JuridischForum.be

Beste,
Ik heb in 5 maanden geleden aan mijn man laten weten dat ik wil scheiden. We zijn ondertussen ook al naar een advocaat (die alsnog ook een vriend is) geweest voor een EOT, maar toen begon het allemaal...hij vertelde ons dat één van ons ergens anders moet gedomicilieerd zijn voor hij een aanvraag tot scheiding kan indienen. Na een hele discussie zijn we overeen gekomen dat ik met de kinderen in het huis (samen gekocht) te blijven wonen en dat hij zou verhuizen en zo verblijft hij tot heden bij zijn zus maar nog nergens gedomicilieerd. Ondertussen zijn we een goeie 3/4 maand ver en ik zie daar geen vooruitgang in. Ik heb ook tot heden mijn best gedaan om redelijk te blijven wat de inboedel en de regeling van de kindjes betreft want hij werkt 31/38 maar is part-time zelfstandig in bijberoep dus veel tijd om voor de kindjes te zorgen heeft hij niet terwijl ik dit wel kan want ik heb mijn werkuren zo geschikt dat IK voor ze kan zorgen om hun zo meer stabiliteit te geven. Daarom dat ik de hypotheek van ons huis ook alleen betaal omdat de kindjes dan weinig verandering zullen merken. Wettelijk heb ik recht tussen 3-5 jaar om zijn deel over te kopen...maar zoals ik eerder zei...we zijn al 3 maanden verder en nog altijd geen nieuwe domicilie.
Ik zou liefst mijn kinderen zoveel mogelijk bij me hebben omdat ik er ook in ons huwelijk grotendeels alleen voor stond wat de zorgen voor de kinderen betreft en dit wegens tijdsgebrek van zijn kant. De advocaat zei dat indien we met EOO willen scheiden dat het co-ouderschap zou zijn, is het zo? Dus als ik hem procedeer, is er een kans dat de rechter kijkt naar wie het meest stabiele leven kan bieden aan de kinderen? ik neem zijn rechten als papa niet weg, en wil hem graag zijn bezoekrechten geven want uiteindelijk is hij hun papa.

Wat mij het MEEST frustreert is dat zijn domicilie-verandering precies zijn houvast geworden is en ik wil zo snel mogelijk uit die situatie.


Is er iemand die mij enkele tips kan geven?


Alvast bedankt.

Gr
B

Sorry nu pas berocht gezien.
Naar gemeente gaan en zeggen dat uw echtgenoot nu woont op plaats X.
Ook aan uw wijkinspecteur deze mededeling doen en zeggen waar uw man nu woont.
Kan dan ambtshalve worden ingeschreven op dat adres.

Mogelijk geeft dat wel spanningen maar is enigste wijze.
Ofwel geeft u geen adres door maar dan is de zaak op iets langere termijn nog erger voor uw echtgenoot want dan begint voor hem een administratieve lijdensweg.

de wet voorziet omgangsrecht en een verblijfsregeling voor beide ouders. dus géén bezoekrecht, want beide ouders delen samen het ouderlijk gezag: dàt is het wettelijk co-ouderschap. Het verblifsco-ouderschap (dus gelijk verblijf) staat een rechter toe als één van de ouders daarom vraagt. Ook als één van de ouders voordien de zorgtaken merendeels op zich nam. Dat wordt niet gezien als een reden om hoofdzakelijk verblijf bij de "zorgende" ouder te vestigen met een minimaal omgangsrecht voor de andere ouder. Heden ten dage evolueert men naar rechtsspraak waar men vaders de tijd wil geven in die zorgende functie te groeien. Dus wordt 50/50 verblijfsregeling vaak toegestaan; Ten andere. als de rechter oordeelt dat een gelijke verblijfsregeling niet van toepassing is, moet hij daar een zeer gegronde argumentatie voor geven. De zin "in het belang van het kind" wordt niet meer als grondig argument gezien. Dus als de vader dat wenst, zal een gelijk verdeeld verblijf wel een mogelijke realiteit zijn.