JuridischForum.be

Beste,

Een korte schets van de situatie:
Wij zijn gehuwd zonder scheiding van goederen.
Wij hebben 20 maand geleden samen een huis gekocht.
Nu wil mijn vrouw weg van bij mij, ze had eerder aangegeven dat ik "het huis mocht hebben" voor de kinderen .
Zijzelf moest niets hebben van het huis. Ondertussen is ze uiteraard bijgedraaid en zal ze toch haar deel van de koek willen.
Ikzelf heb quasi alle werken (elektriciteit, plakken, etc) alleen of met vrienen gedaan.
Wij woonden eerder al bijna 9 jaar samen in mijn vorig huis, dat ik van de hand gedaan heb om dit huis te kunnen kopen.
Wij hebben zwaar geïnvesteerd in dit huis, met als gevolg dat de spaarcenten er ook doorgevlogen zijn.
Wij zijn altijd van mening geweest, dat we altijd spaarden voor iets, liever dan een lening aan te gaan.

Mijn vrouw heeft ook lange tijd thuisgeweest met een ziekteuitkering.
Mijn loon ligt merkelijk hoger dan haar loon, soms bijna 2x zoveel.
Ik heb daar nooit een punt van gemaakt, maar het is wel dankzij mijn harder werken (soms 55u/week) terwijl zij ziek thuis was, dat we de kosten van het huis altijd kunnen dragen hebben.

Mijn vraag is dus: wat zijn mijn mogelijkheden om er (financieel dan toch) zo goed mogelijk uit te komen?
Ik zou het huis vooral willen houden voor de kinderen, voor het werk ik er al ingestoken heb, ik woon er graag.
Ik wil nu ook niet in een situatie komen waarin ik van maand tot maand moet leven om te overleven.

Ik heb wel al een afspraak met de bank en de notaris, ik bereid mij gewoon graag voor.

Alvast bedankt!

Je bent dus gehuwd volgens het wettelijk stelsel. Dat is scheiding van goederen doch gemeenschap van aanwinsten. In mensentaal wil dit zeggen dat wat bewijsbaar van u was voor je trouwde (en erfenissen) van u blijft doch alles wat gebeurde binnen het huwelijk gemeenschappelijk is. Elk de helft.

Da s een harde noot om kraken doch je hoger salaris en noeste arbeid komt in de gemeenschap. Als je beiden “niets” had toen je trouwde is t nu elk de helft van het gemeenschappelijk vermogen.

De enige uitweg is het principe van wederbelegging. Niet alles wat tijdens het huwelijk gebeurt is per se gemeenschappelijk.

Dit is niet onlogisch: u heeft uw eigen huis verkocht om samen een huis te kopen.

Dit diende wel verklaard te worden..

rt. 1402. <W 14-07-1976, art. 2> Wederbelegging wordt geacht te zijn gedaan ten aanzien van een der echtgenoten, wanneer deze bij de aankoop van een onroerend goed verklaard heeft dat de aankoop geschiedt om hem tot wederbelegging te dienen en voor meer dan de helft betaald is uit de opbrengst van de vervreemding van een eigen onroerend goed of uit gelden waarvan het eigen karakter behoorlijk is aangetoond.

Art. 1403. <W 14-07-1976, art. 2> De echtgenoot die een onroerend goed verkrijgt door middel van gemeenschappelijke gelden, kan in de akte een verklaring van vervroegde wederbelegging doen. Voor zover de echtgenoot binnen twee jaar na de datum van de akte meer dan de helft terugbetaalt van het bedrag dat uit het gemeenschappelijk vermogen is opgenomen, wordt het verkregene een eigen goed te rekenen van de terugbetaling

@Ghentian:
Ik probeer te volgen maar een en ander is niet zo duidelijk, mede door het juridische taalgebruik.
Op het moment dat ik mijn vorige huis verkocht heb, waren we anderhalf jaar getrouwd.
Ik had dan bijna 8 jaar afbetaald van de lening.
Ik denk wel dat er indertijd wel degelijk gesproken is van wederbelegging als we bij de notaris alles besproken hadden.

Kwestie van iemand te laten schrappen uit de hypotheek: Hoe gaat dat in zijn werk en welke kosten zijn daar ongeveer mee verbonden?