#2 , 13 aug 2018 16:12
U vertrekt vanuit het onwettelijke standpunt dat er sprake is van "bezoekrecht". Dat is niet correct. die term is al sinds 1995 uit het wetboek geschrapt. Ouders voeren samen co-ouderschap: dat betekent dat ze beiden het recht en de plicht hebben hun kind op te voeden, er een ouderlijke band mee te ontwikkelen en te onderhouden. die omgang en het verblijf wordt geregeld via een verblijfsregeling. Als de ouders er niet over eens geraken, doet de rechtbank dat. Als één van beide ouders er om vraagt wordt gelijk verdeeld verblijf toegestaan. als de rechter dat niet wil toestaan moet hij een degelijk gegrond én aantoonbaar argument kunnen aanvoeren. U gebruikt tevens nog de term "..in het belang van het kind..." Laat nu dat precies een term zijn die een rechter niet meer mag gebruiken om deze of gene verblijfsregeling wel of niet toe te staan. Ik heb de indruk dat de verblijfsregeling enkel tussen u beiden is afgesproken. tja, dan is er geen enkele manier om zaken ook af te dwingen. De redenen die u aanhaalt: familiefeesten ed zijn persoonlijke argumenten en vast wel belangrijk, maar u kan er niets mee afdwingen. (cfr in het belang van het kind...niet objectief aantoonbaar) Er zit niets anders op dan een verblijfsregeling officieel te laten vastleggen via notaris of rechtbank en daar aan te houden. Want een mondelijke afspraak werkt alleen als er aan beide kanten genoeg wil is om daar soepel mee om te gaan. Nog een belangrijke tip: tracht bij de rechtbank geen regeling uit de wacht te slepen dat de familiefeestenbelangrijk zijn in het belang van het kind. Dan kan kan de andere ouder evenveel andere redenen van emotioneel/relationele aard aangeven om zijn zaak te bepleiten en dan bent u vertrokken voor een aantal sessies rechtbank met dito kosten. een advocaat zal steeds bereid zijn uw zaak te bepleiten. Maar de hamvraag is: strookt uw eis met de actuele realiteit en haalbaarheid? En dan nog een eigenaardige wending in uw verhaal (en ik citeer): ".....Ik wens enkele weekends expliciet mijn kind bij te houden en stelde dat voor aan papa....." als u dat expliciet wenst is het overduidelijk dat dit geen voorstel is, maar een mededeling van een feit waar u niet over onderhandeld. Onafgezien nog van het feit dat u het heeft over "mijn kind", neen het is "ons kind" Co-ouderschap vraagt veel meer water in de wijn en creatief overleg dan men op het eerste zicht zou denken. Feesten en uitstappen worden op andere data gepland. vakanties worden anders geregeld etc. Probeer iets te doen aan uw evenementenagenda of sta de papa in ruil evenveel "speciaaltjes" toe. Onderhandelen is het toverwoord.