten, maar ik weet niet of ik het lef zou hebben om mijn eigen tijdstip van overlijden zo precies te stellen. Alle respect voor zij die daar de moed voor hebben, ik vind het enorm moedig als iemand zulke stap durft zetten.


PS: ik repliceer wel op een erg oud topic, maar ik heb eigenlijk geen weet op welke manier men euthanasie uitvoert. En ik ben 100% pro euthanasie als de patiënt zelf en in volle bewustzijn de beslissing neemt, ik vind wel dat men moet kunnen garanderen dat het volledig pijnloos is. En dat beweren ze in de VS ook van die injecties, maar ik hoop dat ze in België toch wat van naderbij onderzocht hebben welke methode 100% gegarandeerd pijnloos is. Ik denk dat het zonder die garantie zeker iets is wat ik nooit zou durven riskeren.

In Amerika geraken ze niet meer aan de producten omdat de pharma industrie ze niet meer wil aanbieden om mee te werken aan doodstraffen. Ze prutsen zelf met vanalles en uiteraard loopt dat wel eens totaal fout af.
Kan je niet vergelijken met wat men hier gebruikt.

Het euthanasiepakket dat in belgië wordt gebruikt bevat een aantal geneesmiddelen die in een exacte volgorde worden toegedient door een arts. Deze zal doorgaans begeleid worden door één of meerdere verpleegkundigen.

Tegenwoordig heb je hier in België het lovenswaardige LEIF initiatief, door het invullen van deze informatie en de drager ervan steeds in je portefeuille en medisch dossier te hebben vermijd je dat deze beslissing door je familieleden dient genomen te worden.

In Amerika geraken ze niet meer aan de producten omdat de pharma industrie ze niet meer wil aanbieden om mee te werken aan doodstraffen. Ze prutsen zelf met vanalles en uiteraard loopt dat wel eens totaal fout af.
Kan je niet vergelijken met wat men hier gebruikt.

Klopt. Schandalig genoeg. En die middeltjes worden vaak geprepareerd door gewone bedienden in het gevangeniswezen omdat artsen niet mogen meehelpen een leven te beëindigen. In sommige staten werd geëxperimenteerd met dodende middelen die bij de slachting van dieren werden verboden wegens niet bewezen dat het pijnloos is. Maar er mee experimenteren op een gevangene is moraal gezien wel OK volgens de Amerikaanse justitie. Het komt dus duidelijk op wraak aan, doden op eender welke manier; dat is geen justitie. Sommige staten willen het vuurpeloton herinvoeren. Nochtans was in de jaren 70 (voor de injecties het standaardmiddel werden) de doodstraf al eens 4 jaar afgeschaft omdat de grondwet (8th amendment) "gruwelijke en ongewone straffen" verbiedt. Met medicatie knoeien om iemand te doden zonder kennis of het überhaupt pijnloos is, lijkt me anders wel onder die gruwelijke en ongewone straffen te vallen.

Het euthanasiepakket dat in belgië wordt gebruikt bevat een aantal geneesmiddelen die in een exacte volgorde worden toegedient door een arts. Deze zal doorgaans begeleid worden door één of meerdere verpleegkundigen.

Tegenwoordig heb je hier in België het lovenswaardige LEIF initiatief, door het invullen van deze informatie en de drager ervan steeds in je portefeuille en medisch dossier te hebben vermijd je dat deze beslissing door je familieleden dient genomen te worden.

Maar zijn die geneesmiddelen niet dezelfde type producten die men gebruikt bij terechtstellingen? Ik weet dat je beiden niet kan vergelijken, maar het geeft toch een beetje een luguber gevoel indien dat zo is... Ik denk dat, moest ik ooit in die positie zijn, passieve euthanasie me meer als optie te overwegen valt. Omdat je dan gewoon langzaam het bewustzijn verliest en niet meer wakker wordt, terwijl bij een dodende substantie je het wel heel écht en heel bewust meemaakt. Alle respect voor wie daarvoor kiest. Ik zou er denk ik het lef niet voor hebben.

Neen, het euthanasiepakket is een medisch samengesteld pakket van een cocktail van medicatie. Het doel ervan is juist pijnloos en sequentieel alle vitale levensfuncties stil te leggen. Euthanasie waarbij het de initiatiefnemer zelf is die ervoor kiest is eindelijk medisch en ethisch aanvaard in Europa. Je kan dit niet vergelijken met de situatie in de VS waar dergelijke onderwerpen nog steeds taboe zijn in een groot gedeelte van de samenleving en waar de doodstraf, een op zijn best, slechts gedeeltelijk aanvaarde strafmaat is.
Het zou me absoluut niet verbazen dat het wettelijk onmogelijk is voor het bedrijf dat voor de Europese markt deze cocktails maakt haar expertise en/of producten aan te bieden op de Amerikaanse markt.

Het verschil tussen passieve en actieve euthanasie is een persoonlijke keuze. Beiden maken intensief gebruik van morfine zodat de patiënt zijn sterven niet ervaart. Bij ene is het voorbij in minder dan dertig minuten, bij de andere kan verhongeren en verdorsten een week duren. Bij beiden dien je bewust te kiezen en tenslotte worden de dodelijke substanties pas toegediend als je het volle bewustzijn reeds verloren hebt.

Ik ben eerder de andere mening toegedaan.

Persoonlijk zou ik een knaller van een feest geven voor vrienden, familie en kennissen, indien mogelijk nog een laatste vakantie maken met naasten en dan, wanneer iedereen in volle bewustzijn het afscheid en het definitieve ervan beseft, in stilte en intimiteit er snel komaf mee maken. Waarom hen nog een week lang confronteren met een wegterend lichaam waar de geest, het ik al lang uit weg is?

