exclusief ouderlijk gezag en geen omgangsregeling

[edelmu7]

Mijn huidige situatie geeft aan te polsen naar wat het beste zou zijn in het belang van mijn 2 kinderen...
Zal ik straatverbod-procedure laten starten of niet??
Enkele dagen terug stond de biologische vader van mijn zoon en dochter voor de deur. Gezien hij meteen verbaal agressief werd, heb ik toegang tot onze woonst geweigerd en politie een interventie laten doen. De agenten hebben, na het checken van het vonnis, mijn ex vriendelijk verzocht de straat te verlaten, omdat dit noch de plek noch het tijdstip is om de kinderen terug te zien. Mijn tweede kind was nog niet geboren toen hij mij (5de maand zwangerschap) en zoon (1,5 jaar) verliet met als gevolg dat ik het ouderlijk gezag toegewezen kreeg, wegens complete verwaarlozing van zijnentwege. In de loop der jaren heeft hij de kinderen gezien telkens in mijn bijzijn en volledig op mijn ‘goodwill’. Mijn omgeving zegde me telkens dat ik veels te goed was, maar ik vond niet dat ik contact moest belemmeren omdat hij nooit allimentatie betaalde. Mijn kinderen hebben het recht te weten wie hun biologische vader is. Ik spreek van ‘biologische’ vader omdat al snel bleek dat hij geen echte vader wil zijn en mijn kinderen geven aan hem niet meer te willen zien. Dus nu ga ik me aan de letter van het vonnis houden en respecteren wat mijn kinderen, intussen 11 en 13 jaar, wensen. Laat ik dit incident voor wat het was? of onderneem ik verdere stappen?

[eylis]

even een technisch vraagje: u heeft het steeds over de biologische vader. Maar bedoelt u de biologische vader (dat is de persoon die de kinderen verwekt heeft, en verder niet gekend bij de aangifte van de geboorte) of de wettelijke vader (die de kinderen (eventueel) verwekt heeft én bij de aangifte van de geboortes ook als vader erkend is). Want dat maakt een gigantisch verschil uit voor een aantal zaken.

[edelmu7]

wij waren gehuwd en hij is dus absoluut wettelijke vader van allebei, ook al waren wij reeds gescheiden van tafel en bed, zoals men het vroeger noemde, vóór de geboorte van het tweede kind. Ik ben lang feitelijk gescheiden gebleven, omdat ik als alleenstaand ouder de handen vol had aan een boorling en peuter. Men wist ook nooit goed waar hij verbleef : in België of in zijn geboorteland? Via vrederechter in kortgeding werd alles aan mij toegewezen. Hij werd telkens correct opgeroepen via het adres dat in België van hem gekend was. Mijn zoontje van 3 jaar zag me op een keer praten met een man van Afrikaanse origine en vroeg toen ik terug in de wagen stapte :”mama, is dat mijn papa?” Zoiets gaat door merg & been en dan ben ik 1 à 2 keren per jaar contact gaan zoeken, zodat mijn kindjes tenminste wisten WIE hun vader was...De laatste keer dat zij hun vader zagen was in november 2016.
Hij interesseert zich amper in zijn kinderen en het is een triest verhaal. Hij heeft gebeld in de loop van 2017, maar ze wilden al niet meer met hem praten aan de telefoon. Mijn dochtertje zegt dat ze het niet leuk vindt dat deze, voor haar haast volslagen onbekende man haar zoentjes en knuffels wil geven. Ik zie dat deze kinderen méér begrijpen dan we als volwassenen denken. Feit is dat er hoegenaamd geen band is en dat hij als vader 12 jaar te laat is om nu naar zijn kinderen ineens om te kijken. Klein detail : meneer heeft boven de 15.000€ aan achterstallige allimentatiegelden openstaan en ik loop al 12 jaar de benen vanonder mijn lijf om hier alles rond te krijgen voor de kids. Nu zij groter zijn, lopen de schoolkosten ook op en moet ik de frigo snel vullen want ze zitten allebei in de groeispurt.
Het is dus ook slechts enkele jaren terug dat ik wettelijk gescheiden ben en gelukkig had hij toch ook een advokaat gestuurd, zodat het bevestigd werd en vlot ging op basis van het feitelijk gescheiden leven. Nadien heb ik, zoals ik dat met mijn advokate had afgesproken een dossier laten opstellen voor de naamswijziging. Ook hier weer werd mijn ex op correcte wijze daarvan op de hoogte gesteld en heeft hij verzaakt te reageren tijdens de periode waar hij zich kon verzetten.

