betalen gemeenschappelijke kosten kind bij scheiding

[driss]

Beste,
Mijn ex (niet gehuwd geweest maar samengewoond) en ik hebben een zoon die nu 16 jaar is;
Bij vonnis is de verblijfsregeling gesteld op 9 dagen bij mij, de vader, en 5 dagen bij de moeder;
Tevens dient de moeder mij een onderhoudsbijdrage te betalen (ca. 200/maand) en zijn de sociale voordelen, fiscaal voordeel, kindergeld, schooltoelagen,...aan mij toegewezen.
De andere verblijfsoverstijgende kosten dienen 50/50 te worden gedeeld.
Omdat mijn zoon ook bij mij is gedomicilieerd schiet ik al zijn onkosten eerst zelf voor en stuur mijn ex maandelijks een afrekening met de nodige bewijsstukken.
Waar nodig vraag ik ook steeds haar toelating bij bepaalde aankopen.
Mijn vraag gaat eerder om een "klein" bedrag, maar ik heb in het verleden al voor méér dan 1000 euro zelf opgehoest omdat zij telkens vond dat bepaalde onkosten niet "zwart op wit" in de uitspraak stonden (alhoewel het duidelijk ging over beschreven schoenen, sportmateriaal, ed.).
Ik heb voor de goede vrede die 1000 euro dan maar laten vallen, maar momenteel gaat de discussie over de hospitalisatieverzekering;
Zij weigert die mee te betalen, omdat ik volgens haar alimentatie krijg en het daarvan maar moet betalen.
De premie is slecht 92 euro/jaar, voor haar dus nog geen 50 euro...
Nu heb ik onlangs een afrekening doorgestuurd van een (dag)operatie van ca. 100 euro.
Dit is de officiële rekening van het ziekenhuis waar de riziv bijdrage al is afgetrokken;
Zij weigert die te betalen omdat "ik dit toch terugkrijg van de hospitalisatie".
Dit is
1/ niet het geval, het betreft niet-riziv vergoedbare kosten (een verdoving die niet in aanmerking komt, maar wel belangrijk was, en een medicijn om na de operatie, bij mij en bij haar, te gebruiken)
2/ zelfs als ik hiervoor zou terugkrijgen van de hospitalisatie, mag zij hier dan op "meesurfen"? aangezien ze de premie niet wil delen?

Wat zijn mijn mogelijkheden om haar tot betaling aan te zetten?
Momenteel is het langs één kant een beetje nutteloos hiervoor advocaten in te schakelen omdat het om een klein bedrag gaat, maar kan zij zomaar alles naast zich neerzetten en "ad libidum" wel of niet betalen?
Is een deurwaarder een mogelijkheid? ik weet dat daar ook kosten aan verbonden zijn maar deze kunnen dan bv. aan haar worden doorgerekend?
Zoiets voor de rechtbank brengen lijkt mij ook niet direct aangewezen, maar op die manier lopen de kosten zoals eerder weer op in mijn nadeel en daarmee de frustratie ook natuurlijk.
Want wat wanneer mijn zoon straks bv. een paar dagen wordt opgenomen en het wel om grotere bedragen gaat,
Dus ik zou haar toch willen sensibiliseren een gunstige hospitalisatie te delen?
Of anders het riziv-remgeld aan te rekenen.


dank om dit even te bekijken,
Driss

[Blaatpraat]

Ik vrees dat je gelijk hebt, en dat voor 50 euro het de moeite niet waard is.
Een deurwaarder kan niets doen, behalve vragen om dit te betalen (deurwaarderskosten niet inbegrepen, dus netto heb je sowieso al een negatief bedrag).

Wat je wel kan doen, is iedere maal dat je een bedrag wenst, de voorgaande bedragen ook opsommen.
Vanaf je een aanzienlijk bedrag hebt dat de moeite is, naar een advocaat ermee en naar de rechtbank.
In die optiek is die 1000 euro dat je hebt laten vallen een goed begin.

[driss]

Dank je BlaatPraat.

een paar bedenkingen eigenlijk:
/de vorige 1000 euro heb ik laten vallen, maw. duidelijk gezegd dat ik dit niet meer moest hebben; het kan derhalve een "emotie-element" zijn wanneer eea. zou voorkomen, maar juridisch van geen tel meer natuurlijk;
/per saldo weet ik wel dat ik er op toeleg door bv. naar een deurwaarder te gaan; maar dat vind ik eigenlijk geen probleem (meer);
als je mijn frustratie rekent waarbij mevrouw zich momenteel wentelt in zelfbewondering wil ik haar wel eens shocken en het gevoelen bij haar niet versterken "dat ik haar toch niks kan doen";
/van een deurwaarder zal ze schrikken, als ik het via de advocaat speel stuurt die een brief naar de hare en zal de impact minder zijn; mijn advocaat zal ook niet meteen voor een bagatel naar de rechter willen gaan maar rekent wel rond de 150 euro voor een brief natuurlijk; dus dat tikt dan ook weer aan, uiteindelijk eindeloos want aan 1000 of méér euro gaan we misschien nooit meer komen

ik dacht alleen dat een deurwaarder misschien zou kunnen vaststellen dat ik, aangezien ik belast ben met het opstellen van de maandafrekeningen en dit al 3 jaar "in eer en geweten " correct doe, dat de bewijslast (die ik in deze niet verder kan trekken als wat ik van het riziv heb ontvangen) dan maar bij haar ligt om aan te tonen dat ik fraude pleeg of zo.
daar zou ik iets mee kunnen in de zin dat zij zich een hoedje schrikt (de deurwaarder als boeman), zich realiseert dat ik het meen en indien de deurwaarder haar tegenbewijs zou "opleggen" staat zij "officieel" in schuld, kan ik dat gemakkelijker naar de rechter brengen en zal zij waarschijnlijk wel bakzeil halen.

momenteel moet het "enkel" met een aangetekend schrijven maar dat zal niet zo bedreigend overkomen vrees ik.