verhuizen na scheiding met co-ouderschap

[René46]

Hallo, ik ben nog niet officieel gescheiden maar woon wel al ruim 1.5 maand elders, vlak bij hun schooltje in hetzelfde dorp. Onze 2 kinderen (bijna 4 en 6) komen om de beurt bij mijn 'ex' en bij mij. Ons schema is momenteel dat ik ze steeds op woensdag namiddag ophaal na mijn werk (16:30) t/m zaterdag 12:00 of de andere week t/m zondag 18:00. Dat wisselt dus wekelijks. Mijn 'ex' is werkloos trouwens, op het moment van haar mededeling (28 dec) was dat ook al.

Maar stel nu dat ik naar een andere plaats wil verhuizen? De afstand (ca 70km) gaat een probleem geven ivm school/werk, dus ik ben een ander schema aan het opstellen/bedenken... maar het eerste idee dat ik opperde aan mijn 'ex' is al resoluut van tafel geveegd... dit was een idee waarin ik de kinderen steeds ieder volledig weekend zou hebben, van vrijdag na school 15:30 t/m zondag 18:00. Qua uren exact gelijk ook nog eens. Maar zij vind 5 ochtenden vroeg opstaan te zwaar en wil ook leuke dingen met de kinderen kunnen doen (weekends dus), ze vindt het een stom schema.

In hoeverre kan ik nu verder met mijn leven? Zit ik vast aan de regio rond het dorp waar ik toevallig woonde toen ik getrouwd was en hun schooltje ligt? En als we samen geen overeenkomst vinden, moet/kan ik dan naar de rechter om een geografische tussenoplossing te vinden of....?

[eylis]

Het is een belangrijke factor bij een scheiding (met kinderen) waar men niet genoeg de nadruk op legt. Het wettelijk co-ouderschap is het gedeeld ouderlijk gezag en dat gaat anno 2018 bijna standaard gepaard met gelijk verdeeld verblijfsco-ouderschap. Dat wil zeggen dat de kinderen op een gelijk verdeelde basis bij beide ouders verblijven en dat is vaak week om week. als je verdeelt volgens lang weekend t.o.v. korte week is dat in feite niet eerlijk verdeeld. Want de ene ouder is dan weekendouder en de andere schoolouder. De praktijk (en de vragen hier rond op dit forum) wijzen uit dat vele scheidende ouders (met jonge kinderen) er zich vooraf niet echt over beraden dat in een eerste periode de ouders het in het belang van de kinderen bijna verplicht zijn om niet te ver van elkaar te gaan wonen. (in mijn opinie is 30 km echt het maximum) Dus ja, in het belang van het welzijn en de aandacht voor de leefwereld van het jonge kind zou je dat prioritair moeten stellen. Als je de voorbeelden ziet van een ideaal draaiend "tweehuizen"systeem, dan zie je dat de ouders er zeer bewust voor kozen in elkaars buurt te blijven wonen, dat de ouders samen (op een ontspannen manier) beslissingen nemen in de opvoeding van de kinderen en dat de kinderen dezelfde school, vrienden, vrije tijd etc kunnen blijven houden. Dat is een opgave en vraagt een zekere opoffering. Maar dat is wel de sleutel tot een succesvol co-ouderschap. Ik zou niet naar de rechter stappen om een vonnis uit te spreken over dit geografisch probleem. In het algemeen spreekt de rechter uit dat de kinderen qua school en vrije tijd in hun vertrouwde omgeving blijven en een gelijk verdeeld verblijf (dat dus wil zeggen dat elke ouder eenzelfde soort tijd toegewezen krijgt, géén verlengdweekendouder en weekouder.) een rechter zal in deze zaken nooit verplichten dat een volwassene ergens gaat wonen, dat druist in tegen de persoonlijke vrijheid. Maar hij kan wel de verblijfsregeling van de kinderen bepalen, waardoor u wel verplicht bent datgene te doen wat eigenlijk logisch is; In de buurt van de kinderen blijven wonen.