Beste,
Recent heb ik besloten om weg te gaan van mijn ex partner. We hebben samen een zoon van 2 jaar. Hij is niet geschikt om voor het kind te zorgen en toch eist hij co-ouderschap. Ikzelf vind dat co-ouderschap nefast is voor het kind. Bovendien is mijn ex partner gecolloceerd geweest en heeft psychologische problemen. Hoe kan ik dit best aanhalen in de familierechtbank? Bewijzen van zijn mentale toestand heb ik niet. Hij is een goede manipuleer en een pathologische leugenaar.
Momenteel leef ik ondergedoken in een crisisopvang samen met mijn kind. Mijn ex partner heeft het kind 2 weken niet gezien. Hij vraagt constant om het kind te zien? Kan ik dit weigeren tot er een vonnis is? Gaat het niet in mijn nadeel werken als ik blijf weigeren?
Ps: we zijn niet getrouwd of samenwonend