JuridischForum.be

Dag dag

Ik zit met de handen in het haar. Ik ben nu 8 jaar uit elkaar met de vader van onze twee kinderen (10 en 11). Ze gaan 3 weekends per maand naar hem toe.
Het is nooit makkelijk geweest maar sinds een jaar is het heel lastig naar de kinderen toe. de nieuwe vriendin van de vader heeft moeite met de aanwezeigheid van mijn kinderen sinds ze er zelf heeft. ze heeft me een brief geschreven dat ze in de weekends mijn kinderen niet wil en of ze doordeweeks kunnen komen want dan werkt ze tot savonds en hoeft ze ze niet te zien (letterlijk beschreven in brief). Dit zou een verhuis naar andere stad betekenen. Vanaf dat moment voelen de kinderen zich zeer onwelkom. Ze hebben ook uitgesproken aan de kinderen dat ze moeite heeft als ze daar zijn. Daarnaast roept de vader veel. Krijgen hun kindjes wel een koekje, de mijne niet etc etc. School heeft moeten ingrijpen omdat vader enorm hard aan het schreeuwen was op school naar de kinderen. CLB ingelicht. Nu was het een maand beter maar nu is het terug opnieuw niet goed. Kinderen gespannen, slapen slecht als de wissel nadert, schoolresultaten achteruit, geven aan niet meer te willen gaan en bespreken onderling dat ze gaan weglopen bij hem. De zomervakantie komt eraan. Dan zijn ze de helft bij vader. En gaan zij op kamp terwijl de andere kinderen thuis zijn. Hier zien ze enorm tegenop. Ik weet niet meer wat ik kan en moet doen. Ik heb altijd gewild dat ze een goed contact met de vader zouden hebben, ongeacht wat er tussen mij en hem aan de hand is. Maar dit is echt slopend. Voor hen en ook voor mij. Ik moet mijn werk vaak afzeggen omdat ik niet weg kan door de emotionele toestand van de kinderen. Met hem praten werkt niet. Bemiddeling heeft ook niet gewerkt. enig idee?

iemand een idee?

Onder sterk voorbehoud: als je en hij dat wil een nieuwe regeling uitwerken waarbij de kinderen enkel nog bij hem gaan als hij er tijd voor heeft. Als toegift zou je hem kunnen aangeven dat je hiervoor bv geen bijkomende vergoeding wil omdat je t beste voorhebt met jullie kinderen en hem het contact niet wil ontnemen.

De partner van de vader van je kinderen heeft geen communicatie met jou te voeren over een nieuwe verblijfsregeling. Meldt aan de vader dat zijn partner je een brief heeft gestuurd met haar wensen mbt de verblijfsregeling. Dat dit practisch gezien erg vreemd is, gezien je van haar een vraag krijgt, waarvan je niet weet of hij dat ook vindt. Dat het logischer en veiliger is dat de vader rechtstreeks met jou communiceert. Dat dit ook de enige wettelijke manier is om afspraken te maken, daar zijn partner in deze zaak juridisch gezien geen partij is. Wat werd er voorgesteld tijdens de bemiddeling en waarop liepen de onderhandelingen spaak?