In de death row van de VS hoor je wel vaker van de bewakers dat gevangenen geen angst hebben voor de dood, wel voor de executie. Omdat die cocktail van medicatie lang niet bewezen is altijd pijnloos te zijn.

Om dezelfde reden zou ik passieve euthanasie (waar je toch al buiten bewustzijn bent) ergens minder beangstigend vinden dan een arts die de kamer binnenkomt om dodelijke middelen toe te dienen. Zelfs al verdoven ze je eerst volledig, dan nog ben je toch heel bewust van het moment waarop je gaat sterven.

De doodstraf in de VS wordt (of beter, werd, want door tekort aan producten knoeien ze nu met experimentele middeltjes)
* een kortetermijn barbituraat ingespoten waarbij de veroordelde als alles goed gaat (...) binnen de 10 seconden het bewustzijn verliest. De dosis verdoving is an sich een overdosis zodat de veroordeelde daarvan alleen al zou sterven.
* vervolgens wordt spierverslapper toegediend opdat de longen zouden ineenklappen en ademhaling dus niet meer normaal mogelijk is (en handig voor de VS: door de verlamming kan de veroordeelde niet meer laten merken indien hij nog bewust genoeg is om pijn te ervaren)
* als laatste wordt een middel toegediend dat het hart stillegt en extreem pijnlijk is. Het argument dat de veroordeelde buiten bewustzijn is, kan je enkel aanhalen als die verdoving correct is gebeurt, en dat is al een eerste vraagteken dat meer en meer voorkomt.


Nu zijn doodstraffen en euthanasie totaal anders, maar er is een overlappende factor: men wil een mensenleven beëindigen op een fysiek pijnloze manier. Ik mag dus hopen dat ze niet diezelfde cocktail van medicatie gebruiken als voor executies, want daar is het pijnloze verre van bewezen. En het laatste dat we willen, hoop ik toch, is dat iemand die sereen wil sterven en euthanasie aanvraagt alsnog een pijnlijke dood sterven zou. Hetgeen wel mogelijk is als men niet extreem voorzichtig is met de gebruikte middelen die men toedient.

PS: er is bij mijn weten geen wet die export van middelen voor executies verbiedt, maar al heel wat Europese producenten van die middelen hebben zelf uit eigen vrije wil beslist dat ze uitvoer naar de VS niet langer wensen uit te voeren als er risico is dat de middelen voor een executie gebruikt worden. Gezien de felle anti-doodstraf sentimenten in Europa en gezien de EU wetgeving (die de doodstraf uitdrukkelijk verbiedt aan alle lidstaten en uitlevering van niet-EU burgers enkel toelaat mits men garantie krijgt dat hij in eigen land niet ter dood veroordeeld zal worden) zal je weinig Europese bedrijven vinden die nog bereid zijn om aan de VS te gaan leveren als ze niet weten of het middel niet bij executies gaat gebruikt worden.

Ik heb een dubbel gevoel in die zin dat ik 100% voor euthanasie ben (onder de stricte voorwaarde dat de patïënt terminaal is en zelf in alle helderheid van geest de keuze maakt, of voorheen een document registreerde met de wens tot euthanasie indien hij ooit comateus en terminaal in het ziekenhuis belandt) maar ik betwijfel of humaan doden echt mogelijk is zonder dat het soms misloopt en de stervende alsnog pijn lijdt. Uiteindelijk spelen we een beetje voor moeder natuur indien het om actieve ipv passieve euthanasie gaat.

In de marge: wereldwijd zijn er nog maar 4 landen die euthanasie gelegaliseerd hebben: België, Nederland, Luxemburg, en Zwitserland. De Benelux behoort tot de absolute pioniers.

Mensen klagen wel eens over vanalles en nog wat in België, maar beseffen soms niet dat we wel degelijk in een legaal zeer vooruitstrevend land wonen...

Kleine correctie:

- euthanasie is legaal in België, Nederland en Luxemburg.

- geassisteerde zelfdoding is legaal in Zwitserland, Duitsland, Albanië, Colombië, Japan en in de VS staten Washington, Oregon, Vermont, New Mexico en Montana.

We spreken dan effectief over actieve levensbeëindiging, waar opzettelijk middelen worden toegediend die het leven bijna onmiddellijk beëindigen.

Passieve euthanasie, lees palliatief uithongeren is in tientallen landen legaal of bevindt zich aan de positieve zijde van de legale schemerzone, lees het wordt stilzwijgend gedoogd zoals hier decennialang werd toegepast door moedige huisartsen.
Denk hierbij aan landen zoals, Canada, India, GB, Mexico en anderen.
In Uruguay bestaat reeds sinds 1932 het wettelijk concept 'moord uit medelijden'. Hierdoor kan een rechter euthanasie door een arts wettelijk aanvaarden indien de patiënt met een handgeschreven ondertekend document zijn arts smeekt om hem uit zijn lijden te verlossen en indien de arts in zijn gemeenschap erkend wordt als 'een man van eer'. Hoogstwaarschijnlijk de vroegste wetgeving die dit thema tracht te incorporeren.

Vanuit historisch oogpunt mag men echter zeker het reeds laat middeleeuws erkende concept van de genadedood op het slagveld niet uit het oog verliezen. Een concept dat vermoedelijk reeds in de oudheid (Romeinen) werd toegepast, doch waar er weinig tot geen sporen van zijn overgebleven.