Beste,
Ik zit met een vraag. 4 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Toentertijd is besloten door papa dat ik onze zoon (3 jaar) bij mij ging wonen en dat hij van de 10 dagen 2 dagen naar papa zou gaan en sommige schoolvakanties. Papa wilde toen onze zoon niet meer dan dat zien. Verder heeft ie ook nooit veel interesse getoond om zijn zoon meer te zien of te bellen met verjaardag of ziek zijn.
Nu is onze zoon bijna 7. En krijg ik gister een telefoontje van papa. Verbaasd want hij belt nooit.
In het telefoontje vertelde papa dat hij thuis zit met een burnout en hij onze zoon (tijdelijk) meer wilt. 50/50 welteverstaan en dat moet volgende week al ingaan. En als het 50/50 is dan betaald hij ook geen alimentatie meer.
Nu is mijn vraag. Kan dit zo maar. Ik ben namelijk een beetje bang dat het fout gaat, omdat mijn ex ook psychotisch is en ik nu hoor dat ie met die medicatie is gestopt. Maar met die burn-out maak ik me er zorgen over.
verder weet ik niet wat tijdelijk is, een jaar, 6 maanden? En hoe is dat voor een kind als je vaker je papa kan zien en straks als papa weer werk heeft, komt er weer een aanpassing in de regeling. Alhoewel ik blij ben dat papa zijn zoon eindelijk meer wil zien, ben ik ook een beetje bang dat onze zoon nu gebruikt wordt omdat het papa nu goed uitkomt.
ik weet, het is een beetje een mengeling van, hoe zit dit juridisch in elkaar en wat zegt gevoel/verstand
Hopelijk kan iemand me hiermee een beetje helpen.
Judith