Co-Ouderschap aanvechten

PlayerUnknown
Topic Starter
Berichten: 6
Juridisch actief: Nee

Co-Ouderschap aanvechten

#1 , 29 mar 2018 17:18

Dag iedereen,

Ik zit momenteel in een lastig parket om mijn dochter.

Ikzelf ben de papa en vind dat de mama haar verwaarloosd.
Wij hebben onderling een week om week regeling afgesproken.

Mijn dochter is 8j en heeft een handicap, waardoor zij veel hulp nodig heeft.
Zij moet bijna dagelijks behandelingen krijgen van een fysiotherapeut.

Het probleem is dat haar mama deze afspraken niet nakomt, in de weken bij de mama gaat zij amper en krijgt zij amper behandelingen.
Ook de school waarschuwt mij dat het momenteel niet goed gaat, vaak te laat komen op school, soms zelfs helemaal niet. Hierdoor loopt zij ook nog eens achter op school.

Ik betaal momenteel geen alimentie aan haar, sterker nog. Ik betaal volledig op mijn eentje alle kosten van de Fysio en ziekenhuis. Dit loopt makkelijk op tot meer als 1.000 EUR per jaar.
Dit komt omdat de mama geen geld heeft maar al jaren sukkelt met zware schulden, zelf is zij al een lange tijd werkloos.

Mijn vraag is nu hoe zwaar tilt een rechter hieraan, heeft het nut dat ik dit voor een rechter breng?
Ik maak mij namelijk zorgen om mijn dochter, haar handicap kan enkel erger worden.

Ik wil voorkomen dat ik de zaak verlies (haar kwijt ben, zware ruzie met de mama) en daarbij nog eens alimentatie ga moeten betalen.
De alimentatie is uiteraard mijn laatste zorg, maar zou wel zonde zijn als ik er slechter uitkom als dat het nu is.

Groetjes,
Dave

Jureca
Juridisch actief: Ja
Regio: België

Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Franciscus
Berichten: 38583

#2 , 29 mar 2018 22:59

Gezien school op de hoogte en ik vermoed ook CLB kunnen deze beide ouders al eens uitnodigen voor een gesprek.
Al of niet komen is al een indicatie.
Ook hebt u de attesten en verslagen van de therapeute.
U zou gezien er een algemene verwaarlozing is ook eens kunnen gaan praten met de sociale dienst van de jeugdpolitie van lokale politie. Dit in het kader van een verontrustende opvoedingssituatie VOS (vroeger problematische POS)
http://www.politiedeinzezulte.be/inhoud ... e-situatie
Verder is er ook
http://wvg.vlaanderen.be/jongerenwelzij ... jeugdzorg/
http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi_lo ... e_name=wet
https://www.google.be/url?sa=t&rct=j&q= ... mZw5NBvG6F

Blijkbaar hebben scholen en andere instellingen nog steeds niet door dat ze rechtstreeks dienen - kunnen - moeten melden aan jeugdrechter.

PlayerUnknown
Topic Starter
Berichten: 6
Juridisch actief: Nee

#3 , 31 mar 2018 10:51

Bedankt voor het antwoord, volgens de school is de verwaarlozing nog niet ernstig genoeg en kunnen ze daarom zelf nog niets doen.

Ik heb enkel schrik dat als de mama weet dat ik het wil aanvechten zij haar gaat bijhouden.
Momenteel hebben wij enkel een geschreven overeenkomst op papier, zij is wel enkel bij mij gedomicilieerd.

Kan ik iets doen als zij beslist haar bij te houden?

Reclame

Franciscus
Berichten: 38583

#4 , 31 mar 2018 15:22

Misschien de school en CLB toch eens wijzen op de wetgeving.

PlayerUnknown
Topic Starter
Berichten: 6
Juridisch actief: Nee

#5 , 31 mar 2018 15:27

Zal ik zeker doen!

Wat als zij beslist haar bij te houden?

Franciscus
Berichten: 38583

#6 , 31 mar 2018 17:23

Als ze dochter niet meegeeft dan gaat u naar de politie - neem vonnis en een kopie mee. Achterhouden van kinderen is strafbaar.

Zorg ook dat u de nodige doktersattesten en attesten van deskundigen hebt vb psycholoog.

Citaat van j.demoor ( moet ik het zelf niet meer opzoeken)

“Art.372.Een kind blijft onder het gezag van zijn ouders tot aan zijn meerderjarigheid of zijn ontvoogding.
Art.374.§ 1.Wanneer de ouders niet samenleven, blijven zij het ouderlijk gezag gezamenlijk uitoefenen...“(Burgerlijk Wetboek=B.W.)

Het gezag van de ene ouder is niet bestemd om dit van de andere ouder te ondermijnen,maar wel om diens rechtmatig uitgeoefend gezag te ondersteunen,ook al wordt dit gezag door de ene anders uitgeoefend dan door de andere.

