JuridischForum.be

"BESTE meester
ik heb een probleem
xxx is woedent voor het minste
ik ben bang van hem
ik krijf heel veel straf
en ik mag niet veel bij mijn papa zijn
Kun je me helpen.
PS zegt het tegen niemant"

(xxx is de naam van de man van mijn ex.)

Dit schreef mn jongste zoontje (9) op toen ik hem zei dat hij altijd tegen de meester op school dingen mag vertellen. Hij zei dat hij dat niet durfde, waarbij ik hem vroeg of hij het niet wilde op schrijven, en dit was het gevolg. Uiteraard heb ik hem gestuurd om iets op te schrijven - anders doet een kind dat niet, maar veel was niet nodig, hij schreef het wel spontaan.

Wat kan ik hiermee aanvangen? Tonen naar de meester, de rechtbank, ...?
Mijn zoontje is bang dat zou uitkomen dat hij dit geschreven heeft, en ik heb hem moeten beloven dat ik daarvoor zou zorgen. Is discretie niet gewaarborgd door de rechtbank? (rechten van het kind)

Wat kan je als ouder doen om je kind te helpen?

1) bied jouw zoon een luisterend oor aan. Als je zelf het ex-partnerschap kan loskoppelen van het ouderschap, kan je ook samen met je zoon bekijken hoe hij met de situatie bij de andere ouder kan omgaan. Het boek "praten met je kind", geschreven door Ann Verboven reikt je tips aan over de wijze waarop je als ouder kan communiceren met een kind. Merk je dat je het zelf moeilijk hebt om ex-partnerschap van ouderschap los te koppelen, doe dan beroep op een ouderschapstherapeut om jou hierin te helpen.

2) informeer je kind over de kinder- en jongerentelefoon en geef aan dat hij daar altijd naar kan bellen als hij het moeilijk heeft. Het is een gratis telefoonnummer (102). Er kan ook gechat worden (www.kjt.org). Anonimiteit is gewaarborgd. Het zorgt ervoor dat uw zoontje een kanaal heeft om zich te uiten.

3) koop het boekje "Bang, boos, blij" voor je kind. Het is een doe, schrijf en tekenboekje waarin kinderen hun emoties kunnen uiten omtrent de scheiding en omtrent hetgeen ze ervaren inzake leven in een nieuw samengesteld gezin. Er worden ook tips gegeven inzake hoe omgaan met emoties zoals bang zijn, boos zijn, verdrietig zijn, ...

4) ga met de andere ouder rond tafel zitten met de hulp van een ouderschapstherapeut. Je kan hiervoor terecht bij de centra voor geestelijke gezondheidszorg of centra voor algemeen welzijnswerk. In de centra voor geestelijke gezondheidszorg is er ook een kinderteam waardoor jouw zoontje er ook terecht kan. Dit is niet automatisch het geval in centra voor algemeen welzijnswerk (werken meestal pas met + 12 jarigen). In beide centra kan je echter geconfronteerd worden met wachtlijsten. Een alternatief zijn zelfstandige psychotherapeuten die vertrouwd zijn met problemen na scheiding / in nieuw samengestelde gezinnen.

Ik denk echt wel dat hij er met mij kan over praten.. alleen ben ik al jaren machteloos om het probleem op te lossen. Vandaar dat ik hem suggereerde om eens iets tegen zijn leraar te zeggen. Mijn ex zal nooit begeleiding aanvaarden, omdat ze het probleem niet erkent. Buiten een begripvol, maar passief luisterend oor, kan ik enkel gerechterlijk iets proberen te ondernemen door de kinderen er proberen weg te halen. Dan maak ik echter de situatie nog lastiger voor hem. Deze brief kan ik er trouwens volgens mijn advocaat niet voor gebruiken, omdat de brief gericht is aan de leraar, ipv de rechter (jawel: briefgeheim). Ik denk dat het enige dat ik kan doen is: de brief aan de leraar geven, zodat het CLB initiatief kan nemen. Maarja, wat initiatief zullen zij nemen. Ik veronderstel dat die zeeeer voorzichtig zullen zijn (ten allen tijden geen partij kiezen), en aldus het probleem ook ni oplossen...

Goed dat uw zoontje bij u een luisterend oor vindt. Als de benadeling van een kind gezien wordt dan kan dit al heel veel voor een kind betekenen.

Ik herhaal mijn suggestie: neem contact op met het kinderteam van het centrum voor geestelijke gezondheidszorg in uw buurt. Het zorgt er in ieder geval voor dat uw kind een plaats heeft waar hij ondersteuning krijgt en dit door hulpverleners die vertrouwd zijn met dit soort moeilijkheden. Desgewenst schakelen zij het Vertrouwenscentrum in als er inderdaad sprake is van mishandeling. De leerkracht kan steun bieden, doch is niet altijd vertrouwd met echtscheidingsproblemen en hebben ook hun beperkingen vanuit hun mandaat als leerkracht. Een leerkracht is immers geen hulpverlener.

De gerechtelijke weg zal dit conflict niet oplossen ...