[Franciscus]

Is DAVO daarvoor nooit ingeschakeld?
Is er ooit aangifte gedaan van familieverlating nl het niet betalen van de alimentatie.
Zijn daar afzonderlijke vonnissen van?

Zolang er geen omgangsrecht in dit geval in een vonnis wordt opgelegd kan u dat inderdaad weigeren.
Ook maar dat zal via de rechtbank moeten een contactverbod aan huis en school of zelfs straal van x meter of in een gemeente.
Politie kan op het ogenblik zelf wel een verbod opleggen maar dat is dan een bestuurlijk verbod dat door een officier van bestuurlijke politie bekrachtigd en getekend worden. Meestal zal de interventieploeg het laten bij en nu hier weg of.... wat meestal voldoende is ..indien terug aangetroffen volgt de bestuurlijke arrestatie termijn van 2 tot 12 uur.

Dit als grote lijnen.

[edelmu7]

bedankt voor reactie. ik laat het voorlopig voor wat het is en zal bij een eventuele nieuwe confrontatie waarschijnlijk stappen ondernemen voor straatverbod in gans mijn stad. Hij riep ook dat hij naar de vrederechter ging stappen en dat moet hij dan maar eens doen, hij gaat zich enkel belachelijk maken.Dit had hij 12 jaar eerder moeten doen, want nu ga ik ook, indien contact wordt opgelegd, pedagogische begeleiding vragen voor mijn kinderen, want zij zitten in een delicate levensfase. Ik vermoed dat een 13 en 11-jarige ook eerst apart verhoord worden en als ze daar herhalen wat ze tegen mij al een gans jaar zegden is het simpel. Hij maakte dan ook de grove fout om te antwoordden tegen de agente die zei dat de kinderen hem niet willen zien, “dat kinderen niks te zeggen hebben”, waarop agente repliceerde dat hier in België kinderen wel iets te zeggen hebben.
jawel, ik krijg steun van vele mensen en word als het ware gesponsord door rijke mensen. De kinderen komen niks tekort. Davo doet ook het nodige voor ons. Vandaar dat ik ook het exacte bedrag ken van de achterstallige allimentatiegelden.

[Franciscus]

En welke bewijzen hebt u als er nog nooit één PV wegens familieverlating is opgesteld.
U zegt dat hij niet komt en hij zegt dat u weigert de kinderen mee te geven en dat laatste is strafbaar.
Vanaf 12 jaar is er hoorrecht edoch hou er rekening mee dat rechters kinderen niet graag in een ruzie tussen de ouders betrekken.

Het komt er dus op aan van stevig onderbouwde (juridische ) bewijzen te hebben ..

[edelmu7]

Zoals u hieronder kunt lezen heb ik alle nodige vonnissen en dus NIET strafbaar en nog NOOIT de kinderen moeten “meegeven”.
Dit gaat hier in geen geval over ruzie tussen ouders. Het gaat hier
over 2 kinderen die opgroeien ZONDER vader en waar ze geen interesse voor tonen en ik, als
moeder, na alle loze contactpogingen, het opgeef en de wens van de kinderen respecteer.

[Franciscus]

Dan zal het enkel gaan obver het lastig vallen ...wat als stalking zou kunnen gekwalificeerd worden als hij u lastig valt.
Is dan strafrechtelijk en komt voor correctionele rechtbank. Elke keer dat u op enerlei wijze wordt 'lastig gevallen' politie bellen en aangifte doen.