‘Papa ik wil niet meer komen en ik wil er niet meer over praten’

Laat voortaan niet na uw gezag tegenover uw minderjarige dochter uit te oefenen.

“Art.432...§3.Wanneer over de bewaring van het minderjarige kind mocht zijn beslist...dan worden de straffen bepaald in de §§1 en 2 toegepast op de vader of de moeder die het minderjarige kind onttrekt...aan de bewaring van hen aan wie het krachtens de beslissing is toevertrouwd,die het niet afgeeft aan degenen die het recht hebben het op te eisen of die het,zelfs met zijn toestemming,ontvoert of doet ontvoeren...“(Strafwetboek)
‘De onthouding van een ouder om zijn gezag te doen gelden teneinde de weerstand van een kind tegen de uitoefening van het bezoekrecht van de andere ouder te overwinnen kan,naar omstandigheden...het in art.369bis(nu 432) bedoelde misdrijf opleveren‘[Cass. 21 oktober 1986,R.W. 1986-87,1609-1610,noot;Cass. 28 oktober 1987, J.Dr.Jeun. 1988,7;Cass. 15 maart 1989, J.T. 1989,666;Cass. AR7009,8 februari 1994(X.), onuitg.,geciteerd door TRD&I 1994,545].



en verder mijn eigen citaat (wel wat hetzelfde maar j.demoor geeft o.a. cassatie aan.


art 432 strafwet
Afdeling IV. - <W 2000-11-28/35, art. 31, 029; Inwerkingtreding : 27-03-2001> Ontvoering en verberging van minderjarigen [1 en van kwetsbare personen]1.
----------
(1)<W 2011-11-26/19, art. 24, 084; Inwerkingtreding : 02-02-2012>

Art. 428.<W 2000-11-28/35, art. 31, 029; Inwerkingtreding : 27-03-2001> § 1. Met opsluiting van vijf jaar tot tien jaar wordt gestraft hij die een minderjarige die de leeftijd van twaalf jaar niet heeft bereikt, ontvoert of doet ontvoeren, zelfs als de minderjarige zijn ontvoerder vrijwillig is gevolgd.
§ 2. Met opsluiting van vijf jaar tot tien jaar wordt gestraft hij die een minderjarige die de leeftijd van twaalf jaar heeft bereikt, [1 of iedere persoon van wie de kwetsbare toestand ten gevolge van de leeftijd, zwangerschap, een ziekte dan wel een lichamelijk of geestelijk gebrek of onvolwaardigheid duidelijk was of de dader bekend was]1 ontvoert of doet ontvoeren door geweld, list of bedreiging.
§ 3. (...) <W 2002-06-14/42, art. 6, 036; Inwerkingtreding : 24-08-2002>
§ 4. De straf is opsluiting van vijftien jaar tot twintig jaar indien de ontvoering of de gevangenhouding van de ontvoerde minderjarige [1 of van de in § 2 bedoelde persoon]1 , hetzij een ongeneeslijk lijkende ziekte, hetzij een blijvende fysieke of psychische ongeschiktheid, hetzij het volledig verlies van het gebruik van een orgaan, hetzij een zware verminking ten gevolge heeft.
§ 5. Indien de ontvoering of de gevangenhouding de dood ten gevolge heeft, is de straf opsluiting van twintig jaar tot dertig jaar.
----------
(1)<W 2011-11-26/19, art. 25, 084; Inwerkingtreding : 02-02-2012>

Art. 429.<W 2000-11-28/35, art. 31, 029; Inwerkingtreding : 27-03-2001> Met dezelfde straffen als de dader van de ontvoering wordt gestraft hij die een minderjarige [1 of een kwetsbaar persoon als bedoeld in artikel 428, § 2, van wie hij weet dat hij is ontvoerd]1, bij zich houdt.
----------
(1)<W 2011-11-26/19, art. 26, 084; Inwerkingtreding : 02-02-2012>

Art. 430.<W 2000-11-28/35, art. 31, 029; Inwerkingtreding : 27-03-2001> In de gevallen bedoeld in de artikelen 428 en 429, met uitzondering van de gevallen bedoeld in [2 artikel 428, §§ 4 en 5]2, is de straf gevangenisstraf van twee jaar tot vijf jaar en geldboete van tweehonderd [euro] tot vijfhonderd [euro] indien, binnen vijf dagen na de ontvoering, de ontvoerder of de persoon bedoeld in artikel 429 [1 de ontvoerde minderjarige of de ontvoerde kwetsbare persoon]1 vrijwillig heeft teruggegeven. <W 2000-06-26/42, art. 2, Inwerkingtreding : 01-01-2002>
----------
(1)<W 2011-11-26/19, art. 27, 084; Inwerkingtreding : 02-02-2012>
(2)<W 2014-05-05/09, art. 15, 106; Inwerkingtreding : 18-07-2014>

Afdeling V. - <W 2000-11-28/35, art. 31, 029; Inwerkingtreding : 27-03-2001> Niet-afgeven van kinderen.

