Dag forumleden,
Mijn zus heeft vandaag zware pil te slikken gekregen. Ze kreeg vandaag de uitspraak over de verblijfsregeling van haar 2,5 jarige dochter. Zij vroeg dat haar dochter hoofdzakelijk bij haar zou verblijven omdat mijn zus terug wilt keren naar haar vertrouwde omgeving. Ook tijdens de relatie heeft wou ze samen met haar partner hier komen wonen, maar hij heeft dat nooit toegestaan. Dus na de breuk is mijn zus terug verhuisd naar haar vertrouwde omgeving.
Maar mijn zus wilde ook de hoofdzorg opnemen omdat haar partner nooit veel zorg gedragen heeft voor hun dochter. Hij was wel soms aanwezig maar de werkelijke zorg gebeurde door mijn zus. Mijn zus wilde haar zorg (zoals ze die al in het gezin opnam) verder zetten, maar dan wel in een omgeving waar zij over een netwerk beschikt. De gemeente waar ze opgroeide en waar haar familie en vrienden wonen en waar er veel helpende handen klaarstaan. .
Haar partner vroeg een week om weekregeling. In hun huidige woonplaats (zo'n 90 km van mijn zus haar vertrouwde omgeving).
De vrederechter besliste echter dat het hoofdverblijf bij de vader komt en dat mijn zus haar dochter nu gedurende steeds een periode van een 11 dagen niet te zien krijgt.
Hoe is het mogelijk dat een partner die het kind maar 50% van de tijd wil ze toch voor 80% van de tijd krijgt? Dus meer dan hij gevraagd heeft? Is dit courant? Zijn daar precedenten van?
Mijn zus heeft haar partner nooit zwart willen maken in deze procedure (hoewel ze daar volgens mij alle redenen voor heeft). Ik heb dus het gevoel dat de vrederechter echt niet beseft dat mijn zus de hoofdverzorger was van het kind. En dat het belang van het kind hier dus ernstig geschonden wordt. Deze beslissing is echt niet in het belang van mijn nichtje. Kunnen wij (haar zussen, broer, ouders, familie, desnoods haar hele netwerk) naar die vrederechter gaan om dat toch duidelijk te bepleiten dat haar beslissing in de eerste plaats een onschuldig kind treft?
Of is er een andere manier waarop wij deze beslissing kunnen keren?
Mijn zus is nu op zoek naar een studio in de buurt van haar ex en hoopt de zaak daarmee te kunnen heropenen. Ze is helemaal bereid om haar kind boven haarzelf te plaatsen door te gaan wonen in een plaats waar ze zelf geen hecht netwerk heeft en dus mee gaat in de manipulaties van haar ex.
Waar kan ze best voor pleiten? week om week of toch hoofdverblijf bij haar maar dan in de buurt van de vader? Of kan ze toch beter voor beroep gaan?
Groetjes,
van een bezorgde zus en nog bezorgdere tante.