Hallo
Ik ben de papa van een kind van 10j (met lichte vorm van autisme).
Zo'n 4j geleden zijn we uit elkaar gegaan, week-week co-ouderschap. An sich hebben we een redelijk positieve communicatielijn als ouders onderling, maar wel is er een sterke ongelijkheid op vlak van opname verantwoordelijkheden.
Mama heeft ongetwijfeld haar capaciteiten, maar zet veel te weinig in op de broodnodige ontwikkeling, enkelen voorbeelden:
- haast nooit opvoedingsto do's aangereikt
- te weinig ontplooiingskansen aanreiken (nog nooit leren fietsen bijv.)
- vaak afwezig bij schoolse zaken en vrijetijdszaken (oudercontact, sportactiviteiten)
- jeugdbeweging: enkel in de papa's week, kind heeft de nodige voorbereiding nodig om er een succes van te maken, gebeurt bij haar niet, hij gaat ook niet.
- stelt zelf nooit echt uitdagingen, alle vrijetijdszaken komen van mijn kant, evenzeer zaken als zich zelfstandig kunnen aankleden, motorische vaardigheden, autisme gerelateerde hulpschema's maken...
De mama heeft een goede inborst maar is zelf zeer beperkt zelfredzaam: geen rijbewijs, na 10j studies hogeschool geen diploma, geen werk (wordt via ouders gefinancierd), boodschappen doet ze zelf niet... Op zich niet mijn zaak, maar m'n kind dreigt op die manier 50% van de tijd wel onderontwikkeld te zijn, wat nefast is voor de latere loopgang. Achterstand is er op dit ogenblik nu al, deels autisme gerelateerd, deels ook door opvoeding.
Ik ben al jaren aan het trekken en sleuren om zaken te doen inzien, het kind meer verantwoordelijkheid en tools aan te leren, momenteel helt ongeveer alles mijn kant waardoor het kind het ervaart als 'bij papa ligt de lat hoog'.
Er is een vorm van bemiddeling tussen ons als ouders, afspraken qua acties worden soms wel soms niet nagekomen. Fietsen heeft ze zelf nog nooit met haar kind gedaan, ondanks dat de afspraak was.
Subjectief gezien vind ik en heel veel anderen dat ze haar verantwoordelijkheid onvoldoende opneemt, wat nefast is voor zijn ontwikkeling. Objectief gezien is van alle vaardigheden zowat 80% door mij geïnitieerd of aangeleerd (aantoonbaar).
De hamvraag is: kan deze wanverhouding en de quasi onvoldoende nagekomen afspraken van de bemiddeling een hefboom zijn naar een andere coöuderschap, bijvoorbeeld 60-40 in mijn voordeel? Ik wil haar hiermee niet straffen, wil enkel alle ontplooingskansen voor men kind die hij verdient.
Alle suggesties en tips welkom
groeten