Art. 431. <W 2000-11-28/35, art. 31, 029; Inwerkingtreding : 27-03-2001> Met gevangenisstraf van acht dagen tot een jaar en met geldboete van zesentwintig [euro] tot honderd [euro] of met een van die straffen alleen worden gestraft zij aan wie een minderjarige beneden de leeftijd van twaalf jaar is toevertrouwd en hem niet afgeven aan de personen die het recht hebben hem op te eisen. <W 2000-06-26/42, art. 2, Inwerkingtreding : 01-01-2002>
Indien de schuldige deze minderjarige meer dan vijf dagen verborgen houdt voor degenen die het recht hebben hem op te eisen of deze minderjarige onrechtmatig buiten het grondgebied van het Koninkrijk vasthoudt, wordt hij gestraft met gevangenisstraf van een jaar tot vijf jaar en met geldboete van zesentwintig [euro] tot tweehonderd [euro] of met een van die straffen alleen. <W 2000-06-26/42, art. 2, Inwerkingtreding : 01-01-2002>

Art. 432. <W 2000-11-28/35, art. 31, 029; Inwerkingtreding : 27-03-2001> § 1. Met gevangenisstraf van acht dagen tot een jaar en met geldboete van zesentwintig [euro] tot duizend [euro], of met een van deze straffen alleen worden gestraft :<W 2000-06-26/42, art. 2, Inwerkingtreding : 01-01-2002>
de vader of moeder die het minderjarige kind onttrekt of poogt te onttrekken aan de rechtsvervolging, tegen dit kind ingesteld uit kracht van de wetgeving betreffende de jeugdbescherming of betreffende de jeugdbijstand, die het onttrekt of poogt te onttrekken aan de bewaring van de personen aan wie de bevoegde overheid het heeft toevertrouwd, die het niet afgeeft aan degenen die het recht hebben het op te eisen of die het, zelfs met zijn toestemming, ontvoert of doet ontvoeren.
Is de schuldige geheel of ten dele ontzet uit de ouderlijke macht, dan kan de gevangenisstraf tot drie jaar worden verhoogd.
§ 2. Indien de schuldige het minderjarige kind meer dan vijf dagen verborgen houdt voor degenen die het recht hebben het op te eisen of het minderjarige kind onrechtmatig buiten het grondgebied van het Koninkrijk vasthoudt, wordt hij gestraft met gevangenisstraf van een jaar tot vijf jaar en met geldboete van vijftig [euro] tot duizend [euro], of met een van deze straffen alleen. <W 2000-06-26/42, art. 2, Inwerkingtreding : 01-01-2002>
Is de schuldige geheel of ten dele ontzet uit de ouderlijke macht, dan is de gevangenisstraf minstens drie jaar.
§ 3. Wanneer over de bewaring van het minderjarige kind mocht zijn beslist, hetzij gedurende het verloop of ten gevolge van een geding tot echtscheiding of tot scheiding van tafel en bed, hetzij in andere bij de wet bepaalde omstandigheden, dan worden de straffen bepaald in de §§ 1 en 2 toegepast op de vader of de moeder die het minderjarige kind onttrekt of poogt te onttrekken aan de bewaring van hen aan wie het krachtens de beslissing is toevertrouwd, die het niet afgeeft aan degenen die het recht hebben het op te eisen of die het, zelfs met zijn toestemming, ontvoert of doet ontvoeren.
§ 4. Indien over de bewaring van het minderjarige kind een aan de rechtspleging door onderlinge toestemming voorafgaande minnelijke schikking is getroffen, worden de straffen bepaald in §§ 1 en 2 toegepast op de vader of de moeder die, vanaf de datum van de overschrijving van de echtscheiding door onderlinge toestemming, het minderjarige kind onttrekt of poogt te onttrekken aan de bewaring van hen aan wie het krachtens de beslissing of de minnelijke schikking is toevertrouwd, die het niet afgeeft aan hen die het recht hebben het op te eisen of die het, zelfs met zijn toestemming, ontvoert of doet ontvoeren.


De grondwet

Art. 12 : De vrijheid van de persoon is gewaarborgd.
Niemand kan worden vervolgd dan in de gevallen die de wet bepaalt en in de vorm die zij voorschrijft.
Behalve bij ontdekking op heterdaad kan niemand worden aangehouden dan krachtens een met redenen omkleed bevel van de rechter, dat moet worden betekend bij de aanhouding of uiterlijk binnen vierentwintig uren.
Art. 13 : Niemand kan tegen zijn wil worden afgetrokken van de rechter die de wet hem toekent.
Art. 14 : Geen straf kan worden ingevoerd of toegepast dan krachtens de wet.

ook eens lezen :
http://www.mensenrecht.be/node/107

Terug naar “Echtscheiding”