Rechten van het kind: spaarrekening

[koekiemonsterl]

Hoi,

Ik hoop dat iemand mij kan helpen. Ik ben nu 19 jaar , in 2000 besloot ik om niet meer naar mijn vader te gaan. Toen ik 18 werd kreeg ik de volmacht over mijn spaarrekening die ik toen had bij hem. Maar nu blijkt dat hij in 2003 al mijn spaargeld van mijn rekening gehaald heeft. Kan ik hier iets tegen beginnen of mag een vader zomaar de spaarcenten van zijn kinderen opnemen en opgebruiken voor zichzelf. Mijn moeder was medevoogd van die rekening, maar men heeft haar nooit toestemming gevraagd in 2003. Hopelijk kan iemand mij hier meer over vertellen.

[roderidder]

Je kan altijd eens contact met je vader opnemen en hem eens vragen of je mag langskomen om bij te praten

Ik ben nu 19 jaar, in 2000 besloot ik ...

Mijn mening is dat 11 jaar wat jong is om dergelijke besluiten te maken

RR

[mapleleiah]

Je kan altijd eens contact met je vader opnemen en hem eens vragen of je mag langskomen om bij te praten

Ik ben nu 19 jaar, in 2000 besloot ik ...

Mijn mening is dat 11 jaar wat jong is om dergelijke besluiten te maken

RR

Dat is geen antwoord op de vraag van de OP.

En ik krijg iets van mensen die altijd aanraden om te gaan praten met degene met wie het contact verbroken werd. Soms zijn daar echt wel geldige redenen voor en het is niet aan ons om daarover te oordelen.

Lenny

[roderidder]

Ik hoop dat iemand mij kan helpen.

...

Je kan altijd eens contact met je vader

Dit is m.i. wel degelijk een antwoord en het is niet uitgesloten dat de echte hoofdoorzaak geen echte centenkwestie is (was)
Wat mij betreft is die "iemand" hier mogelijks de vader

RR

[mapleleiah]

Ik zeg niet dat de mogelijkheden die ik hieronder vermeld hier van toepassing zijn, maar met altijd de raad te geven van terug te gaan naar een persoon met wie het contact verbroken is zou u wel eens al dan niet ongewild mensen terugsturen naar mishandelaars, misbruikers of gewoonweg psychopaten!

Ouders, familie en vrienden zijn niet altijd heilig ... kinderen ook niet!

Lenny

[mr]

als ik het goed voor heb kon men vroeger idd. zonder problemen de spaarboekjes van je kinderen "leegroven".

Sinds enige jaren is dit echter niet meer zo EN kan men dit niet meer doen. Het is een beetje zoals het kinderlijke principe "gegeven is gegeven en blijft gegeven". Deze regeling is al enige jaren van toepassing.

Ik denk dat een eenvoudig telefoontje naar de bank moet volstaan om te weten te komen hoelan deze regel al van toepassing is.

• Effe terzijde: Omwille van deze regeling is het mss als ouder interessant om een spaarboekje van je zoon/dochter te openen op je eigen naam. Waarom? Stel dat alles scheef komt te liggen tussen jij als ouder en je zoon/dochter, zo kan je nog steeds al je gespaarde centen voor hem/haar zonder problemen afnemen voor zijn/haar de 18e verjaardag. Als men dit als ouder moreel gezien kan doen, daar spreek ik me niet over uit (elke situatie is anders).

• Ikzelf heb het spaarboekje van mijn dochter laten blokkeren toen ik scheidde van mijn vrouw. Momenteel kan niemand aan dit geld aan, enkel mijn dochter op haar 18e verjaardag. Je moet weten dat mijn ex de spaarcentjes van mijn dochter wou verdelen. Het is niet omdat zij geen geld had, dat ze dat van onze dochter moest nemen. Terwijl ik elke maand geld had gestort op het spaarboekje van mijn dochter. (ter info: het gaat over een spaarboekje van 12.500,00 EUR). De rechter oordeelde in mijn voordeel omdat ik kon aantonen dat ik deed in het belang van het kind en niet om mezelf te verrijken. Als ik in den tijd een spaarboekje had geopend in mijn naam voor mijn dochter had mijn ex nooit tam tam moeten verkopen aangaande de spaarcenten van onze dochter. Zo, nu heb je een 2e reden waarom het interessant is om een spaarboekje voor je kinderen te openen in je eigen naam.

• Kortom, als ouder is het interessant om een spaarboekje van je kinderen te openen in je eigen naam. Zo kan je jezelf als ouder indekken EN zo kan je je kinderen indekken als je denkt dat je partner de centjes van je kinderen wil verdelen (pikken).

[j.demoor]

‘Ik ben nu 19 jaar...nu blijkt dat hij in 2003 al mijn spaargeld van mijn rekening gehaald heeft.’ houdt in dat u in 2003 19 - (2008-2003) = 14 jaar en dus minderjarig was.

“Art.376.Wanneer de ouders het gezag over de persoon van het kind gezamenlijk uitoefenen,beheren zij ook gezamenlijk zijn goederen...”(Burgerlijk Wetboek).

Uit wat u meedeelt kan niet afgeleid worden dat uw ouders al dan niet het gezag over uw persoon gezamenlijk uitoefenden.

‘Wanneer geld op naam van een minderjarige aan een spaarkas of een bank wordt toevertrouwd,hebben de ouders daarop geen wettelijk vruchtgenot,maar wel het recht van beheer.In geval van gebruik van dit geld door de ouders,moeten zij rekenschap ervan kunnen geven.Dit geld of zijn opbrengst kan alleen worden gebruikt wanneer het aangewend is in het voordeel van het kind met uitsluiting van de kosten van opvoeding,opleiding en levensonderhoud,die in ieder geval op de ouders rusten‘(Rb.Brussel 25 april 1995,Pas.1995,III,9).

‘Het plaatsen van eigen gelden door een ouder op een spaarboekje op naam van zijn minderjarig kind kan niet worden beschouwd als een definitieve schenking.De bedoeling om te schenken bestaat pas op het ogenblik van de meerderjarigheid van het kind of vroeger ingeval van ontvoogding‘(Antwerpen 17 januari 2000,R.W. 2000-01,272).

Ga volledigheidshalve naar (Belgische wetgeving) onder Belgisch Staatsblad in http://just.fgov.be .Klik voor WetBOEKEN in de balk achter ’Juridische aard’ op het omgekeerd driehoekje uiterst rechts.