alimentatie na lang huwelijk

[nestor zachirias]

de nieuwe scheidingswet voorziet een maximum duur voor betaling van alimentatie gelijk aan het aantal jaren huwelijk.

mijn echtgenote en ik gaan uit mekaar na 21 jaar huwelijk. de beslissing is gemeenschappelijk. we zijn totaal van mekaar vervreemd en deelden de laatste 2 jaar zelfs geen kamer meer in onze woning.

mijn vrouw dringt nu aan op het verkrijgen van alimentatie gedurende 21 jaar. kan ik op mijn 45ste veroordeeld worden tot 21 jaar alimentatie?

men moet weten dat mijn echtgenote ongeveer 500.000 euro krijgt uit de verdeling van ons samen opgebouwd vermogen en een beroep uitoefent die haar vorig jaar ongeveer hetzelfde inkomen als mij heeft opgeleverd hetzij toch om en bij de 100.00 euro netto.
haar loon bestaat wel puur uit comissies en is dus van nature uit variabel.
daarom denkt ze dat dit loon niet in aanmerking kan worden genomen voor het bepalen van de alimentatie.

ik wil graag een akkoord met haar bereiken maar heb geen idee wat de grenzen zijn van haar rechten.

ik richt mij tot dit forum omdat wij in het buitenland wonen en dus niet direkt een beroep kunnen doen op een advokaat.

met dank

[scorpioen]

Misschien is de wetgeving in het land waar u woont voordeliger voor u dan de Belgische wet en kan deze wet worden toegepast.

scorpioen

[nestor zachirias]

kan die wet dan worden toegepast ook al werd het huwelijk in belgie voltrokken? ik dacht van niet

en betekent uw antwoord dat de wet in belgie inderdaad zo nadelig is voor de vaste broodverdiener?

voor alle duidelijkheid ik tracht mij niet te onttrekken aan mijn wettelijke verplichtingen. ik wil enkel een regeling uitwerken die correct is voor partijen die tesamen hebben beslist om hun huwelijk stop te zetten.

[j.demoor]

“Art.55.§1.De echtscheiding...worden beheerst:1°.door het recht van de Staat op wiens grondgebied beide echtgenoten bij de instelling van de vordering hun gewone verblijfplaats hebben...§2.De echtgenoten kunnen evenwel kiezen welk recht op de echtscheiding...toepasselijk is...“(Wetboek van internationaal privaatrecht 16 juli 2004).

“Art.301...§ 2...De rechtbank kan het verzoek om een uitkering weigeren indien de verweerder bewijst dat verzoeker een zware fout heeft begaan die de voortzetting van de samenleving onmogelijk heeft gemaakt...§ 3. De rechtbank legt het bedrag van de onderhoudsuitkering vast die ten minste de staat van behoefte van de uitkeringsgerechtigde moet dekken.De rechtbank houdt rekening met de inkomsten en mogelijkheden van de echtgenoten en met de aanzienlijke terugval van de economische situatie van de uitkeringsgerechtigde. Om die terugval te waarderen, baseert de rechter zich met name op de duur van het huwelijk, de leeftijd van partijen, hun gedrag tijdens het huwelijk inzake de organisatie van hun noden en het ten laste nemen van de kinderen tijdens het samenleven of daarna. De rechter kan indien nodig beslissen dat de uitkering degressief zal zijn en in welke mate.De onderhoudsuitkering mag niet hoger liggen dan een derde van het inkomen van de uitkeringsplichtige echtgenoot.§ 4. De duur van de uitkering mag niet langer zijn dan die van het huwelijk.In geval van buitengewone omstandigheden, kan de rechtbank de termijn verlengen...”(Burgerlijk Wetboek).

Ga volledigheidshalve naar (Belgische wetgeving) onder Belgisch Staatsblad in http://just.fgov.be .Klik voor WetBOEKEN in de balk achter ’Juridische aard’ op het omgekeerd driehoekje uiterst rechts.