Hallo,
In 2016 ben ik gescheiden. Samen hebben we 2 kinderen, die toen 4 en 6 waren.
We hebben beslist een EOT op te maken, via een bevriende advocaat. Alles wat ik erin wou hoefde niet van mijn ex, we gingen vrienden blijven. Ik heb hierover verschillende mails verstuurd, dat ik bang was dat er toch een kink in de kabel ging komen of een derde er zich mee ging bemoeien en ik mijn kinderen te weinig ging zien.
In die mails stond ook dat ik ze wel altijd kon en mocht zien, maar niet in EOT.
De maanden gaan voorbij en de kinderen vragen vaker, mogen we nog iets langer bij jou blijven, kom je ons eens extra halen deze week...
Ik geef deze boodschap door en krijg te horen van haar, dat ik ie woorden in hun mond leg en hiermee moet stoppen. Ook de kinderen krijgen het deksel op de neus en noemen tot op vandaag mama NEE.
Ondertussen probeer ik via bemiddeling een compromis te bekomen met haar, ze komt naar bemiddeling maar weigert om iets op papier te zetten of er een cent in te betalen.
De kinderen blijven maar vragen om de helft bij mama en de helft bij moeke te zijn. 2 maand geleden probeer ik terug via bemiddeling tot een compromis te komen, de woensdag vraag ik een uitbreiding en de maandag erop laat ze me via mail weten dat ze zal verhuizen met de kinderen naar ichtegem (40km) verder en dat er voor mij niks wijzigt, daar ik ze op papier zogezegd maar om de 14d een weekend heb EN de donderdag in de kleine vakanties.
Kortom zonder overleg of niks, sleurt ze de kinderen 40 km verder, school is al in orde, hobby's....terwijl er in EOT staat dat ze dit moet bespreken. Ik start een kort geding en zonder veel info verlies ik de zaak. Kinderen moeten maar volgen en wat hun vraag betreft,pffff whatever ze zijn pas 6 en 8 zij weten niet wat het inhoudt (woorden van ex) en zij geef ze een stabiele gezinssituatie. Ze gaf zelfs toe dat ze vlucht van mij en ik haar met rust moet laten, ik ben volgens haar niet de moeder (heb ze geadopteerd)dus evenveel ouderlijk gezag.
Ze verhuist, regelt alles achter mijn rug en presenteert de rekeningen, terwijl er eerst moet afgesproken worden. Ze neemt de telefoon niet op als ik bel voor de kinderen (volgens eot mag de ander ouder altijd contact opnemen), ik mag niet naar de tennis gaan kijken op een kijkmomentje op vrijdag (schending van haar privacy), Video oproep neemt ze niet op, ik mag de kinderen eens niet meer extra ophalen (wat ik in het verleden altijd deed op di)
Kortom ze maakt er een strijd van, een strijd waar ik moe van wordt.
Ik mag in mijn weekend de brokken lijmen die zijn in de 14d veroorzaakt, kinderen durven geen gesprek aangaan met haar omdat ze altijd nee zegt.. Ik heb nog 1 wanhoopspoging gedaan om te praten met haar, maar ze wil niet tot een afspraak komen dus....ben ik in beroep gegaan. Ondertussen zit ik er mentaal door (neem ik anti depressiva) om toch te kunnen functioneren.
Ik ben bang dat alles zal blijven zoals het is en ik voel dat ik dit emotioneel niet aankan, hoe ze me treitert, pest en provoceert,....vooral bang dat mijn kinderen zullen afbrokkelen en in een loyaliteitsconflict zullen geraken.
Hoe kan ik me hier best op voorbereiden. Ik wil aantonen aan de rechter dat ik betrokken wil zijn, dat ze mij ook nodig hebben, dat ze meermaals deze vraag stellen, teksten en tekeningen maken met hoe zij het zien. Ik ben zelfs bereidt toch af te geven en in plaats van week/week, 5/9 wil om ze niet nogmaals van school te doen veranderen en ik zal wel heen en weer rijden, zolang er maar geluisterd wordt naar hen.
Ik mis ze ook superhard!!!